6
เขาทำจริง...ก่อนถึงเวลาประชุมไม่ถึงชั่วโมง หนังสือแต่งตั้งผู้ช่วยประธานกรรมการบริษัท ลงนามโดยลินดาก็ส่งมาถึงเธอ มันวางอยู่บนโต๊ะก่อนเธอมาถึงที่ทำงานไม่กี่นาที
ลินดาแต่งตั้งให้เธอเป็นผู้ช่วยประธานกรรมการบริษัท หรืออีกนัยหนึ่งผู้ช่วยซีอีโอ แต่ในเมื่อลินดาได้ถอนตัวจากตำแหน่งซีอีโอซินฟูล ความหมายโดยนัยคือเธอต้องเป็นผู้ช่วยให้แก่บูรัคอย่างไม่ต้องสงสัย
ถึงบูรัคไม่เอ่ยออกมาเป็นคำพูด แต่สัญญาณที่เขาส่งมาโต้งๆ ก็บอกเป็นนัยให้เห็นเด่นชัดว่าสงครามระหว่างเขากับเธอได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว เธอคงไปกดปุ่มผิดในตัวเขา ผลลัพธ์ที่เกิดขึ้นถึงได้บิดๆ เบี้ยวๆ แบบนี้
ธาราทรุดตัวนั่งท้ายห้องประชุมในแถวสามข้างๆ หัวหน้าแผนกปฏิบัติการทางวิทยาศาสตร์ หรือหัวหน้าแล็บ ตำแหน่งที่เธอนั่งเป็นมุมทแยงกับหัวโต๊ะ
หัวหน้าเฉิ่นแสดงความเสียใจที่ผลสรุปการทดลองออฟติมัม พาวเวอร์ มาสเตอร์บอลถูกตีกลับ และหัวหน้าเหวินซึ่งเป็นหัวหน้าแผนกวิจัยที่นั่งแถวสองพลอยเหลียวหลังมาแสดงความเสียใจไปด้วย เธอขอบคุณ และแสดงความเสียใจกลับไปให้แก่หัวหน้าทั้งสอง
ถ้าเธอต้องเสียใจ หัวหน้าเฉิ่นกับหัวหน้าเหวินต้องเสียใจยิ่งกว่า เพราะพวกเขาคือระดับหัวหน้าที่ต้องแบกรับความรับผิดชอบ
ลินดาเดินเข้ามาในห้องประชุม โดยมีบูรัคเดินตาม ร่างสูงใหญ่โดดเด่น ตรึงสายตากรรมการบริหารและผู้บริหารทุกคนที่ร่วมประชุมให้เหลียวมองเขาเป็นตาเดียว
เสียงพูดคุยที่ดังเบาๆ เมื่อครู่พลันเงียบกริบลง ทุกคนเหลียวมองเขาอย่างให้ความสนใจ ถึงจะรู้คร่าวๆ ว่าการประชุมวันนี้จัดขึ้นเพื่อแนะนำบูรัคในฐานะซีอีโอคนถัดไป แต่ก็ไม่มีใครเคยเห็นตัวจริงของเขามาก่อน ยกเว้นคนที่สนใจประวัติของครอบครัวนี้ เซิร์ชในอินเทอร์เน็ตก็อาจพอเห็นรูปถ่าย คลิปและประวัติของเขาอยู่บ้าง
“ธารามานั่งนี่สิ” ลินดาเรียกธาราผ่านไมโครโฟนในทันทีที่ทรุดตัวนั่งหลังหัวโต๊ะแล้วเห็นเธอนั่งอยู่มุมหนึ่งของห้อง
ลินดาเรียกเธอแล้วปรายตามองเก้าอี้ตัวว่างซึ่งอยู่ข้างบูรัค เป็นสัญญาณบอกเป็นนัยให้เธอย้ายมานั่งข้างบูรัค ทำให้ผู้ร่วมประชุมคนอื่นๆ พลอยเหลียวมองตาม ไม่เว้นแม้แต่บูรัค
“ไม่เป็นไรค่ะ ธารนั่งข้างหัวหน้าเฉิ่นก็สบายแล้ว” เธอปฏิเสธเสียงนุ่มผ่านไมโครโฟน
