การเขียนนิยายสำคัญต่อคุณอย่างไร? “การเขียนเหมือนการรักษาตัวเองค่ะ เพราะการเขียนคือการปล่อยความคิดไปตามจินตนาการที่สะดวกที่สุด สุขภาพไม่ค่อยดีแล้วก็เดินทางไปไหนมาไหนไม่ค่อยสะดวก ดังนั้นการอ่าน เขียนหรือดูจึงเป็นการผ่อนคลายจากความรู้สึกอึดอัดนั่นเองค่ะ ที่สำคัญก็คือโดยส่วนตัวแล้วชอบการทำอะไรสักอย่างให้คนอื่นอารมณ์ดีด้วย ตอนที่มีคนชมว่านิยายที่เขียนสนุกมากมันทำให้ใจฟูมากๆ เลยค่ะ”

ทำไมถึงเขียนนิยายจีนโบราณ? “เริ่มแรกเพราะชอบอ่านแนวจีนโบราณอยู่แล้วค่ะ เพราะวัฒนธรรมรวมถึงภาพที่จินตนาการออกมามันสวยงามมากๆ เพราะฉะนั้นหลังจากอ่านแนวจีนโบราณมาหลายๆ เรื่อง วันหนึ่งเราก็คิดว่าถึงเวลาต้องลองเขียนเรื่องของตัวเองดูบ้างแล้วละ ผลงานเรื่องแรกๆ ที่เขียนออกมาก็มีกระแสตอบรับที่ดี ยิ่งมีกำลังใจก็ยิ่งอยากเขียนมากขึ้นอีกค่ะ”

แรงบันดาลใจในการเขียน ‘องค์ชายของข้าหยุดร้องไห้ทีเถอะ!’ คืออะไร? “ชอบนิยายแนวนายเอกเก่งๆ เป็นผู้นำอยู่แล้วค่ะ ยิ่งถ้าจับคู่นายเอกเก่งๆ กับพระเอกแนวหมาตัวโตนิสัยนุ่มฟูก็ยิ่งชอบมาก รู้สึกว่าเป็นเคมีที่น่ารักและทำให้ยิ้มตลอดเวลาที่เขียนค่ะ”

ปมหลักของนิยายเรื่องนี้คืออะไร? “แน่นอนว่าเป็นฉากก่อนขึ้นสนามประลองที่หลางหวังเหล่ยเอาเอี๊ยมลูกมานั่งปักลายราวกับแม่ศรีเรือนค่ะ พอนึกภาพว่าผู้ชายตัวโตๆ มานั่งทำอะไรแบบนี้แล้วมันน่ารักมากๆ เลยนะคะ ไม่สนไม่แคร์สายตาใครทั้งนั้น เห่อลูกเห่อภรรยาจนชาวบ้านหน้าดำกันเป็นแถบ”

ความรักของพระเอก-นายเอก เป็นความรักในรูปแบบไหน? “ให้พูดตรงๆ ก็เป็นความรักที่เริ่มจากความเห็นอกเห็นใจค่ะ ต่อจากเห็นใจจนเปิดใจให้กันและกันแล้ว สิ่งที่ทำให้ความสัมพันธ์ของทั้งคู่แน่นแฟ้นขึ้นก็คือการเติมเต็ม ต่างฝ่ายต่างก็เกิดมาโดยไม่ค่อยได้รับความเห็นใจจากผู้อื่นนัก ต่อให้รู้ว่าการถูกใส่ใจเป็นอย่างไร ทว่าก็ไม่เคยได้รับการปกป้องดูแลเป็นพิเศษถึงขั้นทำให้อิ่มใจมาก่อน คนที่โดดเดี่ยวสองคนมาอยู่ด้วยกันแล้วการช่วยเหลือเกื้อกูลก็สมานทั้งสองให้เป็นหนึ่ง ความสัมพันธ์แบบนี้มันทำให้รู้สึกอบอุ่นดีนะคะ”

อยากให้บรรยายถึงเสน่ห์ของ ‘รั่วหว่า’ “ทีแรกคิดเอาไว้แค่ว่าอยากจะมีนายเอกแบบสวยจนผู้หญิงยังยอมแพ้เท่านั้นเองค่ะ แต่เพราะเป็นคนที่ชอบเขียนโดยไม่วางเส้นเรื่องตายตัว พอยิ่งเขียนมากขึ้นๆ ภาพของรั่วหว่าก็ชัดขึ้นว่าเป็นคนแข็งนอกอ่อนใน ภายนอกเหมือนจะแข็งแกร่งแต่ในใจก็มีปมซ่อนเอาไว้ และถ้าพูดถึงสิ่งที่เป็นเสน่ห์เด่นๆ ของมารน้อย แน่นอนว่าต้องเป็นนิสัยโหดกับทั้งโลกแต่อ่อนโยนกับครอบครัวตัวเองค่ะ นายเอกสาขาร้อยมาตรฐานนับเป็นสมบัติล้ำค่าเลยนะคะ”

ชอบตัวละครใดในนิยายเรื่องนี้มากที่สุด เพราะอะไร? “ชอบหลางหวังเหล่ยค่ะ ถ้านายเอกร้อยมาตรฐานคือสมบัติล้ำค่า พระเอกหมาน้อยที่ชอบยิ้มเซ่อก็เป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ดีๆ นี่เองค่ะ เป็นความชอบส่วนตัวล้วนๆ ถ้าอ่านเจอว่าเรื่องไหนมีพระเอกแบบนี้เรายกขึ้นหิ้งเกือบหมดเลยนะคะ”

ฝากผลงานเขียนเรื่องนี้ “อย่างที่บอกเสมอเวลามีคนถามว่าทำไมถึงชอบเขียนนิยายนะคะ ผลงานเรื่องนี้เองก็ถูกแต่งขึ้นมาเพราะอยากให้คนที่อ่านรู้สึกสนุกและเพลิดเพลินค่ะ ในช่วงเวลาที่เครียดหรืออึดอัดจากปัญหาใดๆ ก็ตาม เราก็อยากจะให้ผลงานเรื่องนี้เป็นอีกทางที่จะช่วยบรรเทาความเครียดให้คนที่อ่านนะคะ และจากนี้ไปก็จะตั้งใจเขียนงานสร้างความสุขให้คนอื่นๆ ต่อไป ขอฝากผลงานเรื่องนี้ด้วยนะคะ!”

ติดตามความสนุกใน องค์ชายของข้าหยุดร้องไห้ทีเถอะ! ได้แล้ววันนี้ ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่เว็บไซต์สถาพรบุ๊คส์ www.satapornbooks.comร่วมรีวิวหนังสือ และพบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ นักอ่าน ได้ที่ แฮชแท็ก #องค์ชายของข้าหยุดร้องไห้ทีเถอะ