ตกหลุมรักความงดงามยามหนาวของน่านใน ‘กลิ่นจันทน์’ โดย เมญาณี

บทสัมภาษณ์

 

ทำไมถึงอยากถ่ายทอดเรื่องราวในสมัย พ.ศ. 2503

เมย์เลือกเขียนในปีเกิดของคุณพ่อค่ะ เหตุที่เลือก พ.ศ. นี้นอกจากจะเพื่อความเป็นสิริมงคลแล้ว ยังเป็นเพราะเมย์โตมากับปู่ ย่า ตา ยาย ในปีดังกล่าวเป็นช่วงที่ปู่ย่าตายายยังหนุ่มยังสาว และมีเรื่องเล่าในยุคสมัยนั้นมากมายมาเล่าให้หลานฟัง เมื่อมีโอกาสเมย์จึงอยากนำเรื่องราวและบรรยากาศที่ซึบซับมาตั้งแต่จำความได้มาถ่ายทอดต่อค่ะ

 

ทำไมถึงเลือกจังหวัดน่านเป็นฉากของเรื่อง มีความทรงจำหรือความประทับใจอะไรที่นั่นเป็นพิเศษหรือเปล่า

เพราะ น่าน คือจังหวัดที่เป็นภูมิลำเนาของเมย์ค่ะ เมย์ภูมิใจเสมอที่ได้บอกทุกคนว่าเมย์เป็นคนน่าน ถึงแม้ว่าจังหวัดน่านจะเป็นเพียงจังหวัดเล็กๆ แต่ธรรมชาติ วัฒนธรรม และวิถีชีวิตของพวกเรามีเสน่ห์ที่ทำให้ลูกหลานที่ต้องมาทำงานอยู่ไกลบ้านระลึกถึงเสมอ 

 

ส่วนที่เลือกเขียนให้ไร่ของพระเอกของเรื่องอยู่ติดชายแดน เพราะพื้นที่ที่เมย์เขียนถึงมีต้นนางพญาเสือโคร่งที่เมย์ชอบมากขึ้นอยู่ และเมื่อครั้งเมย์ยังเด็ก คุณพ่อของเมย์จะหายออกจากบ้านไปเป็นเดือนสองเดือนเพื่อไปประจำอยู่บนฐานที่ชายแดน ชายแดนของจังหวัดในช่วงเวลานั้นเป็นพื้นที่สีแดง ไม่ได้สงบแหมือนเช่นในวันนี้ มีการสู้รบอยู่เสมอ ตำรวจ ทหารจึงมีฐานที่ตั้งติดชายขอบมากมาย

 

และในเรื่องกลิ่นจันทน์เมย์เลือกเขียนถึงช่วงฤดูหนาวในความทรงจำ ว่าหลายสิบปีก่อน จ.น่านเคยหนาวมากเพียงใด เมย์เกิดหลังจากปี 2503 ตั้งหลายปี ยังตกหลุมรักความงดงามของฤดูหนาวบ้านตัวเองถึงเพียงนี้ แล้วในช่วงปีที่เมย์เขียนถึงจะสวยสดงดงามเพียงใด 

 

ความยากของการเขียนเรื่อง กลิ่นจันทน์ อยู่ตรงไหน

กลิ่นจันทน์ เป็นนิยายที่เมย์ใช้เวลาเขียนนานที่สุดเท่าที่เคยเขียนมาค่ะ นอกจากจะเป็นพีเรียดเรื่องแรกแล้วยังพาเข้าวังอีกด้วย คำราชาศัพท์เป็นสิ่งที่เมย์ไม่ถนัด แต่เมื่อตั้งใจแล้วก็ต้องพยายามเขียนให้สุดความสามารถ นอกเหนือจากภาษาที่ใช้แล้ว ในเรื่องนี้เมย์ยังแต่งกลอนที่พระเอกใช้จีบนางเอกเองอีกด้วย จึงยิ่งต้องใช้เวลาในการคิดมากขึ้นกว่าเดิมค่ะ

 

นอกจากอรรถรสที่คนอ่านนิยายเรื่องนี้จะได้แล้ว นักเขียนได้อะไรจากการเขียนนิยายเรื่องนี้บ้าง

อย่างที่บอกข้างต้นว่าเมย์ภูมิใจในความเป็นคนเมืองน่าน ในเรื่อง ‘นี่ไง…ใช่รัก’ เมย์เคยใช้จังหวัดน่านมาเป็นโลเกชันในการเขียนครั้งหนึ่งแล้ว ในเล่มนั้นเมย์เล่าเรื่องวัดวาอารามและสถานที่ท่องเที่ยวฝั่งอำเภอเมืองเป็นส่วนใหญ่ แต่ในเรื่อง กลิ่นจันทน์ เมย์เลือกนำเสนอความงามทางด้านวัฒนธรรม ความเชื่อ และวิถีชีวิตโดยใช้โลเกชันของอำเภอทุ่งช้าง อำเภอเฉลิมพระเกียติ และอำเภอบ่อเกลือมาถ่ายทอด อีกทั้งในบทท้ายๆ เมย์ยังได้นำบทสู่ขวัญที่คุณตาเมย์เขียนไว้ในสมุดบันทึกมาถ่ายทอดไว้ด้วย เพียงแต่นำมาปรับการสะกดคำบ้างเล็กน้อยเท่านั้น 

 

นักเขียนฝากผลงาน

ฝาก ‘กลิ่นจันทน์ กับ ท่านชายทัต’ ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจของทุกท่านด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เมย์ตั้งใจเขียนมาก ทั้งรักและผูกพันจนไม่อยากให้จบลงง่ายๆ แรกเริ่มเดิมทีจะเขียนเพียงเล่มเดียว แต่เกิดตกหลุมรักตัวละครจนวางแผนจะเขียนอีกสองเล่มนั่นก็คือเรื่องราวของท่านชายดินและท่านพัฒน์ เพียงแต่ขอเว้นระยะไปเขียนพีเรียดนอกเขตรั้ววัง ‘ปักษาหัวใจ’ สักเรื่องแล้วเมย์จะพากลับเข้าฐานตำรวจของท่านชายดินต่อค่ะ

ให้กลิ่นจันทน์ได้มีโอกาสไปอยู่บนชั้นหนังสือของเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ อีกสักเล่มนะคะ 

ขอบคุณค่ะ