แนะนำตัว และเกริ่นคร่าวๆ ถึงเรื่องราวใน ‘บุปผาการกะ’ สำหรับนักอ่านที่ยังไม่เคยอ่านผลงานของ ’คามิเลียสีชมพู’
       สวัสดีค่ะ ฉัน ‘คามิเลียสีชมพู’ เป็นนักเขียนมาได้ประมาณ 5 ปีแล้วค่ะ มีผลงานที่เผยแพร่แล้วทั้งหมด 12 เรื่องและกำลังเขียนอยู่อีก 1 เรื่อง ผลงานแรกของคามิเลียสีชมพูก็คือ ‘มันตราสมิง’ ซึ่งตีพิมพ์กับทางสถาพรบุ๊คส์ค่ะ นอกจากนั้นมีอีกหลายเรื่องที่ตีพิมพ์กับทางสำนักพิมพ์อย่าง ‘ดวงใจไวษวาหะ’ ‘ไพลินนิลกาฬ’ ‘นาคาเกี้ยวจันทร์’ ‘นาคาเคียงจันทร์’ และเรื่องล่าสุดคือ ‘บุปผาการกะ’ ค่ะ
       สำหรับ ‘บุปผาการกะ’ นั้นจะเป็นนิยายโรมานซ์แนวพารานอมอลค่ะ ทุกคนก็คงจะเคยเห็นนิยายแนวพารานอมอลกันมาแล้วใช่มั้ยคะ ทั้งครุฑ นาค แวมไพร์ มนุษย์หมาป่า ทั้งหมดนี้ถือว่าเป็นพารานอมอลทั้งหมดเลยค่ะ แต่สำหรับ ‘บุปผาการกะ’ ฉันอยากนำเสนออีกสายพันธุ์ที่เราๆ เองก็คุ้นชื่อกันอยู่แล้วแต่ไม่ค่อยเห็นสายพันธุ์นี้มาโลดแล่นในนิยายเท่าไหร่ คือ ‘มกร’ ค่ะ

แรงบันดาลใจในการเขียนผลงานเรื่องนี้
       แรงบันดาลใจในการเขียนเรื่องนี้ จะมาจากการได้เขียนเรื่อง ‘ดวงใจไวษวาหะ’ ‘นาคาเคียงจันทร์’ และ ‘นาคาเกี้ยวจันทร์’ ค่ะ หากเป็นไปได้ ฉันเองก็อยากให้คุณๆ ของฉันได้อ่านทั้ง 3 เรื่องนี้ด้วย จะทำให้เข้าถึงอรรถรสมากขึ้นค่ะ ในตอนนั้นฉันจำเป็นต้องหาข้อมูลเกี่ยวกับป่าหิมพานต์ รวมไปถึงตำราความเชื่อต่างๆ เชื่อไหมคะว่าตำนานและเรื่องเล่าเกี่ยวกับหิมพานต์มีเยอะมาก (ก.ไก่ล้านตัว) ยิ่งโดยเฉพาะกับเรื่องเล่าที่ถูกสร้างขึ้นจากท้องถิ่นต่างๆ ยิ่งน่าสนใจค่ะ ข้อเสียก็คือมันมีมากเกินไป มากจนฉันต้องตัดใจมุ่งเน้นที่ส่วนเนื้อหาที่เข้ากับโลกนิยายของฉันก่อน (มิเช่นนั้นนิยายคงเขียนไม่จบแน่ๆ ฮา) รวมไปถึงได้ศึกษาไปจนถึงรากศัพท์ต่างๆ กระทั่งตัดสินใจว่าฉันจะยึดตำนานไหนในการอ้างอิงค่ะ ก็สนุกไปอีกแบบค่ะ

นิยามความสัมพันธ์ของพระเอก-นางเอกเรื่องนี้
       ความสัมพันธ์ระหว่างพระ-นางของเรื่องนี้จะเริ่มต้นจากคนรู้จักของลุงก่อนเลยค่ะ แรกเริ่มเดิมทีนางเอกของเราก็คงแค่นับถือตาลุงหนวดยาวคนนี้ในฐานะเพื่อนของลุงหนึ่ง (ลุงของนางเอก) เท่านั้น แต่ก็อย่างว่านะคะ ตาลุงที่หุ่นเฟิร์มฟิตขนาดนี้ใครจะไปอดใจไหว!!! (อุ๊บส์!) แต่เพราะลุงเขาคอยช่วยเหลือและปกป้องนางเอกของเราอยู่ตลอด ในช่วงเวลาที่ต้องการใครสักคนก็จะมีตาลุงหนวดยาวคนนี้อยู่ใกล้ๆ พอได้สนิทกันมากเขาทีนี้ก็กลายเป็นขาดเขาไม่ได้ไปเสียอย่างนั้น ก็ต้องลองติดตามกันดูว่าท้ายที่สุดแล้วจากลุงหลานจะพัฒนาไปถึงตรงไหนนะคะ

