10
“เลขาฯ บอกว่าพี่ออกไปแล้ว จะไม่กลับเข้ามาอีก”
“ใช่”
“พี่ไปไหน”
“กินข้าว”
“แล้วก็พาธาราออกไปด้วยใช่ไหม เลขาฯ เธอบอกว่าไม่เห็นเธอกลับเข้าไปอีกเลยหลังจากที่พี่โทร. ตามเธอ”
“ทำไมเดี๋ยวนี้ถึงซอกแซกเรื่องของพี่นัก”
“จะไม่ให้ซอกแซกได้ไง ในเมื่อเด็กที่พี่กำลังคิดไม่ซื่อคือธารา ดาด้าเพิ่งรู้จากเลขาฯ พี่ว่าพี่ซื้อวิลลาร้อยกว่าล้านให้เธอ พี่ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่”
เลขาฯ ที่ลินดาพูดถึง ไม่แคล้วต้องเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของเขาที่อเมริกา เพราะเป็นคนเดียวที่เขาไว้ใจให้จัดการทุกอย่าง รวมถึงเอกสารซื้อขายวิลลา กลับไปเขาจะจัดการ
“เธอจะห่วงอะไร ธาราโตแล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว ถ้าจะมีอะไรเกิดขึ้นนั่นแปลว่าเธอได้ตัดสินใจแล้ว”
“เธอจะตามพี่ไม่ทันน่ะสิ พี่เขี้ยวลากดินออกอย่างนั้น อายุจะเลขห้าอยู่แล้ว แต่เธอเพิ่งจะยี่สิบสี่เอง ถ้าพี่จริงใจกับเธอดาด้าจะไม่ห่วงเลย แต่เราทั้งคู่ก็รู้ดีว่าพี่เปลี่ยนคู่นอนเป็นว่าเล่น ดาด้าไม่อยากให้เธอช้ำใจ”
“แค่สี่สิบสี่” บูรัคขัดด้วยน้ำเสียงราบเรียบ
“อีกไม่กี่ปีก็ห้าสิบ พูดผิดตรงไหน”
บูรัคเลยเงียบ
“ถ้าพี่ไม่จริงใจกับเธอ ดาด้าก็อยากให้เลิกยุ่งกับเธอ” ลินดาย้ำกลับมา
“ก็ถ้าเธอคิดแบบนั้นแต่ต้น เธอไม่จับคู่ให้เราหรอก”
“นั่นก่อนที่จะรู้ว่าพี่ยังนอนกับเอมม่าน่ะสิ ถ้ารู้ว่าพี่ยังไม่เลิกมั่วกับหล่อน ดาด้าไม่จับคู่ให้หรอก นี่เอมม่าก็เข้ามาตะแง้วๆ ให้ดาด้าบอกให้ได้ว่าพี่หายไปไหน”
“กับผู้หญิงคนนั้นไม่น่ากังวลหรอก พี่จัดการเอง”
“นั่นก็ยังไม่ทำให้ดาด้าคลายใจหรอก บอกดาด้าเถอะพี่ตั้งใจจะทำอะไรกันแน่ นี่ธรณ์ก็ห่วงน้องสาว พี่กำลังจะทำให้เราเดินทางกลับไทยอย่างไม่สบายใจนะ”
บูรัคผ่อนลมหายใจ เหลือบมองไปทางคนที่กำลังตกเป็นเป้าสนทนา ธารากำลังนั่งรอเขาอยู่ในรถระหว่างที่เขาเดินออกมารับโทรศัพท์ของลินดา พวกเขากินข้าวเสร็จแล้ว ตอนนี้อยู่ที่หน้าวิลลา กำลังจะเดินเข้าไป แต่มีสายเรียกเข้าจากลินดาเสียก่อน
“ถ้าพี่จะบอกว่าพี่จริงใจกับเธอล่ะ”
“หมายความว่าไงคะ” ปลายสายถามกลับมา น้ำเสียงตื่นเต้นปิดไม่มิด
