แนะนำเรื่อง ‘ใจขังเจ้า’ “ใจขังเจ้าเป็นนิยายไทยพีเรียดในสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย เล่าถึงแม่หญิงชวาลา กับพันแสง หรือขุนแสงผลาญ ทั้งสองคนนี้อยู่คนละฟากพระนครเลยในตอนแรก แต่เพราะคุณพี่หาเรื่องเก่งมากกก กร้าวเป็นที่หนึ่ง หลังฝึกอวิชชาต้องห้ามมาก็ไล่ตบเกรียนขุนนางชั่วไปทั่วอโยธยา พวกคนโกงเลยส่งน้องวามาแต่งเป็นเมีย กะว่าถ้าคุณพี่รักหรือล่วงเกินน้องเข้าก็ของเสื่อมถึงตาย ซึ่งตอนแรกเจ้าตัวเขาก็ดูเก็บทรงได้ดี น้องวาเองก็แฮปปีกับมาตรการเว้นระยะห่าง แต่เผลอแวบเดียวไม่รู้ยังไง กลายเป็นใครแตะเมียพี่ไม่ได้เลย ทีนี้บันเทิงละค่ะ งานก็ต้องทำ เมียก็ต้องมี ใจพี่มันได้ ไม่ไหวบอกไหว”

แรงบันดาลใจในการแต่งเรื่องนี้มาจากไหน? “จุดเริ่มต้นเลยคือครามอยากดูซีรีส์หรืออ่านนิยายไทยพีเรียดที่ไม่อิงประวัติศาสตร์ ไม่รบพม่า ไม่ทะลุมิติ ไม่มีผีจองเวร ไม่เจ้ายศเจ้าอย่าง พระเอกไม่เจ้าชู้ และไม่เขียนขึ้นเพื่อสื่ออะไรทั้งนั้นนอกจากมีเรื่องราวที่เราสนุกไปกับมันได้ก็พอ แล้วก็อยากให้พระ-นางมีฉากหวานๆ ในธีมไทยเยอะๆ สุดท้ายจึงถือกำเนิดเป็นใจขังเจ้าขึ้นมาค่ะะ”

อะไรคือส่วนที่ยากที่สุดในการเขียนเรื่องนี้? “ส่วนที่ครามใช้เวลาในการเขียนมากที่สุดเลยคือการบรรยายค่ะ เพราะเวลาเราจินตนาการทุกอย่างจะเป็นภาพเคลื่อนไหวเหมือนภาพยนตร์มากกว่า ตอนกำลังลุ้นๆ หรือคุณพี่คุณน้องเขานัวกันได้ที่บางทีมีเพลงขึ้นด้วยนะคะ (ฮา) พอมาลงบนกระดาษเลยต้องใช้เวลานานหน่อยในการจัดมุมกล้อง แสงสีเสียง แจกบทตัวละคร ซึ่งหลังจากหมกมุ่นอยู่กับมันทั้งวันทั้งคืนก็ออกมาน่าพอใจในระดับหนึ่งค่ะ

อีกส่วนหนึ่งที่ยากไม่แพ้กันคือข้อมูลทางประวัติศาสตร์ เพราะครามเองไม่มีพื้นฐานอะไรเลย มาด้วยใจล้วนๆ ไม่มีความรู้ผสม ทำให้ต้องเปิดหนังสือและค้นเว็บไซต์ตลอดเวลาที่เขียน เป็นงานที่หนักพอสมควรเลยค่ะ แต่ก็สนุกมาก จึงไม่เหนื่อยหรือท้อเลย”

เอกลักษณ์ของเรื่องนี้นำเสนอเกี่ยวกับอะไร? “ข้อนี้ครามว่านิยายทุกเรื่องมีลักษณะเฉพาะแตกต่างกันไปอยู่นะ ใจขังเจ้าเองก็มีเอกลักษณ์ไม่เหมือนใครแน่นอนค่ะ เพราะครามเขียนขึ้นใหม่ มันเป็นเช่นนั้นเอง (ฮา) แต่จุดที่นักอ่านหลายๆ ท่านเอ่ยถึงคือตัวละคร ว่าทุกคนมีความรู้สึกนึกคิดในฐานะชาวอโยธยาราวกับมีตัวตนจริงๆ เวลาคุณพี่คุณน้องเขาเขิน ลั่น เต๊าะกันมันก็น้วยได้เหมือนเราอยู่กับเขาด้วย ดังนั้นใจขังเจ้าจึงเป็นพีเรียดที่ไม่ได้อยู่ในอดีตกาล แต่เหมือนเกิดขึ้นตรงหน้ากระมังคะ หรือไม่เราก็แอบส่องเขาอ้อยกันลอดรั้วบ้าน เพลินจ้า (ฮา) อยากให้ทุกท่านรู้สึกสนิทสนมกับพวกนางเหมือนเพื่อนเราเองเลยค่ะ”

แนะนำพระเอก-นางเอกคร่าวๆ “สำหรับพระเอกอย่างพันแสง นิยามของเขาคือน้ำนิ่งไหลลึก บุรุษนัยน์ตาสีดำผู้พกความเกรี้ยวกราดมาเพื่อฟาดทุกความอัปรีย์ให้ป่นปี้ ใครจะใหญ่มาจากไหนพี่โนสนโนแคร์ ใครขวางพี่ก็ถามว่าจะหลบไหม ไม่หลบยับนะ นั่นแหละค่ะคุณพี่ของน้อง