คำปฏิเสธของธาราไม่ได้เหนือความคาดหมาย ถ้าเธอยอมย้ายมานั่งข้างเขาสิถึงจะน่าแปลกใจ บูรัคนึกพลางมองร่างอรชรที่นั่งหลบมุมแถวหลังสุดของห้อง เธอนั่งห่างจากหัวโต๊ะเป็นไมล์ราวกับต้องการปลีกตัวจากคนอื่นๆ
วันนี้เธอสวมเดรสสีชมพู มีสูทกระชับตัวสีดำคลุมทับ ดูปราดเปรียวแต่ก็หวานละมุน ผมที่ยาวสลวยรวบเป็นมวยสูงเหนือศีรษะ ดูไม่ต่างจากนักศึกษามหาวิทยาลัย เธอสวย มีชีวิตชีวาและแลดูเด็กสุดในห้องประชุมแห่งนี้ ทำให้บรรยากาศที่ดูน่าเบื่อในก้าวแรกที่เข้ามายังห้องประชุมแห่งนี้ พลันกลับมาสดชื่น มีชีวิตชีวา และแน่นอน...น่าสนใจ ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับหัวข้อการประชุมใดๆ
เอมม่านั่งแถวสองทางซ้ายมือของบูรัค เธอสังเกตเห็นเหตุการณ์ทุกอย่าง เห็นแม้กระทั่งสายตาที่บูรัคเวียนไปทางธาราอยู่บ่อยครั้ง บางคราวก็จ้องด้วยแววตาเข้มข้นที่เธอเองก็อ่านไม่ออก
เอมม่ากัดริมฝีปาก บูรัคแต่งตั้งธาราเป็นผู้ช่วยซีอีโอตามที่เขาลั่นวาจาไว้จริงๆ เขาบ้าดีเดือด แต่ใครเลยจะกล้าขัดขวางในเมื่อเขากำลังจะเข้ามาเป็นซีอีโอของที่นี่ และคนที่เขาแต่งตั้งก็ใช่ใครอื่นที่ไหน น้องสาวของว่าที่น้องเขยของเขา ฉะนั้นไม่มีบอร์ดคนไหนกล้าคัดค้านแน่ ในห้องประชุมแห่งนี้ ธาราจึงกลายเป็นผู้บริหารที่อายุน้อยที่สุด
ลินดาเห็นธาราปฏิเสธ ก็ไม่อยากขัดใจ เธอตอบว่า “ตามใจนะถ้านั่งตรงนั้นสบายใจกว่า เอาละ...เพื่อไม่ให้เสียเวลา เข้าสู่การประชุมกันเลยดีกว่า”
จากนั้นการประชุมก็เริ่มต้นขึ้น ลินดาเกริ่นว่า “ทุกคนคงทราบดีแล้วว่าดิฉันกำลังจะรีไทร์ไปเป็นแม่บ้านให้แก่ว่าที่สามีที่ประเทศไทย ฉะนั้นการประชุมนัดนี้จึงเกิดขึ้นเพื่อแจ้งให้บอร์ดทราบอย่างเป็นทางการประการหนึ่ง อีกประการหนึ่งก็เพื่อแนะนำประธานกรรมการบริษัทคนต่อไปที่จะมาแทนดิฉันให้ทุกคนได้รับทราบอย่างเป็นทางการ และประการสุดท้ายเป็นเจตจำนงของเจ้าตัวที่อยากทำความรู้จักกับบอร์ดและผู้บริหารทุกคนก่อนที่เขาจะมาเริ่มงานอย่างจริงจังในต้นเดือนหน้านี้ และขอเสียงปรบมือดังๆ ให้บูรัคพี่ชายของดิฉันที่จะมาเป็นประธานกรรมการบริษัทแทนดิฉัน”
เสียงปรบมือดังกึกก้อง บูรัคลุกยืน โค้งคำนับ ลินดารอจนเสียงปรบมือซาลงแล้ว เอ่ยว่า “ประวัติคร่าวๆ ของพี่ชายดิฉันอยู่บนจอพีซีตรงหน้าทุกคนอยู่แล้ว สามารถกดดูได้เลยค่ะ”