ความยาก-ง่ายในการสร้างสรรค์ผลงานเรื่องนี้ มีความเหมือนหรือแตกต่างกับเรื่องก่อนๆ อย่างไรบ้าง
       สารภาพเลยว่าตัวฉันเองถนัดการเขียนเรื่องเกี่ยวกับชีวิตประจำวัน มากกว่าการเขียนบรรยายถึง โลกหิมพานต์เยอะเลยค่ะ ในตอนที่เขียนบรรยายโลกอื่นหัวมันจะปวดหนึบๆ เหมือนเราต้องรวบรวมสมาธิเพื่อประมวลภาพขนาดใหญ่ขึ้นมาในหัว ตอนนั้นหัวจะระเบิดเอาค่ะ แต่พอเป็นเรื่องในชีวิตจริง เดินไปก็เจอครัว ปั่นจักรยานไปก็เจอตลาด โอ้โห ชีวิตมันง่ายขึ้นเยอะเลยค่ะ (ฮาาา) แต่เรื่องที่ยากสำหรับเรื่องนี้ คือการต่อสู้กับความรู้สึกตัวเองค่ะ เราต้องพยายามไม่ขัดความรู้สึกของตัวละคร ไม่เอาความคิดของตัวเองลงไปใส่ให้กับตัวละคร แม้มันจะเป็นเรื่องที่ดีหรือเลว เมื่อตัวละครนั้นตัดสินใจทำก็คือทำ เราจะไม่ไปตัดสินว่า เธอทำแบบนั้นไม่ได้ มันผิด! นั่นทำให้ฉันต้องอ่านทวนเกี่ยวกับเนื้อเรื่องหลายครั้ง เพื่อทำให้ออกมาเช่นเนื้อหาในปัจจุบันค่ะ 

‘การกะ’ ให้ความรู้สึกต่างกับพระเอกผลงานเรื่องก่อนๆ ที่เขียนมา ทำไมถึงต้องเป็นพระเอก ‘ทรงลุง’ แล้วยังเป็นลุงที่ดูอันตรายอีกด้วย
       จริงๆ แล้ว พระเอกของคามิเลียสีชมพูเท่าที่ดูมีไม่กี่ประเภทค่ะ
       ประเภทที่ 1 คือ สามีเป็นช้างเท้าหน้า เพราะถือว่าตัวเองเป็นใหญ่ในบ้าน (เฉพาะตอนอยู่ต่อหน้าคนอื่นนะคะ) คุณภรรยาต้องทำหน้าที่ศรีภรรยา ทำอาหาร ทำความสะอาดบ้าน เลี้ยงลูก และเอาใจสามี ที่เห็นได้ชัดที่สุดเลยก็จะมี ‘สมิงหิรัณยกาย’ จาก ‘มันตราสมิง’ และ ‘การกะ’ จาก ‘บุปผาการกะ’ นี่แหละค่ะ ไม่ได้กลัวเมียหรอกนะคะ แค่ให้เกียรติและขัดใจไม่ได้เป็นบางครั้งเท่านั้น
       ประเภทที่ 2 คือ สามีเป็นช้างเท้าหน้า แต่ภรรยาคือควาญช้าง (ฮาๆๆๆ) กรณีนี้ที่เห็นได้ชัดเลยคือตระกูลครุฑและนาคของคามิเลียสีชมพูค่ะ ‘พี่ไวษวาหะ’ ‘อาศีรชต’ และ ‘จุฬนาคา’ ประเภทที่ 2 นี้ เรียกว่า ชี้ไม้เป็นไม้ ชี้นกเป็นนก ชี้ไม้แล้วบอกนก ก็ยังเป็นนกได้ในทันทีค่ะ เห็นไม่เห็นไม่รู้ เออออไว้กัน ยอมไว้ก่อน อยากได้อะไรให้หมด น้องทำผิดก็ยังบอกว่าถูก เขารักของเขาอ่าเนาะ
       ส่วนประเภทที่ 3 อาจไม่ได้ตีพิมพ์กับทางสำนักพิมพ์นะคะ ประเภทนี้เรียกว่า นางเอกเป็นช้าง ส่วนคุณพระเอกเดินตามช้างค่ะ ทำได้แค่เดินตาม (ฮา) ขัดไม่ได้ มีปากมีเสียงไม่ได้ และคนคนนั้นคือพระเอกของ ‘ไอยรีสิตามัน’ (แม่เกิดของ ‘มันตรา’ จากเรื่อง ‘มันตราสมิง’)
       ส่วนทำไม ‘การกะ’ ต้องเป็นพระเอกทรงลุง เพราะเหตุผลแรกเขาเป็นคนที่ค่อนข้างดูมีอายุ และผ่านความยากลำบากมามากเหลือเกินค่ะ ที่สำคัญเพราะนางเอกของเราโหยหาความรักจากพ่อและแม่มาโดยตลอด การได้เจอคนที่มีอายุที่รักและเข้าใจเรา แถมยังควบคุมเราได้นิดๆ ก็กร้าวใจดีนะคะ คิดว่า ‘ลำดวน’ ก็คงแพ้เคมีตรงนี้ด้วยค่ะ