“พี่ชอบเธอ เธอมีอะไรบางอย่างที่ดึงดูดความสนใจพี่ อยู่ใกล้แล้วสบายใจ ทำให้ทุกอย่างรอบตัวพี่มีชีวิตชีวาและน่าอยู่ขึ้นมาอีกเยอะ พี่ไม่รู้หรอกว่ามันคืออะไร และยังไม่อยากค้นหาคำตอบตอนนี้ด้วย ไม่รู้ด้วยว่าอนาคตจะเป็นอย่างไร บั้นปลายจะยังใช่กันและกันหรือเปล่า เวลานี้พี่รู้แค่ว่าพี่ชอบเธอ อยากลองใช้ชีวิตกับเธอ ลองศึกษาเรียนรู้ความเป็นตัวเธอ ส่วนอนาคต ก็ปล่อยให้เป็นเรื่องของเวลา”
“พี่จะพาเธอไปเจอครอบครัวเราใช่ไหม”
บูรัคยิ้ม แววตารู้ทันแม้คนปลายสายจะมองไม่เห็น ความหมายโดยนัยของลินดาไม่ต่างจากการผูกมัด ลินดาไม่ต้องการให้เขาเปลี่ยนใจจากธาราก็เลยคาดคั้นให้พาไปเจอพ่อแม่
เป็นธรรมเนียมปฏิบัติของครอบครัวมัวร์ ต้องมั่นใจแล้วเท่านั้นถึงจะพาเข้าบ้านเพื่อแนะนำให้สมาชิกทุกคนในครอบครัวได้รู้จัก
“แน่นอน พี่ชวนเธอไปงานวันเกิดแม่แล้ว”
“งั้นก็โอเคเลยค่ะ ดาด้าเชื่อใจพี่ ดาด้าจะบอกธรณ์ไปว่าไม่ต้องเป็นห่วงด้วย งั้นคืนนี้พี่จะกลับมานอนบ้านไหมคะ ดาด้าจะได้บอกทุกคนไม่ต้องรอพี่กลับมาทานมื้อค่ำ”
บูรัคทำหน้าลังเล “พี่ยังตอบไม่ได้ ทุกอย่างขึ้นอยู่กับเธอ ธาราไม่ใช่ผู้หญิงที่ง่ายนัก”
“ธรณ์ไม่น่าจะยอมให้น้องสาวค้างที่อื่นด้วย”
“ไม่เกี่ยวกับพี่ชายเธอ อยู่ที่ตัวเธอ เธอบรรลุนิติภาวะแล้ว” บูรัคย้ำ
“ลงมาสิ เธอไม่มีโอกาสเปลี่ยนใจแล้วนะ” บูรัคเปิดประตูให้ธารา พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเชิงกระเซ้าอยู่ในที
“เปลี่ยนใจอะไร คุณก็แค่ต้องการให้ฉันเข้ามาเช็กห้องเซ็กซ์ทอยไม่ใช่เหรอ” เธอตวัดตาค้อน ก้าวลงจากรถด้วยจังหวะก้าวที่ไม่ปกตินัก
บูรัคพูดถูก เธอกำลังลังเล ใจสู้กันอย่างหนักระหว่างเดินเข้าไปในวิลลาหลังโอ่อ่าหรูหราตรงหน้ากับถอยหลังหนีไปให้ไกล เธอคิดไม่ตกก็เลยนั่งชั่งใจอยู่ในรถเป็นนานสองนาน
บูรัคบอกว่าเขาไม่สามารถทนใช้ห้องเซ็กซ์ทอยของบริษัทซึ่งต้องใช้ร่วมกับคนอื่นๆ ได้ เลยขอจัดให้มีห้องนั้นในวิลลาหลังนี้ และบอกว่าถ้าจะต้องทดสอบมาสเตอร์บอลกับเธออีกก็จะใช้ห้องนี้ แถมยังบอกด้วยว่าต่อไปผลิตภัณฑ์เซ็กซ์ทอยทุกชิ้นที่ผลิตโดยซินฟูล เขาจะเป็นตัวทดลองให้ ตอนนี้เขาให้มัณฑนากรออกแบบและช่างได้เข้ามาติดตั้งบิลต์อินตามที่มัณฑนากรดีไซน์หมดแล้ว จึงอยากให้เธอเข้ามาช่วยรีเช็กว่ายังขาดเหลืออะไรอีกบ้าง
เขาก็บอกเล่าอย่างตรงไปตรงมา มันก็เป็นเรื่องของงานและเธอเองก็ตั้งใจอยู่แล้วที่จะไม่เข้ามาอาศัยในวิลลาหลังนี้ แต่ทำไมนะ ใจคอก็ยังไม่ปกติอยู่ดี ไม่อยากเข้าไป มันมีลางสังหรณ์ไม่ดีเอามากๆ
