ภายในห้องทำงานกึ่งห้องสมุดบนชั้นสามของคฤหาสน์งามหลังใหญ่ เวลานี้บรรยากาศเคร่งเครียด ส่งผลให้แม้เปิดเครื่องปรับอากาศที่อุณหภูมิต่ำกว่ายี่สิบห้าแล้วก็ตาม แต่ไม่ได้ช่วยคลายความร้อนรุ่มในอกของคนที่อยู่ในห้องได้เลยแม้แต่น้อย โดยเฉพาะหญิงสาวคนเดียวในที่นี้ ซึ่งกำลังตัดพ้อความบังเอิญอยู่ในใจ
ที่ใครๆ เคยบอกว่าโลกใบนี้กลม เธอคงไม่กล้าปฏิเสธหรือคิดแย้งแต่อย่างใด แต่ที่แย่คือมันช่างเล็กราวลูกปิงปอง พอๆ กับความหวังของเธอที่ก่อนหน้านี้เคยคิดว่ามี แต่เวลานี้ความหวังนั้นกลับเหลือเพียงน้อยนิดและริบหรี่เหลือเกิน และไม่แน่ใจแล้วว่าสิ่งที่เธอเจออยู่จะเรียกว่าความหวังได้ไหม
หยาดอรุณ คณิตนันท์ นั่งตัวเกร็งทื่อ มือเรียวสองข้างที่ประสานกันไว้บนตักกำเข้าหากันแน่น เหงื่อผุดชื้นเต็มฝ่ามือและไรผม หญิงสาวไม่คิดเลยว่ากระต่ายน้อยแสนซื่ออย่างเธอจะต้องวิ่งวกกลับมาเจอหมาป่าไร้ศีลธรรมเห็นแก่ตัวอย่างเขาอีก...คนที่ทำร้ายชีวิตของเธอจนย่อยยับ ทำไมถึงต้องมาเจอกันด้วย แถมยังเจอเขาในฐานะคนใกล้ตัว
ลำคอของหญิงสาวตีบตันไปหมด หูตาพร่ามัว แทบล้มทั้งยืนตั้งแต่ก้าวเท้าเข้ามาในห้องนี้เมื่อห้านาทีก่อนแล้วและพบว่า คนที่นั่งรอเธอกับผู้ชายอีกคนที่เธอตามมาด้วยเป็นคนที่เธออยากจะวิ่งหนีให้ไกล หญิงสาวกลืนน้ำลายลงคอที่แห้งผากอย่างยากเย็น ดวงตากลมสวยสั่นระริกด้วยความหวาดหวั่นประสานกับดวงตาคู่คมกริบสีน้ำตาลทรงพลังน่ากริ่งเกรงของคนตรงกันข้าม ราวกับถูกอีกฝ่ายใช้เวทมนตร์ตรึงสายตาของเธอไว้ไม่ให้เบือนหนีไปได้
ในทางกลับกันผู้ชายร่างสูงใหญ่ที่นั่งตรงกันข้ามกับหยาดอรุณก็มีความรู้สึกไม่ต่างจากหญิงสาวมากนัก อย่างแรกเขาตกใจและตะลึงงันตั้งแต่วินาทีแรกที่เห็นว่าใครเดินตามน้องชายของเขาเข้ามาในห้องนี้ และเธอคือผู้หญิงคนเดียวกับที่เขาตามหาแทบเป็นบ้าเป็นหลังตลอดระยะเวลาสองเดือน ทว่าไม่เคยเจอ แต่ตอนนี้เธอนั่งอยู่ตรงหน้าเขาในฐานะน้องสะใภ้เสียอย่างนั้น
ระยำ! ทำไมเรื่องแบบนี้ถึงต้องเกิดขึ้นกับเขาและคนใกล้ตัวด้วย
“นี่น่ะเหรอผู้หญิงที่นายบอกว่าเป็นเมียของนาย” วูล์ฟ โลเวล กิตติเดชาธร ชายหนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ทายาทคนโตของตระกูลกิตติเดชาธร ตระกูลร่ำรวยหลายหมื่นล้านที่มีธุรกิจในเครือมากมาย อาทิ ธุรกิจอุตสาหกรรมเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์ และบิดายังมีกิจการโรงแรมเคดีที พาราไดซ์ในกรุงเทพฯ และสาขาที่นิวยอร์ก ซึ่งทายาทอันดับหนึ่งอย่างเขาเป็นคนดูแล