พาวเวอร์พอยท์ซึ่งเป็นประวัติของบูรัคถูกประมวลผลอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ที่อยู่ตรงหน้าทุกคน ภาพแต่ละเฟรมเลื่อนขยับไปเรื่อยๆ ในขณะเดียวกับที่ลินดาคอยบรรยายประกอบ
“บูรัคเป็นประธานกรรมการบริษัทอสังหาริมทรัพย์ในสหรัฐอเมริกา หนึ่งในกิจการในเครือมัวร์กรุ๊ปของเรา กิจการที่นั่นเจริญรุ่งเรืองจนตอนนี้อยู่ระหว่างการขยายสาขาไปยังรัฐข้างเคียง บูรัคจบปริญญาตรีตลอดจนปริญญาโทสองใบจากอเมริกา ใบแรกจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดและใบที่สองจากสถาบันเอ็มไอที ปัจจุบันเขาโสด ไม่มีครอบครัว”
ลินดาจงใจหยอดประโยคท้ายพลางทิ้งสายตาอ้อยอิ่งไปที่ธารา สิ่งที่เธอพูดอยู่นอกเหนือสคริปต์และเธอจงใจสื่อสารกับธาราโดยตรง ครู่ต่อมาจึงหันไปทางพี่ชาย
“พี่บรูคมีอะไรอยากแนะนำเพิ่มเติมไหมคะ เชิญเลยค่ะ”
บูรัคเอ่ยขอบคุณน้องสาว เขาขอให้แต่ละคนยืนแนะนำตัวสั้นๆ แล้วจึงเข้าสู่หัวข้อที่ต้องการ
“ซินฟูลเป็นความหวังของแม่ผม ผมรู้มาว่าซินฟูลกำลังผลิตเซ็กซ์ทอยตัวใหม่ตามโจทย์ของแม่ผมเพื่อเตรียมป้อนสู่ตลาดในไตรมาสนี้ ถ้าจำไม่ผิด...ออฟติมัม พาวเวอร์ มาสเตอร์บอล ใช่ไหมครับ ผมอยากทราบว่าใครเป็นคนคิดค้นเซ็กซ์ทอยตัวนี้ อ้อ...ขอคนออกแบบด้วยครับ”
บนจอคอมพิวเตอร์ปรากฏภาพเซ็กซ์ทอยตัวใหม่ล่าสุดที่บูรัคกำลังพูดถึง มีลักษณะทรงกลมคล้ายยางรถ ตรงกลางกลวงโดยมีหนามเตยแหลมคมล้อมรอบอยู่ด้านใน
หัวหน้าเฉิ่นสบตาธารา แล้วเขาก็ยกมือขออนุญาต บูรัคพยักหน้าแล้ว หัวหน้าเฉิ่นจึงกดปุ่มไมโครโฟน
“โจทย์ของประธานไดอาน่า คือแก้ไขผู้ชายที่หมดสมรรถภาพทางเพศ เรียกง่ายๆ ว่าทำอย่างไรที่จะกระตุ้นให้พวกเขากลับมามีอารมณ์ร่วมอีกครั้ง ธาราก็เลยคิดค้นนวัตกรรมตัวนี้ขึ้น แน่นอน...เธอเป็นคนออกแบบผลิตภัณฑ์ตัวนี้และประดิษฐ์คิดค้นวัสดุที่จะนำมาใช้ประกอบผลิตภัณฑ์โดยผ่านการทดสอบในห้องแล็บหลายต่อหลายครั้งจนมั่นใจว่าปลอดภัยและมั่นใจว่าวัสดุที่นำมาใช้ให้ความรู้สึกไม่ต่างจากช่องคลอดของเพศหญิง เธอเป็นคีย์แมนในการประดิษฐ์มาสเตอร์บอลโดยมีทีมงานทั้งหมดในห้องแล็บเป็นผู้ช่วย ผมหมายถึงนักวิทยาศาสตร์หลายสิบคนเป็นผู้ช่วยเธอ”
“ไม่หรอกค่ะ เป็นผลงานของ...” ธาราพยายามปฏิเสธ เธอพยายามจะออกตัวว่าเป็นผลงานของทุกคน เธอไม่อยากรับเครดิตไว้คนเดียว ทว่าพูดไม่ทันจบ เสียงบูรัคก็สวนขึ้นก่อน
“ไม่ผ่าน!”