“ตอนที่เราซื้อ โครงการได้ก่อสร้างเสร็จหมดแล้ว เหลือแค่ติดตั้งเฟอร์นิเจอร์ ทุกอย่างก็เลยเสร็จเร็ว” บูรัคชวนคุยขณะเดินนำเธอเข้าไปสำรวจในวิลลา
“คุณจะเข้ามาอยู่เมื่อไหร่”
“เธออนุญาตให้ฉันเข้ามาอยู่ด้วยเมื่อไหร่ล่ะ”
ธาราทำหน้าเย็นชา “ไม่เกี่ยวกับฉัน เงินของคุณ บ้านของคุณ”
“แต่ฉันตั้งใจซื้อให้เธอ ซื้อไว้ให้เราอยู่ด้วยกัน”
“นี่...” เธอชะงักเท้า “อยากให้ฉันกลับออกไปให้ได้ใช่ไหม”
บูรัครีบยื้อมือเธอมากุมไว้
“เธอออกไปไม่ได้หรอกถ้าไม่มีรถ ย่านนี้เห็นอยู่ ไม่มีแท็กซี่หรือรถโดยสารสาธารณะวิ่งผ่านเลย จะโทร. เรียกแท็กซี่ขึ้นมาบนนี้ก็ไม่ได้ ต้องลงไปเรียกด้านล่างเท่านั้น”
ย่านมหาเศรษฐี ระบบรักษาความปลอดภัยเข้มงวดนับแต่ตีนเขา
“แปลว่าคุณจะไม่ให้ฉันยืมรถขับออกไปใช่ไหม”
“ไม่ใช่ ย้อนแบบนี้เดี๋ยวก็ออกรถให้สักคันหรอก”
“ไม่ต้อง จะเป็นพ่อบุญทุ่มไปถึงไหน”
“ก็จนกว่าเธอจะใจอ่อนยอมคบกับฉัน”
เธอเลยเลิกต่อปากต่อคำ เดินแซงหน้าเขาเข้าไปในวิลลา
“รู้หรือว่าห้องลับอยู่ไหน”
“ห้องลับอะไร” เธอเหลียวมาถาม หรี่ตา
“ห้องเซ็กซ์ทอยไง ห้องของเล่นของผู้ใหญ่...แค่เธอกับฉัน”
“นี่!”
บูรัคหัวเราะ ธาราทำตาเขียวปั้ด
“ฉันเรียกห้องลับ เพราะเธอคงไม่อยากให้คนอื่นรู้ด้วยหรอกใช่มั้ย”
“ไม่มีอะไรต้องปิดบัง มันก็แค่เรื่องงาน”
“งั้นเธอก็บอกทุกคนไปเลยว่าเราใช้ห้องนั้นทำกิจกรรมอย่างว่าด้วยกัน”
“กิจกรรมอะไรนะ” เธอหรี่ตาอีกรอบ
“ทดสอบมาสเตอร์บอลไง”
เธอสะบัดหน้า เดินหนีเขา
บูรัคหัวเราะอีกระลอก “เย็นชาชะมัด”
“เดินนำไปสิ” เธอพูดไปอีกทาง
วิลลาตั้งอยู่บนเนินเขาในย่านทำเลทอง เฉพาะตัวอาคารไม่รวมสนามหญ้าก็กินพื้นที่หลายไร่
โครงสร้างหลักประกอบด้วยอาคารทรงโมเดิร์นน้อยใหญ่สี่หลังเชื่อมต่อถึงกัน ความสูงนับจากชั้นพื้นดินจนถึงชั้นบนสุดมีสี่ชั้นครึ่ง ภายในวิลลามีลิฟต์ บนดาดฟ้ามีลานจอดเฮลิคอปเตอร์ โรงจอดรถอยู่ชั้นพื้นดิน สามารถจอดซ้อนคันโดยใช้ลิฟต์ยกรถ
อาคารแต่ละหลังใช้อรรถประโยชน์ต่างกัน มีทั้งห้องจัดเลี้ยง สัมมนา ปาร์ตีสังสรรค์และผ่อนคลายภายในครอบครัว ในส่วนที่เป็นสถานที่ผ่อนคลายของครอบครัวก็มีทั้งโฮมเทียเตอร์ ฟิตเนส สนุกเกอร์ บิลเลียด ห้องสมุด และห้องเก็บไวน์
