2
เสียงเพลงจากนักร้องสาวสวยระดับรางวัลแกรมมีปีล่าสุดดังขึ้น พร้อมกับนางแบบสาวสวมปีกสัญลักษณ์ของแบรนด์ชุดชั้นในดังระดับโลกก้าวทอดน่องออกมา นางแบบสาวในชุดชั้นในสีเขียวเข้มเว้าเน้นสัดส่วนอันเซ็กซี่โปรยยิ้มให้ผู้เข้าชม และส่งจูบทักทายอย่างน่ารัก ก่อนจะหมุนตัวกลับเข้าหลังเวที ตามด้วยนางแบบคนอื่นที่เดินขึ้นมาโปรยเสน่ห์อันตราตรึง
การแสดงโชว์ของเหล่านางฟ้าถูกจับตามอง เพราะเวทีแห่งนี้เต็มไปด้วยเหล่าสาวงามเซ็กซี่ การก้าวมาเป็นหนึ่งในนางฟ้าไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ละปีเจ้าของแบรนด์จะคัดสรรนางแบบชื่อดังที่เหมาะสมกับชุดชั้นในอันเลอค่า และเวทีแห่งนี้ก็เป็นที่หมายปองของนางแบบซึ่งอยากจะก้าวหน้าในอาชีพ เงินทองชื่อเสียงจะตามมามากมายหากมีคำว่า ‘แองเจิ้ล’ ต่อท้ายชื่อ
ในปีนี้มีนางแบบมากถึงสามร้อยกว่าคนมาร่วมคัดตัว แต่สุดท้ายก็เหลือนางแบบเพียงสี่สิบแปดคนที่ได้ปรากฏโฉมบนรันเวย์คืนนี้ ความงามของเธอเหล่านั้นเข้ากับชุดอันเซ็กซี่ สะกดชายหนุ่มให้จับจ้องโดยไม่อาจละสายตา
คีริลล์ ซาโกเยฟ เป็นหนึ่งในแขกรับเชิญ เขามาพร้อมกับ เอเดียน่า เจนเน่อ ทายาทแบรนด์บอนนี่ แบรนด์เสื้อผ้าเก่าแก่ของอังกฤษ ชายหนุ่มมีเป้าหมายอยู่ที่นางแบบคนหนึ่ง ‘นาถลัดดา เพชรจำรัส’ เธอสวยและเล่นตัว การจะครอบครองยากกว่าสาวคนอื่น มันกระตุ้นวิญญาณนักล่าในตัวเขา และเกมนี้จะไม่จบจนกว่าเขาจะได้ครอบครองเรือนร่างอวบอิ่มนั่น
เอเดียน่ามองนางฟ้าบนรันเวย์อย่างสนใจ เพราะอยากได้ชุดชั้นในสวยเซ็กซี่ไปสวมมัดใจหนุ่มข้างกายที่ยอมมาร่วมงานพร้อมกัน ตอนที่คีริลล์เอ่ยถามเรื่องงานแฟชั่นโชว์ของแองเจิ้ล เอเดียน่าหวาดระแวง ไม่อยากให้เขามางานนี้ กลัวว่าเขาจะมาติดใจนางแบบหน้าใหม่ แต่เธอจะต้องสนใจสาวอื่นทำไม แค่ควงมากับคีริลล์ สาวๆ เหล่านั้นก็น่าจะรู้ว่าผู้ชายคนนี้เป็นของเธอ และใครที่กล้ามายุ่งจะต้องโดนดี เธอไม่ปล่อยให้ศัตรูหัวใจลอยนวล เช่นกรณีของคาเรน นางแบบหน้าใหม่ที่กล้ายุ่งเกี่ยวกับผู้ชายของเธอยังกระเด็นหายไปจากวงการ คิดมาถึงตรงนี้รอยยิ้มสะใจก็ผุดแต้มมุมปาก เหลือบตามองนายแบบบราซิลที่นั่งเคียงข้างไฮโซสาวจากปารีสยิ้มๆ
“ชุดสีทองนั่นสวยไหมคะ” หญิงสาวเอียงหน้าถามชายหนุ่ม ส่งประกายตาหวามพร้อมวางมือคลึงต้นขาเขา
“สวยมากถ้าได้อยู่บนเรือนร่างคุณ” คีริลล์ตอบเสียงพร่า พร้อมลูบต้นแขนเอเดียน่าอย่างหยอกเย้า และคงจะก้มจูบริมฝีปากอวบอิ่ม หากหางตาไม่เห็นเรือนร่างเซ็กซี่ของนางฟ้าในชุดสีแดง
อกอวบอิ่มอัดแน่นในเนื้อผ้าสีแดงปักคริสตัลชวารอฟกี้พาร์ตเนอร์ของแบรนด์ชั้นใน สายสร้อยคริสตัลสีแดงทับทิมพันไล้ตามลำคอซึ่งน่าแนบริมฝีปากจุมพิต เอวเปลือยคอดกิ่วพันด้วยสายสร้อยเช่นกัน ราวอำพรางผิวขาวอมชมพูดูน่าสัมผัส ตาคมเข้มมองจับจ้อง รอคอยให้นางฟ้าชุดแดงหันมาสบตา แต่เขาได้แค่รอคอย เธอเดินไปสุดรันเวย์แล้วโปรยรอยยิ้มขี้เล่นยั่วเย้าผู้ชม ก่อนหมุนตัวทอดน่องกลับเข้าไปยังด้านใน ผิวก้นขาวผ่องตัดกับเนื้อผ้ากำมะหยี่สีแดงช่างเซ็กซี่ร้ายกาจจนอยากจะดึงรั้งนางฟ้ามาเข้ากรงขัง เด็ดปีกที่สยายโบยบินนั่นให้หยุดเพียงแค่เขา นับวันความปรารถนาที่มีต่อเธอยิ่งรุนแรงและมากมายจนเขานึกแปลกใจ หรือเพราะความถือดีของนาถลัดดากระตุ้นให้เขาอยากกำราบและปราบแม่กวางน้อยจอมดื้อ