ธาราชะงัก หุบปากเงียบ ไม่พูดอะไรอีก ถ้าไม่ผ่าน เธอก็ควรยืดอกรับไว้แต่เพียงผู้เดียว
เธอไม่ควรแปลกใจ บูรัคแสดงเจตจำนงชัดแจ้งแต่แรกแล้วว่าต้องการเล่นงานเธอ เจอกันไม่ถึงสัปดาห์เขาก็ทำลายชีวิตเธอเสียย่อยยับ ผลงานถูกตีตกทั้งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนตลอดระยะเวลาสามปีที่ทำงานที่นี่ และก่อนหน้านี้ที่ผู้จัดการเรียกเธอไปแจ้งว่าผลการวิจัยไม่ผ่าน ก็คงเป็นผลงานของบูรัคด้วยอีกเหมือนกัน
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเขาจัดประชุมครั้งนี้ก็เพื่อฉีกหน้าเธอกลางที่ประชุมโดยเฉพาะ เขาเกิดมาเพื่อเป็นศัตรูกับเธอ
เยี่ยม...นรกส่งเขามาเพื่อทำลายเธอแท้ๆ
“เซ็กซ์ทอยตัวนี้ผมลองแล้วไม่ได้ให้ความสุข ตรงกันข้ามกลับทำให้หมดอารมณ์ทางเพศ” บูรัคประกาศต่อ
“แต่งานวิจัยออกมาตรงกันข้าม หนุ่มๆ ที่ทดลองใช้ทุกคนต่างลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่า...” หัวหน้าเหวินพยายามแย้ง แต่พูดไม่ทันจบ ก็ถูกบูรัคเบรก
“คุณจะหาว่าผมโกหกงั้นสิในเมื่อผมบอกอยู่ทนโท่ว่าผมทดสอบเอง”
บอร์ดและผู้บริหารทุกคนชะงัก อ้าปากค้าง ต่างกะพริบตาปริบๆ คิดว่าตัวเองอาจฟังไม่ถนัด ใครคนหนึ่งกดปุ่มไมโครโฟนถามย้ำ
“เมื่อกี้ท่านประธานว่าอะไรนะครับ”
“ผมบอกว่าผมเป็นหนึ่งในเทสเตอร์ที่ทดสอบเซ็กซ์ทอยตัวนี้และผลของมัน...ไม่ผ่าน”
“คุณทดสอบ?” อีกคนทวนถาม
“แน่นอน ไม่เชื่อก็ถามมิสธาราดู”
ทุกคนเหลียวมองเธอเป็นตาเดียว ธารารู้สึกอึดอัด สายตาทุกคนมองมาราวกับจะกดดันให้เธอปฏิเสธ
ในรายงานไม่ได้ระบุชื่ออาสาสมัครที่เข้ารับการทดสอบด้วยถือเป็นจรรยาบรรณที่ต้องเก็บข้อมูลเป็นความลับ ฉะนั้นในแฟ้มรายงานที่ผ่านสายตาของกรรมการบริษัททุกคน จึงปรากฏแต่เพียงผลทดสอบในแง่มุมของผู้ร่วมทดสอบว่าผ่านหรือไม่ผ่าน และรู้สึกอย่างไรหลังใช้ผลิตภัณฑ์ตัวนี้ เธอข่มความรู้สึก กดปุ่มไมโครโฟน ตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบทั้งที่ในใจเดือดปุดๆ
“ค่ะ ก็อย่างที่ท่านประธานว่า เขาทดสอบด้วยตัวเอง” เธอไม่น่าพลาดไปหามนุษย์ไฮเอนด์ในคลับนั่นเลยสิน่า
เกิดเสียงฮือฮาในทันทีที่สิ้นเสียงเธอ เสียงพูดคุยราวกับฝูงนกกระจอกแตกรัง ไม่นานบูรัคก็เคาะไมโครโฟนเรียกความสงบ เขากล่าวต่อ
“เอาเถอะ...ในเมื่อมิสธาราได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ช่วยของผม ผมจะให้โอกาสเธอแก้มือ” เขาพูดอย่างถือเอาบุญคุณ ก่อนกล่าวต่อโดยคราวนี้หันไปจ้องเธอตรงๆ “ผมจะให้คุณปรับฟังก์ชันเพิ่มคุณสมบัติตามที่ผมบอก ทำยังไงก็ได้ให้ผู้ชายที่ไม่มีความรู้สึกทางเพศ ผมหมายถึงพวกที่เบื่อเรื่องเซ็กซ์หรือกามตายด้าน อยากให้คนกลุ่มนั้นใช้สินค้าตัวนี้แล้ว เกิดความรู้สึกประทับใจอยากกลับมามีเซ็กซ์กับคนรัก”