ข้อคิดอะไรอยากส่งต่อผู้อ่านผ่านผลงานเรื่องนี้
       จริงๆ แล้วทุกเรื่องของคามิเลียสีชมพูก็มักจะมีข้อคิดเล็กๆ น้อย ๆ แฝงอยู่ภายในเรื่องเสมอ แต่สำหรับเรื่องนี้ดูเหมือนจะอัดแน่นไปหลายเรื่องเลยค่ะ ทั้งเรื่องของความอบอุ่นในครอบครัว และเรื่องของการใช้ชีวิตของวัยรุ่น การปลูกฝัง การชี้นำ ความเชื่อ ความงมงาย คุณค่าของชีวิต การแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม รวมไปถึงเรื่องของความเชื่อและการตีความความเชื่อเก่าด้วยความเชื่อใหม่ และยังมีอีกมากเลยที่ฉันอยากให้คุณๆ ของฉันได้ติดตามกัน ยังไงหากสนใจสามารถสั่งซื้อกันได้นะคะ ใน ‘บุปผาการกะ’ โดย คามิเลียสีชมพู

ฝากผลงานเรื่องนี้กับผู้อ่าน
       ก็อยากฝากผลงานเรื่องล่าสุดของคามิเลียสีชมพูไว้ด้วยนะคะ ‘บุปผาการกะ’ ค่ะ เป็นนิยายโรมานซ์ที่มีความแฟนตาซีผสมอยู่ มีหลากหลายรสชาติอยู่ภายในเรื่องค่ะ แต่ถึงแม้จะได้ขึ้นชื่อว่าเป็นนิยายโรมานซ์ แต่ก็ยังมีเรื่องราวของตัวละครอื่นๆ ให้ได้ลุ้นและคอยเอาใจช่วยกันอยู่ค่ะ ฉันเองอยากนำเสนอความอบอุ่นของความสัมพันธ์ ที่ไม่ใช่มีเพียงแค่คนรักกัน เพราะทุกคนมีคนที่ห่วงใย เรามีคนที่เรารัก และมีคนที่รักเรา แม้ความใกล้ชิดอาจทำให้เราเผลอลืมคนที่อยู่ข้างกายไปบ้าง เมินเฉยต่อคนค้างกายไปบ้าง แต่ท้ายที่สุดแล้วพวกเขาก็ได้ขึ้นชื่อว่ายังอยู่ตรงนี้
       อีกหนึ่งผลงานของคามิเลียสีชมพูที่อยากให้คุณๆ ของฉันได้เป็นเจ้าของ ได้อ่าน ได้ติดตาม รักคุณๆ เสมอนะคะ ขอบพระคุณคุณๆ ของฉันที่รักและติดตามนักเขียนตัวน้อยๆ คนนี้ด้วยดีเสมอมา ‘คามิเลียสีชมพู’ ค่ะ

ติดตามความสนุกใน ‘บุปผาการกะ’ ได้แล้ววันนี้ ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่เว็บไซต์สถาพรบุ๊คส์ www.satapornbooks.com หรือดาวน์โหลดอีบุ๊กได้ที่ Application : Satapornbooks,  Meb, Naiin App, Hytext, Pinto E-Book, SE-ED และ Bundanjai

ร่วมรีวิวหนังสือและพบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ นักอ่านได้ที่แฮชแท็ก #บุปผาการกะ

...