“รู้สึกคุณจะพอใจแม่นางแบบลูกครึ่งไทย-รัสเซียนั่นนะคะ” เอเดียน่าหูตาไวยิ่งกว่าเหยี่ยว เพียงแค่เห็นชายหนุ่มข้างกายนั่งนิ่ง จับจ้องนางฟ้าชุดแดง แรงหึงก็ขึ้นริ้วเต็มหน้า และกัดฟันพูดอย่างโมโห
“...” คีริลล์ไม่ตอบ หันไปยิ้มและแนบริมฝีปากชิดแก้มเนียน แสงแฟลชสว่างวาบทันที เขารู้ว่าที่นี่มีกล้องหลายตัวกำลังจับจ้องเขากับไฮโซสาวทายาทของแบรนด์บอนนี่ แต่ชายหนุ่มไม่สนใจ อยากถ่ายอยากเขียนบรรยายกันอย่างไรก็ตามสบาย เขาไม่เคยสนใจข่าวฉาวพวกนี้อยู่แล้ว สิ่งที่เขาสนใจคือตัวเลขผลกำไรจากธุรกิจยานยนต์ซึ่งรับช่วงต่อมาจากบรรพบุรุษ
เอเดียน่าเม้มปากแน่นเมื่อเห็นคีริลล์หันมายิ้มกว้างแล้วมองตรงไปบนรันเวย์ ไม่แก้ตัวหรือเอ่ยให้เธอรับรู้ว่าเขาไม่ได้สนใจแม่นางแบบคนนั้น
ตั้งแต่วันที่หัวใจตกหลุมรักนักธุรกิจแบดบอยคนนี้ เธอบอกตัวเองให้ใจเย็น อย่าทำตัวงี่เง่า
คีริลล์ ซาโกเยฟ คือวายร้ายของสาวๆ เขาเปลี่ยนผู้หญิงหน้าใหม่ทุกสัปดาห์ ซึ่งแต่ละคนล้วนสวยเซ็กซี่อวบอิ่มไปทั้งเรือนร่าง ไม่ว่าจะดารา นางแบบ หรือนักธุรกิจผู้มาดมั่นเช่นเธอ
เอเดียน่าเคยมั่นใจว่าควบคุมพฤติกรรมของคีริลล์ได้ เขาไม่เคยมีข่าวกับผู้หญิงคนอื่น ตลอดหนึ่งเดือนที่คบกัน เผลอมั่นใจว่าเขาจะหยุดชีวิตเพลย์บอยไว้ที่เธอ แต่เปล่าเลย เธอกำลังคิดผิด แววตาของคีริลล์ยามมองนางฟ้าชุดแดงมันชัดเจนว่าเขากำลังจะหาเหยื่อรายใหม่ แต่เธอจะยอมเสียหน้าให้พวกนางแบบที่ด้อยค่ากว่าตัวเองปาดหน้าแย่งผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างคีริลล์ไปรึ
เธอคือทายาทแบรนด์เสื้อผ้าระดับโลก รวยติดอันดับมหาเศรษฐีที่อายุไม่ถึงสามสิบ มีหนุ่มๆ มากมายเข้ามาพัวพัน แต่คนที่เธอเลือกมอบหัวใจให้คือ คีริลล์ ซาโกเยฟ นักธุรกิจยานยนต์จากรัสเซีย ความหล่อดิบเถื่อนราวมาเฟียของคีริลล์ถูกใจตั้งแต่แรกพบ แต่สิ่งที่เธอหลงใหลจนถอนตัวไม่ขึ้นคือกิจกรรมบนเตียงอันร้อนแรง ชายหนุ่มเก่งฉกาจเรื่องนี้ ทำให้เธอหลงลืมผู้ชายที่เคยผ่านมาจนไม่อยากห่างกายเจ้าพ่อยานยนต์วัยสามสิบสองคนนี้ เธอตามติดคีริลล์ แต่ก็ทิ้งระยะห่างไม่ให้ชายหนุ่มรู้สึกว่าถูกควบคุม คนเอาแต่ใจอย่างคีริลล์ หากวันใดเขารู้สึกว่าถูกจับจองจะแหกกรงหนี ซึ่งเธอเรียนรู้ว่าควรทำตัวเช่นไรในการครอบครองผู้ชายคนนี้ให้ยาวนานที่สุด
การแสดงโชว์ผ่านพ้นไปจนถึงเวลาที่เหล่านางแบบทั้งหมดจะเดินออกมาพร้อมกัน รวมถึงดีไซเนอร์เพื่อขอบคุณแขก เป็นอันเสร็จกิจกรรมโชว์วันนี้ ซึ่งอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าจะมีงานอาฟเตอร์ปาร์ตีของเหล่านางแบบกับแขกวีไอพี และแน่นอน ทั้งคีริลล์และเอเดียน่าก็ได้รับเชิญ
ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนพร้อมจับเสื้อสูทสีดำให้เข้าทรง แล้วเดินควงแขนกับเอเดียน่าไปที่ห้องจัดเลี้ยง แสงไฟภายในห้องรำไร เห็นเด่นอยู่แค่บนเวทีซึ่งมีนักร้องกำลังขับกล่อมด้วยทำนองสนุกสนาน นางแบบแสนเซ็กซี่เมื่อครู่เปลี่ยนเครื่องแต่งกายตามความนิยมส่วนตัว กำลังดื่มกินกันอย่างสนุกสนาน ผ่อนคลายความเหนื่อยล้าที่สะสมมาร่วมสองสัปดาห์