ส่วนแม่วานางเอกเราก็นุ่มๆ สไตล์แม่เรือน แต่ในความเด๋อด๋าเรียบง่ายก็ยิ้มเก่งจนคุณพี่ต้องมนตร์นะจังงังจนมึน และที่เด็ดสูสีกับสามีคือน้องเฟียร์ซเงียบ แม้ถูกดาวร้ายรุมทึ้งน้องก็ดูแลตัวเองได้ จะโดนเมินก็ไม่งอแง ไม่วุ่นวาย น้องหาที่ทางของตัวเองได้เสมอ มีแต่คุณพี่เขาละที่จู่ๆ ก็อยากมีตัวตนในพื้นที่เล็กๆ ของเมียเหลือเกิน ถึงพี่ไม่พูด พี่ก็คิดลึกมาก ซึ่งคนเรามันจะปากแข็งพร้อมขี้หวง จีบกลั้นๆ อ่อยขรึมๆ ได้ยังไงต้องไปอ่านกันนะคะ ”

สิ่งที่ทำให้เคมีของสองคนนี้เข้ากันคืออะไร? “ในตอนแรกเราอาจรู้สึกว่าสองคนนี้มีบุคลิกต่างกันมาก คนหนึ่งเย็นชา เด็ดขาด โคตรดุ ส่วนอีกคนร่าเริง ใจเย็น เข้าอกเข้าใจ แต่แท้จริงแล้วทั้งคู่ยึดถือในสิ่งเดียวกันค่ะ (ซึ่งจะเป็นอะไรนั้นต้องไปหาคำตอบด้วยกันในเล่มนะ) ด้วยทัศนคติที่ตรงกันนี้ทำให้แค่มองตาก็รู้ใจ เผลอเชื่อใจกันกะทันหันเหมือนเดินตกหล่ม กลายเป็นว่าสิ่งที่เคยต่างทั้งหมดกลับมาเติมเต็มกันแทนค่ะ แบบถ้าพี่ร้อนน้องก็เย็น แต่ถ้าใครมายุ่งกับอีกคนแล้วพี่ด่า...น้องก็ด่าได้นะเจ้าคะ ขอบอก”

ในเมื่อพระเอกมีข้อจำกัดเรื่องความรัก อย่างนี้จะมีโอกาสได้เห็นฉากกุ๊กกิ๊กหวานๆ ของพระ-นางในเรื่องไหม? “โอ้โห ครามไม่อยากสปอยล์ว่ามีบ่อยเลยค่ะ อย่างที่เห็นคือเปิดมาบทนำก็เอาเลย บทต่อมาก็เอาอีก และใช่ค่ะ ดูท่าคุณพี่จะได้นุบนิบน้องอย่างนี้ไปเรื่อยๆ จนจบเลย เพราะดิฉันเขียนใจขังเจ้าขึ้นมาก็เพราะอยากเห็นเขารักกันช้าๆ ชัดๆ เท่าที่ลองไล่ดูนี่ว่าเกือบครบแล้วนะทั้งบนเตียง ข้างเตียง ชานเรือน ในสวน ท่าน้ำ ในวัด ในศาล กลางตลาด...เหลือที่ไหนให้พี่เขาแสดงศักยภาพอีกไหมคะ ให้สมกับเป็นบิดาแห่งการเอาต์ดอร์ (ฮา) คุณเขาต้อยเมียเด็กเก่งมากจนลืมไปเลยว่าถืออวิชชา แต่ดิฉันต้องขอยืนยันตรงนี้เลยนะคะว่าท่านขุนมีการมีงาน มีเป้าหมายจริงๆ”

มีข้อคิดอะไรที่อยากบอกผ่านนิยายเรื่องนี้ไหม? “ที่จริงแล้วอย่างที่บอกไปในข้อก่อนๆ เลยค่ะว่าครามไม่ได้หวังสร้างคุณค่าอะไรเลยนอกจากตีแผ่ความคลั่งรักของคนที่รักไม่ได้ให้คุณพี่ใจจะขาดตายเล่นๆ หากมีก็คงเป็นเรื่องความกล้าที่จะเผชิญหน้ากับบางสิ่งที่เหนือกว่าตน และยืนหยัดเพื่อธำรงความถูกต้องท่ามกลางเจตคติอันบิดเบี้ยวทั้งหลาย นี่คือเหตุผลที่พันแสงฝึกอวิชชาต้องห้ามค่ะ ซึ่งครามคิดว่าต่อให้ไม่มีวิชานี้พวกเราก็น่าจะทำได้เช่นกัน แต่ท้ายที่สุดแล้วความหมายที่แท้จริงของมันคืออะไร อยากขอให้เอาใจช่วยทั้งคู่ไปจนจบจึงจะบอกได้นะคะ ”

ฝากผลงาน “ประโยคคลาสสิกของครามเลยก็คือ “ฝากตัว ฝากใจ ฝากทำประกันภัยให้อิพี่อิน้องเขาด้วยเถิดเจ้าค่ะ” (ฮา) สำหรับทั้งคุณรี้ดที่เคยเจอทั้งคู่มาแล้วผ่านเว็บไซต์ และคุณรี้ดที่กำลังอ่านอยู่นี้ ขอขอบคุณที่ให้โอกาสมาทำความรู้จักกันนะคะ หลังจากนี้ยังมีเรื่องราวอีกมากมายรอให้ค้นพบและสานต่อ ไม่ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ อย่างไรก็หวังว่าใจขังเจ้าจะทำให้มีรอยยิ้มกว้างๆ ได้นะคะ ครามอยากแชร์ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับทุกท่านจะแย่แล้วค่ะ พบกันในเล่มแล้วมาเมาท์มอยกันต่อในเพจหน่อยน้า รักรักรัก <3 ”

ติดตามความสนุกใน ใจขังเจ้า ได้แล้ววันนี้ ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่เว็บไซต์สถาพรบุ๊คส์ www.satapornbooks.co.th