โลเวลจัดว่าเป็นหนุ่มนักธุรกิจอายุน้อยที่อนาคตไกล ด้วยความสามารถด้านบริหาร ความฉลาดเฉลียวทันคน บวกกับความน่ายำเกรงที่ไม่มีใครอยากท้าทาย แต่เวลานี้เขารู้สึกว่าน้ำเสียงของตนเองที่ถามน้องชายออกไปเหมือนจะสั่นไหวไม่ต่างจากหัวใจที่เต้นกระหน่ำรุนแรง ทว่าโลเวลก็เก็บอาการเท่าที่จะทำได้ จึงทำให้คนฟังรู้สึกว่าน้ำเสียงของเขาดูเข้มขรึมและกดดันเสียมากกว่า
“ครับ น้ำค้างเป็นเมียผมแล้วก็เป็นแม่ของลูกผมด้วย”
“นายหมายความว่ายังไง!” โลเวลลืมยับยั้งชั่งใจ ทำให้น้ำเสียงจากคำถามนี้ฟังดูเหมือนคำราม จนน้องชายและหญิงสาวสะดุ้งเฮือก
ธีร์ ธีราทร กิตติเดชาธร น้องชายต่างมารดาของโลเวลพยายามข่มอาการหวาดกลัวพี่ชายที่ใครๆ ก็รู้ว่าเวลาที่เขาโกรธดุดันแค่ไหน แต่ความจำเป็นทำให้เขาต้องเลือกเผชิญหน้ากับความจริงยามนี้ให้ถึงที่สุด
“น้ำค้างท้องครับ เธอท้องลูกของผม ผมต้องรับผิดชอบทั้งเธอและลูก” เขาบอกด้วยน้ำเสียงที่คิดว่ามาดมั่นและเป็นลูกผู้ชายพอ ในขณะที่ใจแกว่งไม่เป็นส่ำ ยิ่งเห็นสีหน้าและสายตาของโลเวลที่เหมือนอยากพังทลายโลกนี้ให้เป็นจุณ ธีราทรก็แทบจะหยุดหายใจไปเลย แต่เขาก็ยังหวังว่าพี่ชายจะยอมรับและเข้าใจเหตุผลนี้
“ท้อง! ผู้หญิงคนนี้เนี่ยนะท้องกับนาย” พี่ชายอุทานเสียงเข้มจัด ดวงตาวาวโรจน์มีพลังที่แสนน่ากลัวราวเพลิงไฟที่พร้อมจะแผดเผาทุกคนให้มอดไหม้ ตวัดมองไปยังหญิงสาวคนเดียวในที่นี้ราวอยากเค้นเอาความจริงจากปากเธอแทนน้องชาย แต่หยาดอรุณได้แต่นั่งตัวลีบ ปิดปากเงียบ ใจร่ำร่ำอยากจะหายตัวไปจากห้องนี้เสียให้ได้ “เรื่องนี้น่ะเหรอที่นายบอกว่าคือธุระสำคัญที่จะคุยกับพี่ เรื่องที่นายทำผู้หญิงคนนี้ท้องใช่ไหม”
“ครับ เรื่องนี้ผมหวังว่าพี่วูล์ฟจะเข้าใจและเห็นใจเราสองคนด้วย ส่วนคนในครอบครัวของเธอ พี่วูล์ฟไม่ต้องห่วงนะครับ ผมกับน้ำค้างไปตกลงกับครอบครัวของเธอมาแล้วครับ ทุกคนรับรู้และอนุญาตให้น้ำค้างมาอยู่กับผมได้ เรื่องนี้ผมต้องขอโทษพี่วูล์ฟด้วยที่ทำอะไรลงไปโดยพลการ แต่ตอนนั้นผมคิดอะไรไม่ออก นอกจากอยากจะทำทุกอย่างให้ถูกต้อง”
เรื่องที่ได้ยินจากปากน้องชายทั้งหมดยามนี้ราวสายฟ้าที่ฟาดลงมากลางศีรษะของโลเวล เขาทั้งเจ็บทั้งมึนงงไปหมด มันเป็นแบบนี้ไปได้อย่างไร น้องชายที่แสนดี สุภาพบุรุษที่ไม่เคยแม้จะทำให้คู่หมั้นของตนเองเสื่อมเสียมาก่อนไปทำผู้หญิงข้างกายท้องได้อย่างไร ความผิดพลาดหรือความรัก ใคร่หรือเสน่หา สาเหตุใดที่ทำให้คนอย่างธีราทรมีอะไรกับผู้หญิงที่เคยเป็นเมียของพี่ชายอย่างเขา