ก่อนจะขึ้นโชว์เหล่านางแบบต้องทำตามกฎกติกาของทีมงาน ซึ่งควบคุมอาหารและมีตารางออกกำลังกายทุกวัน เพื่อให้ทุกคนสวยตั้งแต่ศีรษะจดเท้า
“ว้าว เอเดียน่า คิดถึงๆ” ผู้บริหารของแบรนด์ชั้นในโผเข้าสวมกอดทายาทบอนนี่ ขยิบตาเมื่อเห็นหนุ่มหล่อด้านหลังเอเดียน่า
“ผลงานปีนี้สุดยอดมาก ทุกปีก่อนคริสต์มาสจะมีคนเฝ้ารอดูโชว์ของแองเจิ้ล และคุณก็ทำได้สวยงามสมการรอคอย”
“ปีหน้าเธอมาร่วมออกแบบชุดไหม ฉันต้องการพาร์ตเนอร์ชิป” ผู้บริหารแบรนด์แองเจิ้ลเอ่ยชวน
“ก็น่าสนอยู่” พอเป็นเรื่องงาน เอเดียน่าก็คุยเพลิน จนลืมมองว่าคู่ควงตัวเองนั้น สายตาจับจ้องอยู่ที่ใด
คีริลล์พยักหน้าส่งสัญญาณให้นางแบบคนหนึ่ง แล้วเดินหายไปกับแสงอึมครึมภายในห้องจัดเลี้ยง
“ไปไหน” เอเดียน่าหน้าบูดบึ้งเมื่อหันมาไม่เจอคู่ควง หยิบโทรศัพท์จะกดหา แต่แล้วก็หยุด
ตอนนี้คีริลล์คงกำลังล่าเหยื่อ เธอควรเว้นระยะให้เขารู้สึกเป็นอิสระ แล้วค่อยตีผู้หญิงคนนั้นให้กระเจิง การจะเป็นผู้หญิงของคีริลล์นั้นไม่ง่าย ต้องใช้สมอง ไม่ใช่ใช้อารมณ์
“ไม่ตามรึ” ผู้บริหารแองเจิ้ลเอ่ยถาม รู้ว่าอีกฝ่ายทำหน้าบูดบึ้งเพราะอะไร ใครๆ ก็รู้ดีว่า คีริลล์ ซาโกเยฟ ไม่ใช่ผู้ชายที่จะหยุดที่ใครง่ายๆ เขามีพร้อมทุกอย่าง มีสิทธิ์เลือกว่าจะอยู่กับผู้หญิงคนไหนก็ได้
“ยิ่งตามเหมือนยิ่งไล่ เราไปหาอะไรดื่มกันดีกว่า” คืนนี้เธอจะปล่อยคีริลล์ไปก่อน แต่จะต้องตามสืบว่าผู้หญิงที่คีริลล์ควงไปนอนด้วยคืนนี้เป็นใคร ใช่สาวชุดแดงหรือไม่ ถ้าใช่ มันไม่ยากที่จะจัดการ
คีริลล์ยิ้มรับนัยน์ตาพราวเสน่ห์ของสาวตรงหน้า มือของเธอนั้นวาดไล้แผ่นอกกำยำ แถมยังมือไวปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวออกถึงสองเม็ด
“คิดถึงผมเหรอ” คีริลล์เอ่ยถาม เมื่อรับรู้ถึงความปรารถนาในดวงตาคู่สวยซึ่งมองจ้องอย่างเว้าวอน ระหว่างมองตามนางแบบสาวชุดแดง คีริลล์เห็นอดีตคู่ควงส่งสายตาหวามมาทักทาย และพยักหน้าเชิญชวนเขาออกมายืนตรงนี้ จุดที่เงียบสงบไร้ซึ่งผู้คนเดินผ่าน
“เราไม่ได้เจอกันนานแล้วนะคะ ถ้าพูดว่าไม่คิดถึง ฉันคงโกหก” วาเรียแนบริมฝีปากแตะสัมผัสตรงซอกคอเขาซึ่งตั้งตรงยามถูกกระตุ้นด้วยริมฝีปากบาง
“คุณยอมรับเงื่อนไขเองนี่” เขาบอกยิ้มๆ
และเป็นรอยยิ้มที่น่าหมั่นไส้ในความคิดของวาเรีย เธอไม่อยากมีปัญหากับเอเดียน่าจึงถอยห่างจากคีริลล์ ผู้หญิงคนนั้นเชื่อมั่นในตัวเองสูง และพร้อมจะล้างผลาญทุกคนที่กล้ายุ่งกับผู้ชายของหล่อน เธออยากมีอนาคตที่สดใสในวงการนี้จึงได้เดินห่างจากคีริลล์ เพราะรู้อยู่แล้วว่าเส้นทางของเธอกับเขาเป็นแค่เส้นขนาน ชายคนนี้ไม่มีทางให้ตำแหน่งเธอได้สูงกว่าคู่นอน
“เหรอคะ แต่ตอนนี้ฉันคิดถึงคุณมาก คุณจะกรุณาเมตตาอดีตคนเคย...ค้างด้วยได้หรือเปล่า” เธอช้อนตามองอย่างออดอ้อน ลูบไล้แผ่นอกแข็งแกร่งอย่างเรียกร้อง
“คืนนี้ผมมีคนที่ต้องการอยู่แล้ว” เขาบอกอย่างไม่ปิดบัง