สระว่ายน้ำมีทั้งอินดอร์และเอาต์ดอร์ สระว่ายน้ำเอาต์ดอร์อยู่บริเวณระเบียงชั้นสองในตำแหน่งเดียวกับโรงจอดรถ ส่วนอาคารที่พักของคนติดตาม แม่บ้าน และคนรับใช้จะแยกออกไปเป็นสัดส่วนซึ่งจะมีห้องครัวและห้องซักรีดรวมอยู่ด้วย ส่วนที่พักซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเจ้าของบ้าน มีทั้งมาสเตอร์รูม ห้องรับแขก ครัว แพนทรี สระสปา
บูรัคเดินนำธาราเข้าไปในอาคารแรกที่อยู่ติดกับประตูทางเข้า ผ่านห้องฟิตเนส เดินลงบันไดไปยังชั้นใต้ดิน สองฟากของราวบันไดเต็มไปด้วยตู้เก็บไวน์ซึ่งตอนนี้ยังว่างเปล่า
เขาพาเธอไปจนสุดทางเดิน ทาบมือกับเครื่องรับสัญญาณของประตูดิจิทัล ประตูดีดออกพร้อมกับห้องตกแต่งด้วยสีแดงเลือดนกก็ปรากฏสู่สายตา บูรัคหันไปมองธาราอย่างจับสังเกตเงียบๆ เธอเบิกตาโต แววตาตื่นตะลึง
ธารากวาดตามองอุปกรณ์ตกแต่งห้องขนาดใหญ่ตรงหน้าด้วยแววตาทึ่ง ราวกับเนรมิตห้องเซ็กซ์ทอยของบริษัทซินฟูลมาอยู่ที่นี่ เพราะมีอุปกรณ์ครบครัน ต่างกันแค่ว่าที่นี่กว้างขวางกว่าและสะดวกสบายกว่า อุปกรณ์ที่ใช้ตกแต่งก็หรูหราและแพงกว่ามาก บอกถึงรสนิยมของผู้เป็นเจ้าของ
เธอไล่สายตาสำรวจตั้งแต่เตียงเซ็กซ์ที่มาพร้อมกับอุปกรณ์บอนเดจ หรืออุปกรณ์มัดมือและมัดเท้าที่ยึดติดกับเตียงทั้งสี่มุมเพื่อใช้เล่นบทบาททาส เก้าอี้เซ็กซ์ โซฟาเบดคู่รักซึ่งเว้าตรงกลางสำหรับฝ่ายชายนั่งและฝ่ายหญิงขึ้นขย่ม ซึ่งมีทั้งโซฟาเบดเดี่ยวและคู่
ส่วนอุปกรณ์เซ็กซ์ทอยต่างๆ วางประดับอยู่ในตู้บิลต์อินรอบห้องทั้งสี่ด้าน มีทั้งชุดเอสเอ็มหรือชุดทรมาน พวกแส้ เทียนหยด อุปกรณ์ฝึกสุนัข อุปกรณ์ทาสชายและหญิงซึ่งทั้งหมดล้วนเป็นผลิตภัณฑ์จากซินฟูล ส่วนห้องน้ำและห้องแต่งตัววอล์กอินโคลเซ็ต อยู่ลึกเข้าไปด้านในของห้องซึ่งกว้างขวางและสะดวกสบาย
ภายในห้องน้ำ แบ่งพื้นที่ออกเป็นส่วนแห้งและส่วนเปียก โดยมีตู้อบซาวนา อ่างสปา อ่างจากุซซี ตู้ชาวเวอร์ อยู่ในพื้นที่ส่วนเปียก
เธอเหลียวกลับมามองเขา “น่าทึ่งมาก คุณเนรมิตห้องเซ็กซ์ทอยของบริษัทมาไว้ที่นี่ เหมือนกันทุกอย่าง แต่ยอดเยี่ยมกว่า กว้างขวางกว่า โอ่อ่ากว่า ทันสมัยและสะดวกสบายกว่ามาก เราน่าจะเอาอาสาสมัครมาทดลองที่นี่ คุณว่าเวิร์กมั้ย”
บูรัคยิ้มรับคำชมอยู่ดีๆ แต่พอมาเจอประโยคสุดท้าย เขาก็หุบยิ้ม หน้าบึ้ง