“เราจะรู้ได้ไงว่าเขาพูดความจริง ใจจริงพอใช้ผลิตภัณฑ์เราแล้ว อาจเกิดความรู้สึกอยาก แต่ปากแข็งทำเป็นปฏิเสธก็ได้”
บูรัคเลิกคิ้วเมื่อธาราเน้นคำว่าอยาก พลางจ้องมาที่เขาตรงๆ เขาจ้องตอบด้วยสายตาท้าทายพอกัน
“เธอจะรู้คำตอบแน่มิสธารา...รู้ได้ด้วยตัวเองว่าฉันพูดจริงหรือแค่แกล้งโกหก” บูรัคกลับมาใช้น้ำเสียงห่างเหิน
“หมายความว่าไง” เธอนิ่วหน้า “เราจะไม่ทดสอบกับคุณอีกแล้ว”
“เธอพูดผิดแล้วมิสธารา เราจะทดสอบมันด้วยกัน...เธอกับฉันเหมือนเดิม” เขาจงใจเน้นประโยคท้าย ก่อนกล่าวต่อว่า “ในเมื่อหัวหน้าเหวินบอกว่าในบรรดาเทสเตอร์ทั้งหมด ฉันคนเดียวเป็นตัวปัญหา เพราะงั้นเราก็ควรทดสอบกันใหม่”
“ผม...” หัวหน้าเหวินพยายามอธิบาย
บูรัคสวนกลับ “ในเมื่อผลทดสอบออกมาว่าฉันต่างไปจากเทสเตอร์คนอื่นๆ เพราะงั้นมิสธาราเธอต้องข้ามผ่านฉันไปให้ได้ ถ้าฉันพอใจผลิตภัณฑ์ตัวนี้ มาสเตอร์บอลของเธอถึงจะได้รับอนุมัติให้ปล่อยออกสู่ตลาด แต่ถ้าไม่...เธอก็ต้องไปเวิร์กต่อจนกว่าฉันจะพอใจ เอาละ...ใครยังมีข้อสงสัยอะไรอีกมั้ย” บูรัคหันไปถามคนอื่นๆ ในห้องประชุม ทำราวกับว่าหมดธุระกับธาราแค่นั้น
ธาราเม้มริมฝีปากแน่น สะกดสีหน้าให้ราบเรียบ ถามต่อด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น “คุณจะให้เวลาเราทำงานแค่ไหนคะ”
“สองอาทิตย์ เธอมีเวลาแค่นั้น” เขาหันไปตอบ
ธารามองไปทางหัวหน้าเฉิ่นกับหัวหน้าเหวิน พูดผ่านไมโครโฟนอย่างต้องการหาพวก
“หัวหน้าเฉิ่นหัวหน้าเหวินคะคิดว่าโจทย์นี้ทีมเราควรใช้เวลาแค่ไหนถึงจะทำออกมาได้ดีที่สุดคะ” เธอต้องการหาผู้สนับสนุน อยากให้พวกเขาช่วยยืนยันว่าเดดไลน์ที่บูรัคให้มากระชั้นชิดเกินไป ไม่สามารถทำได้สำเร็จในเวลาแค่นั้น
หัวหน้าเฉิ่นขยับตัวอย่างอึดอัด ถึงตอนนี้เขารู้แล้วว่าเกิดการงัดข้อกันระหว่างคนทั้งสอง แต่อะไรไม่ร้ายเท่าไฟพิศวาสที่ลามเลียระหว่างกัน
สายตาที่ธาราใช้มองบูรัคอาจไม่ชัดเพราะอยากขย้ำคอมากกว่า แต่สำหรับบูรัคนั้น ชัดเจนว่าไม่ได้คิดกับธาราแค่เจ้านายลูกน้อง แต่ลึกซึ้งกว่านั้น เหมือนบูรัคมีแผนการอะไรบางอย่าง มิเช่นนั้นคงไม่โดดลงมาทดสอบด้วยตนเอง แถมขอทดสอบตามลำพังกับธาราด้วย ฉะนั้นถ้าเขาฉลาด เขาคอยฉากหลบไปไกลๆ
“เอ่อ...งานนี้เกรงว่าผมคงไม่สามารถช่วยได้ ผมยังติดงานเซ็กซ์ทอยตัวอื่นๆ” หัวหน้าเฉิ่นรีบเอาตัวรอด เขารีบออกตัวผ่านไมโครโฟนอย่างคนรู้งาน
“อะไรนะคะ” ธารางงเป็นไก่ตาแตก ปกติหัวหน้าเฉิ่นไม่ใช่คนที่จะปฏิเสธลูกน้องเมื่อถูกขอให้ช่วยเหลือ ธาราหันไปทางหัวหน้าเหวิน “หัวหน้าเหวินคะ...” ไม่ทันเอ่ยปาก ฝ่ายนั้นรีบปฏิเสธไม่ต่างกัน
“ใช่ๆ ผมก็เหมือนกัน ผมยังมีงานวิจัยที่แซนส่งมาให้ ยังไม่ได้ดูเลย คงต้องรีบเคลียร์งานของตัวเองก่อน”
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