“นาถลัดดาหรือคะ”
“ผมว่าคุณรู้” เขายิ้มแล้วก็ยักไหล่
“ฉันได้ยินนาถลัดดานัดแนะกับผู้ชายคนหนึ่ง คืนนี้หล่อนคงไม่ว่างไปกับคุณ ไปกับฉันดีกว่า”
“ทำไมคืนนี้คุณถึงอยากไปกับผมนัก ทั้งที่เราสองคนห่างกันไปนานมาก” เอ่ยถามน้ำเสียงไม่จริงจัง พร้อมเลิกคิ้วขณะรอฟังอีกฝ่าย
“ไม่มีอะไรซ่อนเร้นเลย...ฉันแค่คิดถึงคุณ หรือคุณกลัวเดียน่าจะรู้” เธอแกล้งท้าและยิ้มตาพราว
“ไม่มีผู้หญิงคนไหนมีอิทธิพลเหนือผม” เขาตอบกลับเสียงแข็ง บีบสะโพกงอนงามอย่างแรง ราวกับไม่พอใจเมื่อได้ยินคำพูดของเธอ
วาเรียเห็นชายหนุ่มยืนนิ่ง ไม่หือไม่อือ เลยต้องปลุกเร้าให้ชายหนุ่มตื่นตัว จะได้ตอบสนองสิ่งที่เธอต้องการ ปลายนิ้วสอดลงต่ำแล้วคลึงเคล้าแก่นกายที่คล้ายว่าตื่นรับ ดวงตาหวามเงยสบตาคมเข้ม เมื่อเห็นว่าเขายังนิ่งจึงยิ้มตาพราว มีแววเจ้าเล่ห์ในดวงตาคู่นั้น แล้วย่อเข่าลงจนใบหน้าเสมอกายแกร่ง เสียงรูดซิปดังตามมา พร้อมกับปลายนิ้วบุกเข้าหาความปรารถนาตรงหน้า แตะสัมผัสหน่อเนื้อด้วยปลายลิ้น กวัดแกว่งป้ายปัดจนชายหนุ่มสะดุ้ง ตามมาด้วยดันตัวตนคีริลล์เข้าสู่เรียวปาก ตวัดปลายลิ้นอย่างพลิ้วไหว ใช้ฝ่ามือไล้เข้าสัมผัสผิวบริเวณหน้าท้องที่เกร็งรับทุกการตวัดลิ้น วาเรียยิ้มร่าอย่างสะใจเมื่อรู้ว่าเขากำลังพ่ายเปลวพิศวาส
“อือ...” สุดท้ายแล้วคนที่ยืนเก๊กหน้านิ่งก็หลุดฟอร์ม เผลอส่งเสียงครางยามที่ร่างกายถูกปลายลิ้นของวาเรียกระตุ้น
“ไปหาฉันที่ห้อง 519 นะคะ ฉันจะไม่ล็อกห้อง” เธอว่าเมื่อถอนทั้งมือและเรียวปากแล้วเดินมือโบกลา ปล่อยให้ชายหนุ่มอารมณ์ค้างหลังจากถูกเธอปลุกเร้า
คีริลล์ได้แต่กัดฟันเดินมุ่งตรงไปยังห้องน้ำ วาเรียชอบแกล้งเขาแบบนี้บ่อยๆ เธอเป็นคู่นอนที่เขาเคยคบช่วงสั้นๆ เมื่อปีที่แล้ว เธอเป็นผู้หญิงที่ไม่เรื่องมาก ตกลงตามเงื่อนไขว่าจะยอมเป็นคู่นอนชั่วคราวในช่วงที่เขาต้องไปประจำอยู่ที่ฝรั่งเศส ซึ่งช่วงนั้นวาเรียเพิ่งเริ่มอาชีพนางแบบในปารีส หลังจากเต็มอิ่มกับชื่อเสียงอันโด่งดังในรัสเซีย
วาเรียทำตัวเงียบ ไม่ตามตื๊อ ไม่แสดงตัวว่าคบกับเขา ยอมอยู่แบบลับๆ คอยปรนเปรอเวลาที่เขาแวะไปหา และเขาก็ตอบแทนเธออย่างงามด้วยการมอบงานหลายชิ้นในเครือชีคอฟให้ เลือกเธอเป็นนางเอกโฆษณารถรุ่นใหม่ และนั่นทำให้วาเรียยิ่งโด่งดัง มีงานวิ่งเข้าหามากมาย จนวันที่เขาเต็มอิ่มกับเธอก็จ่ายเงินก้อนใหญ่เป็นรางวัลตอบแทน หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้ติดต่อกับวาเรียอีก พอมาเจอกันในงานนี้ก็แค่ยิ้มทักทาย จนรู้สึกว่าเธอมีเรื่องอยากคุยกับเขาจึงได้เดินตามออกมา นึกแปลกใจเช่นกันว่าเหตุใดวาเรียที่ไม่เคยติดต่อถึงทำเหมือนอยากจะทักทาย แต่เสืออย่างเขากำลังหิวจัด หลังจากนางแบบที่หมายปองไม่เล่นด้วย และวันนี้เธอก็หลบเร้นหนีหายจากสายตา ส่วนเอเดียน่าก็ตามติดจนเขาขยับตัวยาก เมื่อมีของง่ายๆ มาส่งถึงปากก็กินอาหารว่างแทนไปก่อนแล้วกัน
