แนะนำเรื่อง ‘จันทร์พยับหมอก’
       ‘จันทร์พยับหมอก’ เป็นเรื่องราวความรักแบบแฟนตาซีผสมการผจญภัยในมองโกเลียค่ะ เป็นเรื่องของคนสองคนที่ผูกพันกันไว้ด้วยโชคชะตาและความหลังฝังใจครั้งวัยเด็ก ‘เทียนหลาง’ คือชาแมนหนุ่มที่พยายามต่อต้านวิถีชีวิตที่ถูกกำหนดมาตั้งแต่เกิด แต่ไม่สำเร็จ ส่วน ‘พัดพารัดชา’ คือหญิงสาวที่มีบาดแผลในใจเหมือนกัน แต่รับมือได้ดีกว่าเพราะโตมาด้วยความรักความอบอุ่น ทั้งสองคนเคยใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันระยะสั้นๆ สมัยยังเด็กและมีความผูกพันทางใจต่อกันอย่างลึกซึ้ง เมื่อกลับมาพบกันอีกครั้งตอนโตพัดพารัดชาจดจำเทียนหลางไม่ได้ด้วยเหตุผลที่ต้องไปสืบจากกระทรวงเวทมนตร์ (ฮา) ทั้งคู่จับพลัดจับผลูมาผจญภัยเสี่ยงตายด้วยกันและสถานการณ์ต่างๆ ทำให้ทั้งคู่ตกหลุมรักกันค่ะ

แรงบันดาลใจในการแต่งเรื่องนี้มาจากไหน?
       ถ้าต้องเท้าความคงต้องย้อนไปไกลถึง ‘ปู่ชิวหลุน’ ตัวละครเอกจากชุด ‘บาปปรารถนา’ เลยค่ะ ชื่อชิวหลุน หรือชูหลุน ของเขามาจากภาษามองโกลเพราะคนมองโกลตั้งให้ตอนพบตัวเขาในเสาหิน ตอนนั้นก็สนใจเรื่องมองโกเลียมากๆ หาข้อมูลไว้เยอะทีเดียว พอสบโอกาส ช่วงปีสองปีก่อนโควิดจะระบาด ได้มีโอกาสไปเที่ยวมองโกเลียเพื่อเก็บข้อมูลเขียนนิยาย 2 ครั้งด้วยกัน ตอนนั้นก็วางตัวละครไว้แล้วนะคะว่าจะเขียนเกี่ยวกับ ‘ชาแมน’ เพียงแต่ยังไม่ได้ลงรายละเอียดอะไรมาก พอไปสัมผัสของจริงต้องร้องโอ้โหเลย ตอนไปอียิปต์ก็สนุกประทับใจแบบหนึ่ง แต่มามองโกเลียมันจะได้อรรถรสของการผจญภัยอีกรูปแบบหนึ่ง ทั้งเทศกาลอินทรีทองคำ ทั้งเทศกาลม้า ขี่เลื่อนหิมะกับน้องหมาไซบีเรีย ขับรถข้ามเมืองไปตามภูเขาที่ไม่มีถนนหนทางเลยเพื่อไปร่วมเทศกาลม้าที่จัดขึ้นเป็นครั้งแรกที่จิงกิสซิตี้ บ้านเกิดของเจงกีส ข่าน รถเสียในอุทยานแห่งชาติกุดไซ ตอนพลบค่ำ ไปส่องดูม้าทากี ม้าสายพันธุ์เก่าแก่ที่สุดสายพันธุ์หนึ่งในโลก ที่เด็ดสุดคือไบนา ไกด์ของพวกเราพาขึ้นไปบนยอดเขาศักดิ์สิทธิ์แล้วได้ดูพิธีกรรมของชาแมนของจริงบนยอดเขานั้นด้วย ตื่นตาตื่นใจมากค่ะ ก็เลยคิดว่าจะต้องเขียนเรื่องเกี่ยวกับชาแมนให้ได้ ที่สำคัญคือคุณชาแมนที่ทำพิธีให้ในวันนั้นหล่อมากค่ะ (ฮา)

อะไรคือส่วนที่ยากที่สุดในการเขียนเรื่องนี้?
       น่าจะเป็นเรื่องของการต้องอธิบายให้คนอ่านเห็นภาพมองโกเลียและเข้าใจวัฒนธรรมอย่างที่ตัวเราเห็นนะคะ มองโกเลียเป็นประเทศที่มีภาษาวัฒนธรรมแตกต่างจากที่เราเคยเห็นในหนังหรือซีรีส์จีนมาก เอาแค่ถอดเสียงมาเขียนชื่อตัวละครและสถานที่ก็ยากแล้วค่ะ ไหนยังจะมีวัฒนธรรมในด้านต่างๆ ที่เป็นเอกลักษณ์มากๆ อีก ความเป็นชนเผ่าเร่ร่อนและจิตวิญญาณอิสระของตัวละครบางตัวก็ต้องถอดมาให้ครบถ้วน เป็นโชคดีที่ตอนไปมองโกเลียรอบสอง ได้เดินทางเป็นกรุ๊ปเล็กไม่เกิน 10 คน แล้วไปกับสามีและเพื่อนๆ ที่สนิทกันมาก แล้วพวกเราทุกคนสนใจในเรื่องเดียวกันทำให้เราสามารถเจาะไปตามสถานที่ที่เราอยากเก็บข้อมูลกันได้แบบไม่ต้องเกรงใจกันเลย ไกด์ก็เก่งด้วย ตอบทุกคำถามและหาทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอยากดูมาให้ดูได้หมดเลย ที่ยากอีกเรื่องคือเรื่องของชาแมน รายละเอียดเยอะมาก พิธีกรรมความเชื่อแปลกประหลาดเต็มไปหมด เลยต้องยกมาแค่บางเสี้ยวบางตอน ไม่อย่างนั้นนิยายเรื่องนี้ได้กลายเป็นสารานุกรมรวมเรื่องมูเตลู ณ มองโกเลียแน่ๆ ค่ะ