ใช่! หยาดอรุณคือเมียของเขา เขาคือสามีทางพฤตินัยคนแรกของเธอ และไม่คิดเลยว่าต้องมารับรู้ว่าเขามีเมียคนเดียวกับน้องชาย มิหนำซ้ำตอนนี้เธอกำลังตั้งท้อง...เด็กในท้องของเธอคือหลานของเขาอย่างนั้นเหรอ เป็นไปได้จริงๆ เหรอ
“แล้วนายรู้จักคนที่นายเรียกว่าเมียเต็มปากมานานแค่ไหนแล้ว นานกว่าหว่าหวา คู่หมั้นของนายที่คบกันมาตั้งเกือบสามปีหรือไง นายถึงได้...” คนเป็นพี่กัดฟันแน่น พูดประโยคต่อไปไม่พ้นลำคอ รู้สึกกระดากปาก ขณะเดียวกันก็เจ็บปวดใจ น้องชายของเขาไปมีอะไรกับหยาดอรุณตอนไหนกัน แต่ที่รู้ต้องหลังจากเขาแน่ๆ ก็ในเมื่อเขามั่นใจว่าคือคนแรกของเธอ และเธอคือคนที่ทำให้เขาตามหาตัวแทบพลิกแผ่นดิน
“เอ่อ...เรื่องของผมกับน้ำค้างมันพูดยากครับ ผมขอโทษ” เขาหันมองหน้าหญิงสาวข้างกายและนึกสงสารจับใจ หน้าเรียวซีดเผือด เธอคงอับอายที่ต้องมานั่งให้พี่ชายของเขาจับผิด ถากถางด้วยคำพูดและสายตาเช่นนี้
“แล้วนายมั่นใจได้ยังไงว่าลูกในท้องเป็นลูกของนาย ไม่ใช่ผู้ชายคนอื่น” คำถามนี้เรียกสายตากลมโตวาววับของหญิงสาวให้ถลึงมองคนตรงกันข้ามอย่างขุ่นเคือง
หยาดอรุณกัดริมฝีปากบางที่สั่นระริกไว้แน่น ขอบตาเธอร้อนผ่าว รู้สึกถึงความอุ่นชื้นเอ่อขึ้นตรงหน่วยตาอย่างห้ามไม่ได้ แต่หญิงสาวก็ต้องเตือนตัวเองในใจ เพื่อข่มน้ำตาแห่งความอ่อนแอนั้นกลับลงไปเสีย
‘อย่าร้องไห้ต่อหน้าผู้ชายเห็นแก่ตัวคนนี้เด็ดขาดนะน้ำค้าง เธอต้องเข้มแข็ง ไม่ทำตัวอ่อนแองี่เง่าให้คนอย่าง นายวูล์ฟ โลเวล รังแกได้อีก แต่ทำไมนะ ทำไมเขาต้องเป็นพี่ชายของคุณธีร์ด้วย บ้าจริงๆ โลกบ้านี้มันทั้งแคบ ทั้งเล็ก ทั้งกลม’
ประโยคหลังหญิงสาวสบถความบังเอิญในโลกกลมๆ ใบนี้ต่อ ไม่คิดจริงๆ ว่าธีราทร ผู้ชายที่ดูหน้าตาคมเข้มแบบไทย นิสัยแสนสุภาพบุรุษจะมีพี่ชายหน้าตาค่อนไปทางยุโรปอย่างโลเวล ดูยังไงทั้งสองคนก็ไม่น่าใช่พี่น้องกันสักนิด ที่สำคัญคือนิสัยของโลเวลผิดกับน้องชายลิบลับ เขาช่างตรงกันข้ามกับธีราทรทุกอย่าง โดยเฉพาะคำว่าสุภาพบุรุษ ใจดี ห่างไกลจากผู้ชายอย่างโลเวลหลายหมื่นปีแสง
ไอ้หมาป่าบ้า ไอ้คนเลว ทำไมฉันต้องมาเจอคุณอีก ฝันร้ายของฉันมันควรจะจบแล้วไม่ใช่เหรอ มันควรจะจบไปตั้งแต่วันนั้นแล้ว...!
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