วาเรียเดินตรงมาหาเพื่อนๆ โต๊ะที่พวกเธอเลือกนั่งอยู่ในมุมอับ ไม่ได้อยู่กลางห้องโถงเหมือนนางแบบคนอื่น เพราะทั้งนาถลัดดาและอเล็กซานดร้าไม่ชอบอยู่ใกล้กลุ่มวีไอพี ซึ่งล้วนแต่เรื่องมาก จึงหลีกหนีมาอยู่ในมุมมืด ไม่ค่อยมีใครมาวุ่นวาย ตรงกลางโต๊ะมีเครื่องดื่มวางอยู่หลายแก้ว วาเรียมองแก้วน้ำส้มตรงหน้านางแบบลูกครึ่งไทย-รัสเซีย
“หายไปไหนมาวาเรีย พวกเรากำลังนัดจะไปทัวร์รอบลอนดอนพรุ่งนี้” นาถลัดดาเอ่ยถามเพื่อนร่วมห้อง ที่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำและหายไปนานจนเธอกับอเล็กซานดร้าเป็นห่วง
“ไปกันกี่คน แค่พวกเราสามคนใช่ไหม” วาเรียเอ่ยถามพร้อมหยิบแก้วแชมเปญจากถาดบริกรมาส่งให้นาถลัดดา ซึ่งส่ายหน้าทันที
“อะไร รังเกียจหรือแนนนี่ นี่เป็นธรรมเนียม เราต้องดื่มฉลอง ใช่ไหมอเล็กซานดร้า ฉันเห็นน้ำส้มของเธอทีไรก็ขัดจิตทุกที นี่ไม่ใช่เวลามานั่งดื่มน้ำส้มนะแนนนี่” วาเรียว่าพร้อมส่ายหน้าระอา
“แต่ฉันดื่มไม่เป็น” หญิงสาวแย้งเสียงเบา แม้จะใช้ชีวิตในวงการนี้มาหลายปี แต่น้อยครั้งที่นาถลัดดาจะดื่ม เธอไม่อยากให้ชีวิตสุ่มเสี่ยง ถูกล่อลวงไปปู้ยี่ปู้ยำ จึงเลี่ยงการดื่มในงานปาร์ตีต่างๆ
“ไม่ต้องห่วงหรอกน่า เธอเมาเดี๋ยวฉันดูแลเอง หรือถ้าไม่ไหวก็ขึ้นไปนอนพัก ห้องอยู่ชั้นบนนี่เอง เธอจะกลัวอะไร ไม่ใช่ต้องกลับอะพาร์ตเมนต์ไกลๆ สักหน่อย” วาเรียว่าแล้วดื่มหมดแก้ว
นางแบบลูกครึ่งหันมองอเล็กซานดร้าซึ่งดื่มหมดแก้วเช่นกัน แล้วก้มมองแก้วในมืออย่างหนักใจ
“เพื่อมิตรภาพของพวกเรา ดื่มเถอะแนนนี่” อเล็กซานดร้าเอ่ยขึ้น เธอรู้สึกถูกคอกับนางแบบลูกครึ่งไทย-รัสเซียคนนี้มาก อยากให้นาถลัดดาลองทำอะไรที่แตกต่างจากทำงานเสร็จแล้วกลับห้องนอน จึงหันไปหยิบแก้วใหม่มา และยกชนกับแก้วของนาถลัดดา
“หรือว่าเธอกลัวพวกเราจะไม่ดูแล” เมื่อเห็นนาถลัดดายังนิ่ง วาเรียจึงเอ่ยขึ้น ตีหน้าผิดหวังจนคนถูกมองรู้สึกผิด
“เปล่านะ” หญิงสาวส่ายหน้า ตลอดสิบวันที่อยู่ร่วมกัน เพื่อนสาวสองคนแสดงให้เห็นถึงความจริงใจที่มีให้แบบซื่อสัตย์ ไม่ใช่เสแสร้ง เธอค่อยๆ เปิดใจรับมิตรภาพในวงการนางแบบ หลังจากปิดใจทำแต่งาน ไม่ค่อยคบเพื่อนในวงการมากนัก เพราะเคยเจ็บกับการถูกเพื่อนรักคนหนึ่งหักหลังเพียงอยากจะได้งานโฆษณาชิ้นหนึ่งของเควินไคลน์ ใช้ความทะเยอทะยานเฉือนความสัมพันธ์ และตอนนี้เพื่อนคนนั้นกำลังไปได้ดีในวงการแฟชั่นระดับโลก เป็นซูเปอร์มอเดลที่คนทั่วโลกกล่าวถึง
ตอนนี้เธอกับเพื่อนทั้งสองกำลังเริ่มต้น วาเรียเด่นดังกว่าเธอและอเล็กซานดร้า แต่ไม่เคยยกตนข่มท่าน เวลาเธอเครียดกับการฝึกซ้อม ตอนกลางคืนวาเรียจะช่วยสอนการโพสท่า ซึ่งแม้ว่าเธอจะทำงานในวงการนี้มาร่วมสิบปี แต่ไม่เคยเจองานใหญ่ระดับนี้ นางแบบแต่ละคนล้วนมากฝีมือและประสบการณ์สูง เวลาที่เธอพลาดนางแบบบางคนก็เชิดหน้ามองด้วยหางตาราวกับว่าเธอคือตัวถ่วง แต่เธอรอดพ้นการเหยียดหยามมาได้เพราะวาเรีย
“ดื่มเถอะแนนนี่ ผ่อนคลายบ้าง ไม่ต้องห่วง ฉันกับวาเรียจะดูแลเธอเอง” อเล็กซานดร้าอยากให้นาถลัดดาผ่อนคลาย จึงร่วมมือกับวาเรียที่กระซิบบอกให้ช่วยคะยั้นคะยอนาถลัดดา