“ไม่เข้าท่า นี่เป็นบ้านของเรา เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเรา แล้วเธอจะหายใจหายคอเป็นงานทุกเรื่องไม่ได้หรอกนะ ชีวิตต้องผ่อนคลายบ้าง”
“ที่ฉันทำอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้รู้สึกว่าทำงาน แต่ฉันสนุกกับมัน” เธอพูดแล้วก็หมุนตัวกลับ
“เดี๋ยว จะไปไหน” บูรัครีบตามไปยึดข้อมือ
“ทุกอย่างเพอร์เฟกต์แล้ว ไม่ต้องเพิ่มอะไรแล้ว กลับกันเถอะ”
“ไม่ลองใช้หน่อยเหรอ”
“ลองใช้อะไร” มองเขาด้วยสายตาระแวง เขาสูงกว่าเธอมาก เลยต้องแหงนหน้ามอง
“ฉันอยากลองใช้มาสเตอร์บอลที่เธอออกแบบ”
“มันยังไม่เสร็จ”
“ฉันหมายถึงอันเก่า”
“คุณตีตกไปแล้วกลางที่ประชุม จำไม่ได้เหรอ”
“ยังแค้นเรื่องนี้อยู่นี่เอง ขอโทษ”
“แหงสิ คุณฉีกหน้าฉันกลางที่ประชุม ทำให้ฉันเสียหน้า เสียเครดิต แถมเสียประวัติการทำงาน” ทุกคำว่าเสียเธอจิ้มไปที่อกเขาแรงๆ
“ขอโทษ” บูรัคย้ำอีกครั้ง “ถ้าไม่ทำแบบนั้นเราจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกันมั้ย”
เธอหรี่ตา “คุณว่าอะไรนะ อีกทีซิ”
“มันแค่ทริกที่จะได้ใกล้ชิดเธอ ได้ทดสอบเซ็กซ์ทอยกับเธออีกครั้ง”
เธอโกรธ ควันออกหู “คนสารเลว เหตุผลแค่นี้ก็เอามาใช้เล่นงานฉัน รู้มั้ยทำให้ฉันตกที่นั่งลำบากแค่ไหน โดนคนทั้งบริษัทหัวเราะเยาะไม่พอ ยังไม่มีใครอยากร่วมงานด้วย”
บูรัคหัวเราะเมื่อเธอไม่ใช่แค่ด่าเปิง แต่ยังซัดเขาไม่ยั้งด้วย จนเขาเซล้มหงายหลังไปบนเตียง เธอก็ยังตามมาซัดหลายผัวะ เขาไม่ได้ตอบโต้ แค่ปัดป้องพอเป็นพิธี กระทั่งฟังมาถึงประโยคสุดท้าย เขาก็ชะงัก
“มีใครหัวเราะเยาะด้วยเหรอ”
“แหงสิ คุณคิดว่าคนทั้งบริษัทจะชอบฉันรึไง ทุกๆ ที่มีคนอิจฉาริษยาด้วยกันทั้งนั้น ไม่อยากให้ใครเด่นเกินหน้า”
บูรัคกระตุกร่างบางเข้ามากอด “ขอโทษ แล้วฉันจะไถ่โทษให้”
“ยังไง” เธอยันอกเขา มองอย่างระแวง เขากอดแน่นมากจนแทบหายใจไม่ออก
“แบบนี้ไง” สิ้นคำเขาก็พลิกร่างธาราล้มหงายหลัง ตัวเองตามไปทาบทับ เขาชะโงกเหนือร่างบาง แล้วเสียงคลิกของปลอกบอนเดจที่ทำจากสเตนเลสก็ดังขึ้น บูรัคดึงปลอกบอนเดจอีกข้างมาสวมเข้ากับข้อมืออีกข้างที่ว่าง
ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วในชั่วพริบตา ท่ามกลางเสียงก่นด่าตลอดเวลาของธารา
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