“บ่วงพิสุทธิ์” ผลงานเล่มแรกของ “ปิลันธนา” กับสำนักพิมพ์ Sugar Beat เรื่องนี้นำเสนอเรื่องราวความรักที่แสนจะดรามาระหว่าง ‘ภาดา’ ชายหนุ่มวัย 33 ปี และ ‘บุหลัน’ เด็กสาววัย 17 ปี ซึ่งเกิดมีความสัมพันธ์โดยไม่ตั้งใจและก่อเกิดอีกหนึ่งชีวิตขึ้นมา ทั้งที่คนเป็นพ่อแม่นั้นยังเป็นแค่คนแปลกหน้าต่อกัน แต่จะต้องร่วมกันหาทางออกเพื่อให้อีกหนึ่งชีวิตที่พวกสองไม่ได้ตั้งใจสร้างมานั้น ไม่รู้สึกว่าเขาคือภาระ แต่เขาคือสิ่งที่พ่อกับแม่จะต้องเอาใจใส่ ดูแลเขาให้ดีที่สุด

คำว่า “หมูพีท” คือจุดเริ่มต้นของนิยายเรื่องนี้ โดยผู้เขียนบอกว่า “หมูพีทในความรู้สึกตอนนั้นจะต้องเป็นเด็กชายตัวอ้วนๆ กลมๆ แก้มยุ้ยๆ เป็นเด็กที่มีแต่คนรุมรัก แต่ในช่วงนั้นตัวผู้เขียนเองรู้สึกอยากอ่านนิยายแนวคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวที่เลี้ยงลูกไม่เป็น และอยากให้มีเด็กแบบหมูพีทอยู่ในเรื่องและนิยายจะต้องเป็นแนวอบอุ่น จึงเกิดความคิดที่อยากเขียนเองขึ้นมาค่ะ แต่ด้วยความที่เปิดเรื่องมาเศร้า ความอบอุ่นของหมูพีทเลยกลายเป็นดรามาเสียครึ่งเรื่องเลย แต่รวมๆ แล้วครบทุกรสนะคะ”

ในเรื่องนี้ภาดา พระเอกของเราต้องเป็นคุณพ่อเลี้ยงเดี่ยวด้วย ซึ่งปิลันธนาบอกว่า ค่อนข้างทะลุกลักทะเลพอสมควร เพราะพระเอกไม่มีพื้นฐานในการเลี้ยงเด็ก แถมตัวเองก็มีชีวิตที่โดดเดี่ยวในวัยเด็ก และยังเป็นผู้ชายบ้างานด้วย จึงไม่รู้ว่าควรจะเลี้ยงลูกอย่างไร และลูกยังเกิดมาจากความไม่พร้อมของทั่งตัวเองและแม่เด็ก ผลกรรมจึงไปตกอยู่ที่ลูกที่ต้องอยู่กับคนนั้นบ้างคนนี้บ้าง แต่ก็นับว่าโชคดีของหมูพีทที่มีคนรุมรัก

เมื่อถามว่าเรื่องนี้ดรามาหนักหรือไม่ ผู้เขียนบอกว่า “ครึ่งแรกดรามาน้ำตาแตกเลยค่ะ แต่หลังจากนั้นก็จะค่อยๆ อบอุ่นขึ้น แต่จริงๆ แล้วความตั้งใจของผู้เขียนนั้นอยากให้นิยายเป็นแนวอบอุ่น อ่านไปยิ้มไปกับความน่ารักของเจ้าหมูพีท แต่คงเป็นเพราะเปิดเรื่องมาเศร้า เรื่องมันจึงดำเนินไปค่อนข้างดรามาค่ะ”

“บ่วงพิสุทธิ์” แฝงแง่คิดไว้หลายอย่าง โดยเฉพาะคนที่มีลูกเมื่อไม่พร้อม เรื่องครอบครัวที่ควรเอาใจใส่ซึ่งกันและกัน และคนที่คิดว่าตัวเองมีปัญหาอยู่คนเดียวอย่างภาดา จนนำมาซึ่งความเอาแต่ใจ ทิฐิ จนเกือบที่จะเสียโอกาสดีๆ ในชีวิตไป