แก้วไวน์ค่อยๆ ถูกยกขึ้น นาถลัดดาภาวนาให้ตัวเองคอแข็งพอจะรับมือกับไวน์แก้วเดียว ค่อยๆ จิบทีละนิด แต่พอหมด แก้วใหม่ก็ส่งมาติดๆ ทั้งอเล็กซานดร้าและวาเรียช่วยกันคะยั้นคะยออย่างสนุกสนาน สองนางแบบสาวไม่สะทกสะท้านกับปริมาณแอลกอฮอล์แค่นี้ แต่คนไม่เคยดื่มนี่สิ พอแก้วที่สามที่สี่ก็เริ่มตาปรือมองหาที่นั่ง ซึ่งเหมือนวาเรียจะมองออก
“ดูท่าแนนนี่จะมึนแล้ว เดี๋ยวฉันพาไปส่งห้องก่อนนะ แล้วจะกลับมาสนุกกับเธอต่อ”
วาเรียทำหน้าที่เพื่อนร่วมห้องที่ดี ช่วยพยุงนางแบบลูกครึ่งไทย-รัสเซียออกจากห้องจัดเลี้ยง ขณะที่นางแบบคนอื่นกำลังสนุกสนาน เต้นโยกย้ายส่ายสะโพกอย่างเมามัน ไม่มีใครสนใจนางแบบสองคนที่เดินออกจากประตูห้องจัดเลี้ยง
คีริลล์เดินกลับมาหาเอเดียน่า เห็นเธอกำลังสนุกสนานอยู่กับเพื่อนร่วมวงการ และมีชายคนหนึ่งนั่งข้าง เขายิ้มมุมปาก คงคิดว่าเขาหายไปกับผู้หญิงอื่น ถึงได้หว่านเสน่ห์ใส่ผู้ชายคนนั้น เอเดียน่าเป็นคนมั่นใจในเสน่ห์ของตัวเอง เธอกำราบผู้ชายหลายคนได้ ยกเว้นเขา ทำให้เธอรู้สึกท้าทายและตามติด ส่วนเขาคิดว่าเธอช่วยเรื่องงานประชาสัมพันธ์บริษัทได้ และเอเดียน่ามีดีตรงที่ไม่วุ่นวายวอแวตามวีนเหวี่ยงให้เขารำคาญ เธอแอบไปจัดการผู้หญิงที่เข้ามาพัวพันกับเขาลับหลัง ซึ่งทำให้เขาไม่ต้องเหนื่อยจัดการผู้หญิงที่คิดจะก้าวก่ายชีวิตเขาเกินที่ตกลงไว้ ในวันที่ยังไม่ลงหลักปักฐานกับผู้หญิงคนไหน เอเดียน่าก็เหมาะจะคบไว้เพื่อผลประโยชน์ซับซ้อนหลายอย่าง
“เห็นนาถลัดดาหรือเปล่า” เขาถามอังเดรที่เดินมายืนด้านหลัง
“หายไปแล้วครับ คงกลับขึ้นห้องตามปกติ”
“อือ...”
“เจ้านายจะกลับหรือเข้าไปหาคุณเอเดียน่า” อังเดรเห็นภาพที่เจ้านายเห็นเช่นกัน
“นายกลับก่อนได้เลย คืนนี้ฉันมีนัด”
ว่าแล้วคีริลล์ก็ก้าวตรงไปที่ลิฟต์ บางทีผู้หญิงรอบกายเขาก็ควรวางไว้แค่คู่นอนชั่วคราวจริงๆ
ร่างกลมกลึงมีส่วนเว้าโค้งเด่นเน้นตรงเนินปทุมมาทั้งสองเต้า แม้จะเอวบาง แต่ส่วนอกเต่งตึงเสียจนคนเพศเดียวกันอย่างวาเรียยังนึกอิจฉา
“ช่วยไม่ได้นะแนนนี่ เธอมายุ่งกับผู้ชายของฉันเอง คีริลล์ต้องการเธออยู่แล้ว เขาน่าจะตอบสนองความร่านของเธอได้ดี ส่วนอิวานอฟเป็นของฉัน หล่อนไม่มีสิทธิ์ยุ่ง” เธอเอ่ยกับร่างไร้สติเปล่าเปลือยบนเตียงกว้างด้วยน้ำเสียงเจ็บแค้น แสยะยิ้มอย่างสะใจเมื่อแผนการของเธอกำลังจะสำเร็จ
คงต้องขอบคุณสวรรค์ที่เมตตาให้เธอได้เป็นเพื่อนร่วมห้องกับนาถลัดดา และผู้หญิงคนนี้ก็ซื่อเกินจะทันเล่ห์เหลี่ยมของเธอ แค่ทำดีด้วย แสดงความจริงใจอย่างใสซื่อ หล่อนก็เชื่ออย่างงมงาย ประสบการณ์ร้ายๆ ตลอดสิบปีในวงการนางแบบคงไม่เพียงพอจะหล่อหลอมให้นาถลัดดาแกร่งและทันคน
“อยากรู้นัก ถ้าคุณเห็นภาพเคลื่อนไหวของนังนี่ ยังจะเทิดทูนไว้เหนือหัว วิ่งไปหามันทุกครั้งที่ได้รับโทรศัพท์จากนังนี่อีกไหม หรือถ้าคุณคิดจะรับของเหลือเดนจากคีริลล์ ฉันก็จะขยี้มันให้แหลก เอาแบบสู้หน้าคนทั้งวงการไม่ได้ ซึ่ง...มีคนพร้อมจะบดขยี้แกอยู่แน่ๆ นังนาถลัดดา”
กล้องถ่ายภาพเคลื่อนไหววางซ่อนติดไว้กับขาโต๊ะเครื่องแป้งด้านขวามือ คนวางก้มลงมองเห็นเรือนร่างบนเตียงชัดเจน และยิ้มสะใจเมื่อแผนร้ายกำลังจะสำเร็จ
