สวัสดีค่ะ ใบสนค่ะ  เคยมีผลงานกับสถาพรบุ๊คส์มาหลายเล่มแล้วค่ะ เล่มแรกคือ ร้ายสุดขั้ว กะ ชั่วสุดขีด ค่ะ ตอนนั้นเขียนตอนอายุ 14-15 เองค่ะ ผ่านมาหลายปีแล้วค่ะ ฮ่าๆๆ แก่ขึ้นเยอะแล้วค่ะ อยากเขียนอะไรที่เป็นผู้ใหญ่ดูบ้าง  ปัจจุบันใบสนทำงานเป็นนักเขียนบทละครโทรทัศน์ด้วย เลยคิดว่านำความรู้ที่ได้มาปรับเข้าด้วยกันกับการเขียนนิยายด้วย 

 

เรื่องนี้เป็นเรื่องของสี่สาวพี่น้องในตระกูลไฮโซตระกูลนึง ทั้งสี่สาว คือ บุณฑริกา ชมพูนุช พุดพิชญา และฉัตรฟ้า เป็นคนสวยแต่มีบุคลิก นิสัยแตกต่างกันไป เรื่องเริ่มขึ้นในวันแต่งงานของฉัตรฟ้า น้องสาวคนเล็ก เจ้าสาวที่น่าจะมีความสุขที่สุดในงานตกลงมาตายต่อหน้าแขกในงานทุกคน หลังจากนั้นชีวิตของสามพี่สาวที่เหลืออยู่ก็โดนรังควานตลอด ไม่ว่าจะจากกระแสสังคมที่คิดว่าทั้งสามเป็นคนร้าย หรือ โดนปองร้ายจากฆาตกรตัวจริง ทั้งสามจึงต้องสืบหาความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเองและน้องสาว ระหว่างนี้ก็จะมีเรื่องราวความรักที่อันตายไม่แพ้กันค่ะ เพราะสามสาวต้องตัดสินใจว่า ผู้ชายแต่ละคนที่เข้ามาเป็นคนที่เข้ามาช่วย หรือต้องการอะไรจากพวกหล่อนกันแน่

ใบสนเป็นคนชอบอ่านหนังสือค่ะ ชอบอ่านข่าว ชอบดูซีรีส์สืบสวนสอบสวน  มีคดีชื่อดังในไทยอยู่หนึ่งคดีค่ะ ที่ทุกวันนี้ยังหาตัวฆาตกรตัวจริงไม่ได้ เพราะผู้ตายอยู่ในตระกูลใหญ่ มีทรัพย์สมบัติมาก และพี่น้องคนอื่นๆ ก็มีแรงจูงใจให้ต้องเป็นคนร้ายทุกคน  ใบสนตามติดคดีนี้อยู่พักนึงเลยลองนำมาใช้และปรับโน่นปรับนี่ เอาจริงๆ คือปรับเยอะมากจนมาเป็นพลอตนี้ สิ่งที่ใบสนอยากสื่อก็คือ เวรกรรมตามทันเสมอ ไม่ว่าคุณจะคิดว่าคุณปกปิดความผิดที่คุณทำไว้อย่างดีแค่ไหน แม้ว่าสุดท้ายกฎหมายจะเอาผิดคุณไม่ได้ แต่เวรกรรมทำได้ค่ะ  กฎแห่งกรรม ยุติธรรมเสมอ 

 

หาเยอะมากค่ะ เนื่องจากสี่พี่น้อง คนละอาชีพ ก็ต้องหาข้อมูลด้านอาชีพนั้นๆ อีกทั้งยังมีเรื่องการฆาตกรรมและปมปริศนาที่ต้องคลายทีละปม ใบสนก็หาข้อมูลจากสัมภาษณ์คนที่อยู่ใกล้ตัว คนรู้จัก อ่านหนังสือการสืบคดีและฆาตกรรม แต่พยายามเอามาเล่าให้ง่ายที่สุดเพื่อที่คนอ่านจะไม่รู้สึกว่าอ่านสารคดีอยู่ค่ะ 

 

เทคนิคไม่มีอะไรเป็นพิเศษเลยค่ะ  ใบสนชอบอ่านนิยายและดูหนัง ดูซีรีส์มากกว่า เวลาเห็นอะไรใหม่ๆ ก็รู้สึกชอบ อยากคิดให้ได้แบบนี้ ก็จะนั่งร่างโครงเรื่อง ใบสนเอาใจใส่กับพลอตและการวางปมมาก ใช้เวลาคิดพลอตนานมากค่ะ คิดพลอตว่านานแล้ว เขียนนานกว่าอีกค่ะ ฮ่าๆๆ