นิยามความรักของพระเอก-นางเอกเรื่องนี้
       ความรักของเทียนหลางคือพระจันทร์ที่มีสีแปลกประหลาดค่ะ ดูนวลตาและเย็นชาในเวลาเดียวกัน แต่ส่องสว่างนำทางปกป้องพัดพารัดชาเสมอแม้ในเวลาที่เธอไม่เห็น ส่วนความรักของพัดพารัดชาคือแสงอาทิตย์ คอยส่องแสงมอบความอบอุ่นให้ดวงจันทร์ที่ไม่มีแสงในตัวเองและไม่อาจเปล่งประกายได้หากไม่มีดวงอาทิตย์ดวงนี้ค่ะ

อะไรทำให้พระเอกกับนางเอกต่างเติมเต็มกันและกัน?
       ทั้งคู่ต่างมีส่วนที่ขาดหายไปในชีวิตเหมือนกันมั้งคะ เทียนหลางกับพัดพารัดชาต่างมีบาดแผลในใจเก็บซ่อนไว้ การพบเจอกันเป็นเหมือนกรีดย้ำแผลเดิมให้เปิดอีกครั้ง แต่แทนที่จะพากันเจ็บทั้งคู่ พวกเขากลับพยายามเยียวยากันและกัน การอยู่ด้วยกันทำให้พวกเขากล้าหาญพอที่จะเผชิญกับ ‘ผีจากอดีต’ ที่ตามมาหลอกหลอนไม่เลิกราพร้อมๆ กับหาทางเอาตัวรอดจาก ‘หลินเจิ้งหู่’ ตัวร้ายของเรื่องไปด้วย

สิ่งที่ท้าทายในการเขียนเรื่องนี้คืออะไร?
       เดดไลน์ค่ะ (ล้อเล่น ฮ่าๆ)
       การร้อยข้อมูลจริงเรียงเข้ากับเรื่องในจินตนาการที่แต่งขึ้นมั้งคะ อย่างที่บอกเรื่องนี้ข้อมูลเยอะมาก จะทำอย่างไรที่จะย่อยหนังสือทุกเล่มที่อ่าน ทุกเหตุการณ์ที่เจอตอนไปเก็บข้อมูล เข้ากับเนื้อหาที่วางไว้โดยไม่ให้ดูเหมือนหนังสือสารคดีท่องเที่ยว นิยายรักก็คือนิยายรักค่ะ มันต้องมีส่วนของความรักอยู่สัก 80% ส่วนของข้อมูลสัก 15% ที่เหลือก็คิดเสริมให้เหนือจริงบ้างนิดหน่อยให้เข้ากับความเป็นแฟนตาซีพารานอร์มอลที่ตั้งใจไว้ แต่ส่วนมากก็ไม่ค่อยได้ตามที่คิดเป๊ะๆ 100%หรอกค่ะ เพราะถึงเวลาเขียนจริง ตัวละครเขาก็มีเส้นทางของเขาเอง ถ้าเขียนไปทางอื่นที่เขาไม่อยากเดิน เขาก็จะพาเราเลี้ยวกลับมาสู่จุดที่เขาอยากให้เรื่องดำเนินไปเอง

ผลงานเรื่องต่อไปคืออะไร?
       ก็คงจะเป็นเรื่องในชุดบาปค่ะ คิดว่าปีนี้จะได้เห็นเชฟปีศาจจากเรื่อง ‘French Kiss จุมพิตอสูร’ มาโลดแล่นในโลกหนังสือนะคะ

ฝากผลงาน
       ฝาก ‘จันทร์พยับหมอก’ ด้วยนะคะ เรื่องนี้เขียนน้านนาน แหะๆ เป็นช่วงที่ป่วยค่อนข้างมากงานก็เลยช้ากว่าที่คิดเยอะเลย ทอฟฟี่เองรักทั้งเทียนหลางและพัดพารัดชามาก แล้วก็ชอบเรื่องราวที่พวกเขาร่วมกันผจญภัยมากจริงๆ และหวังว่านิยายเรื่องนี้จะสร้างความสุขและรอยยิ้มให้นักอ่านทุกท่านด้วยเช่นกันค่ะ

ติดตามความสนุกใน จันทร์พยับหมอก ได้แล้ววันนี้ ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่เว็บไซต์สถาพรบุ๊คส์ www.satapornbooks.com หรือดาวน์โหลดอีบุ๊กได้ที่ Application : Satapornbooks, Meb, Naiin App, Hytext, Ookbee, Pinto E-Book, SE-ED และ comico>

ร่วมรีวิวหนังสือและพบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ นักอ่านได้ที่แฮชแท็ก #จันทร์พยับหมอก

...