“เปิดไฟหัวเตียงไว้ดีกว่า” วาเรียพึมพำ เพราะกลัวว่าภาพเคลื่อนไหวจะเห็นไม่ชัด แต่แล้วก็เปลี่ยนใจไม่กดเปิดไฟหัวเตียง คีริลล์คงกดเปิดไฟเอง เมื่อสัมผัสได้ว่าผู้หญิงที่นอนอยู่ไม่ใช่เธอ
ไฟในห้องปิดหมดทุกดวงเมื่อวาเรียเดินมาถึงประตูห้อง หญิงสาวยิ้มร้ายเมื่อดึงบานประตูห้อง 519 ปิดเรียบร้อย แล้วก้าวกลับไปยังห้องพักของเธอที่ห้อง 520
เวโรนิก้า ลูกสาวคนเล็กของ โบริส ยูราซอค นั่งหน้าบูดบึ้งอยู่ในรถลีมูซีนคันหรู ตลอดงานเลี้ยงวันเกิดอายุครบ 60 ปีของ แอนตัน ซาโกเยฟ อดีตประธานบริษัทชีคอฟกรุ๊ป เธอมองหาแต่ลูกชายคนโตของเจ้าของวันเกิดซึ่งไม่มีแม้แต่เงา ไม่คิดว่าคีริลล์จะใจดำไม่มางานวันเกิดบิดาตัวเอง
“กระฟัดกระเฟียดอะไรนักหนา ไม่เจอพี่เขาวันนี้ โอกาสหน้าก็ได้เจอ” คริสเตียน่ากระซิบเอ็ดบุตรสาว ซึ่งหน้างอตั้งแต่อยู่ในงานเลี้ยง
“ก็หนูอยากเจอพี่คีริลล์นี่คะ หลายปีแล้วนะคะ ที่ไม่ได้เจอหน้ากัน” เวโรนิก้าบ่นอย่างหงุดหงิด เธอยกเลิกนัดหนุ่มจากฝรั่งเศสเพื่อมาเจอกับคีริลล์ในงานนี้ ซึ่งมีเพียงปีละครั้งเท่านั้น
โอกาสจะได้เจอคีริลล์นั้นยากมาก ชายหนุ่มต้องเดินทางไปประเทศนั้นประเทศนี้ตลอดเวลา และตามข่าวที่เห็น คีริลล์กำลังเริงร่ากับสาวสวยมากหน้าหลายตา ถ้าเธอไม่รีบสานสัมพันธ์ โอกาสหมดสิทธิ์ครอบครองมีสูงมาก โดยเฉพาะช่วงนี้ยายเจ้าของแบรนด์บอนนี่เกาะติดหนึบ ซึ่งถ้าเธอไม่รีบจับจองคงถูกยายนั่นแย่งไปครอง
“ไม่ต้องหงุดหงิดไป อีกไม่นานคุณพ่อจะจัดงานฉลองครบหกสิบปีบริษัท เวลานั้นคีริลล์ต้องมาร่วมงานแน่นอน และคุณพ่อจะทวงถามเรื่องหมั้นของเรากับลูกชายตระกูลซาโกเยฟ”
“คุณแม่ก็หลอกหนูแบบนี้ทุกปี กี่ครั้งแล้วคะที่พลาด ปีที่แล้วพี่คีริลล์ก็ส่งลูกน้องมาแทน” เวโรนิก้ายังไม่หยุดบ่น
“เวโรนิก้า แต่ที่ลูกไม่เคยเจอพี่คีริลล์เป็นเพราะลูกไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ไม่ใช่รึ แทนที่ลูกจะหงุดหงิดเรื่องนี้ แม่ว่าลูกเอาเวลาไปจัดการสะสางเรื่องหนุ่มๆ ของตัวเองดีกว่า คีริลล์กลับมามอสโกหนูจะได้พร้อมให้พี่เขาดูตัว” คริสเตียน่าบอกน้ำเสียงราบเรียบ
เวโรนิก้าคือลูกสาวคนเดียวของเธอกับ โบริส ยูราซอค เจ้าของบริษัทปิโตรเลียมของรัสเซีย ด้วยความเป็นลูกคนเดียวทำให้เวโรนิก้าค่อนข้างเอาแต่ใจ จะเอาอะไรต้องได้ และสิ่งที่เวโรนิก้าอยากได้ตอนนี้คือ ตำแหน่งภรรยาคีริลล์
แม้ตัวคีริลล์จะไม่อยู่ที่มอสโก แต่ข่าวของเขาขึ้นหน้าหนึ่งนิตยสารกอสซิปทุกวัน มีข่าวควงกับนางแบบ ดารา ไฮโซที่ฟากฝั่งยุโรปแทบทุกวัน และคนที่เป็นประเด็นให้คริสเตียน่ากังวลตอนนี้คือ ‘เอเดียน่า’ ทายาทเสื้อผ้าแบรนด์ดัง ผู้หญิงคนนั้นทั้งเก่ง รวย สวย หากเทียบกับลูกสาวที่รวยอย่างเดียวนั้น ช่างเป็นเรื่องน่าหวั่นใจว่าคีริลล์จะไม่มองเวโรนิก้าที่เอาแต่เที่ยวเตร่ ใช้ชีวิตคุณหนูไปวันๆ
แต่สิ่งที่สร้างความหวังให้ตระกูลยูราซอคคือคำมั่นสัญญาของแอนตันที่เคยพูดไว้ตั้งแต่ลูกๆ ยังเด็กว่าจะดองสองตระกูลให้แน่นแฟ้นด้วยลูกๆ
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ หนูสะสางได้ แต่เมื่อไหร่พี่คีริลล์จะกลับมอสโก หรือหนีไปอยู่ยุโรปเพื่อเลี่ยงคำมั่นสัญญา....”