 

คิดว่าอาจจะเป็นตามช่วงอายุ ตามช่วงวัยด้วยค่ะ อย่างตอนนื้ให้กลับไปเขียนแนววัยรุ่นก็คงจะยาก ฮ่าๆๆ ด้วยเพราะแก่มากแล้ว แต่สำหรับเรื่องนี้ ใบสนคิดว่าเหมือนเป็นการลองค่ะ เพราะนิยายสืบสวนในไทยที่เป็นคนไทยเขียน เอาจริงๆ แล้วมีน้อยมาก และคนก็อ่านน้อย แต่ทุกคนชอบอ่านงานของต่างประเทศนะคะ ใบสนเลยคิดว่า เราเองก็เขียนแนวรักได้ ลองเอามาผสมกับแนวสืบสวนดูดีมั้ย เผื่อว่าจะได้อะไรใหม่ๆ เป็นอีกทางเลือกให้นักอ่านค่ะ

 

ยากที่สุดเท่าที่เคยทำงานมาเลยค่ะ ฮ่าๆๆ เพราะต้องหาข้อมูล รวบรวมข้อมูล ย่อยข้อมูล เรียบเรียง แล้วถึงเอามาเขียนได้ ช่วงแรกๆ อาจจะน่าเบื่อหน่อยนะคะ เพราะเป็นการปูเรื่อง รายละเอียดจะเยอะ แต่หลังๆ สนุก 'เจ้มจ้น' แน่นอนค่ะ ฮ่าๆๆ

 

มีประโยชน์มากค่ะ เพราะเป็นศาสตร์การเล่าเรื่องเหมือนกัน สิ่งที่แตกต่างกันคือการเรียบเรียงและนำเสนอค่ะ อย่างนิยายจะออกแนวบรรยายพรรณนาความรู้สึกมากหน่อย แต่อย่างเขียนบท สิ่งที่สื่อทุกอย่างออกมาคือคำพูด ดังนั้นจะเห็นได้ว่านิยายใบสนจะพูดเยอะหน่อย อาจจะติดมาจากการเขียนบท แต่ทั้งสองอย่างสนุกมากสำหรับใบสนค่ะ

สิ่งที่แจ้งไปแล้ว คือ เวรกรรมตามทันเสมอ ไม่ว่าเราจะปกปิดหรือหลบหนียังไง แต่สิ่งที่สื่อรองลงมา คือ จุดยืนของตัวละครแต่ละตัวค่ะ ตัวละครทุกตัวจะมีปมในใจ มีจุดยืนของตัวเอง ใบสนเชื่อว่า ท้ายที่สุดแล้ว สถาบันครอบครัวคือสิ่งที่ตัวละครหลักต้องการจะปกป้อง และ ความรักในครอบครัวนี่แหละค่ะ คือความรักที่มั่นคงและบริสุทธิ์ ทำให้เราสามารถให้อภัยในทุกความผิดได้

 

ตอนนี้กำลังเขียนอยู่เป็นแนวรักกุ๊กกิ๊กคอเมดีมากค่ะ แต่ก็ยังไม่ขาดดรามาอยู่ดี นางเอกเป็นคุณหนูผู้เพอร์เฟกต์ ที่ชะตาชีวิตตกต่ำจนต้องมาเป็นเด็กล้างจาน แต่เจ้าหล่อนก็ยังไม่สำนึก ยังขยันสร้างเรื่องเข้าหาตัวเอง ใบสนเขียนบทซิตคอมอยู่ด้วย เลยลองคิดเล่นๆ ว่า ถ้าเอามาเล่าในนิยายน่าจะตลกดี ฝากติดตามด้วยนะคะ

 

นี่เป็นผลงานเรื่องที่สี่ของใบสนแล้วนะคะ ถือว่าเป็นการลองอะไรใหม่ๆ ตัวสนเองก็ลองทำอะไรใหม่ๆ ผู้อ่านก็ได้ลองอ่านอะไรใหม่ๆ ดู ตอนเล่าพลอตให้หลายคนฟัง ทุกคนบอกว่ามันใหม่มากจนกลัวว่าผู้อ่านอาจจะไม่ชอบ แต่ใบสนก็ยังเชื่อว่าน่าจะมีคนที่อยากลองเหมือนกัน อย่างไรก็ตาม ใบสนน้อมรับทุกคำคอมเมนต์ ติชมทุกประการค่ะ อยากให้ทุกคนสนุกไปกับเรื่องรวมทั้งได้แง่คิดที่สนพยายามสอดแทรกลงไปด้วยค่ะ ฝาก ”เพลิงบุปผา” ไว้ในใจทุกท่านด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