“แม่ไม่คิดว่าคีริลล์จะหนี แต่คงอยากใช้ชีวิตโสดให้เต็มที่ก่อน” เรื่องสัญญาที่ผู้ใหญ่เคยพูดกันเล่นๆ นั้น คริสเตียน่าเองก็ไม่มั่นใจว่าลูกๆ ของแอนตันจะรับผิดชอบคำพูดที่บิดาเอ่ยไว้ เพราะดูแล้วทั้งคีริลล์และอาเมเทียต่างมีความมั่นใจในตัวเองสูงมาก
“ใช่ค่ะ ใช้ชีวิตโสดเต็มที่มาก เมื่อวานเพิ่งจะมีข่าวว่าออกจากโรงแรมพร้อมนักร้องรางวัลแกรมมี่ แต่ยังไงก็แล้วแต่ หนูจะต้องได้เป็นภรรยาของพี่คีริลล์ ไม่มีวันยอมให้ผู้หญิงคนไหนได้ครอบครองเขา”
เวโรนิก้าเอ่ยเสียงดัง ยิ่งเห็นข่าวคีริลล์ ยิ่งอยากจะครอบครองเพื่อเอาชนะสาวคนอื่น คนอย่างเวโรนิก้าต้องได้สิ่งที่ดีที่สุด แม้แต่สามีก็ต้องดีและเหนือกว่าคนอื่น
“แม่จะทำให้ลูกสมหวัง”
คริสเตียน่าตามใจลูกสาวทุกอย่าง ไม่ว่าสิ่งนั้นจะผิดหรือถูก เพียงแค่เวโรนิก้าต้องการ เธอก็จะบันดาลให้ลูกสาวสมหวัง และตอนนี้ก็ได้แต่เฝ้าภาวนาให้คีริลล์กลับมอสโก เพราะชายหนุ่มค่อนข้างเอาแต่ใจไม่แพ้ลูกสาวเธอ หากคีริลล์ไม่ยอมเดินตามเกมผู้ใหญ่ ใครเล่าจะบังคับเขาได้
เมื่อสองแม่ลูกก้าวเข้ามาในบ้าน ประมุขของคฤหาสน์ก็เงยหน้ามองและสบตาภรรยาคู่คิดแต่ไม่เคยร่วมกันคิดสักครั้ง ปล่อยให้เขาทำงานหามรุ่งหามค่ำ เวโรนิก้า ลูกสาวที่น่าจะช่วยแบ่งเบาภาระได้บ้างก็เอาแต่เที่ยวเตร่ เรียนไม่จบสักปริญญา เอาแต่ผลาญเงินไปกับหนุ่มๆ ที่หวังจะได้เป็นเขยของตระกูลยูราซอค
“ทำไมคุณพ่อทำหน้าเครียดจังคะ หนูเห็นแล้วปวดหัว ไปนอนดีกว่า” เวโรนิก้าเอ่ยแล้วเลี่ยงขึ้นชั้นบน กลัวจะถูกบิดาอบรม
“สรุปลูกสาวคุณจะไม่เรียนให้จบจริงๆ ใช่ไหม” ปีนี้เวโรนิก้าอายุครบยี่สิบสาม แต่หยุดเรียนตั้งแต่เข้าศึกษาปีแรก แล้วเอาแต่เที่ยวเตร่ไปวันๆ พอเงินหมดก็แบมือขอ
“ก็ลูกไม่อยากเรียน คุณจะไปบังคับแกทำไม ทรัพย์สมบัติเรามากมาย ถึงไม่มีปริญญาลูกก็มีเงินเลี้ยงตัวเอง”
โบริสถอนใจแรง แม่เป็นแบบนี้ ลูกถึงไม่เอาไหนเช่นนั้น
“แล้วใครจะรับช่วงต่อกิจการของเรา” ประธานโกลพรอมกรุ๊ปเอ่ยถามภรรยาพร้อมมองใบหน้าที่สะบัดไปทางอื่น
“ก็ลูกเขยเราไงคะ ถ้าคุณอยากมีคนรับช่วงต่อกิจการ ก็เร่งให้คีริลล์แต่งงานกับลูกเราสิ”
“หึๆ คีริลล์แม้จะเพลย์บอยเจ้าชู้ แต่เขาก็มีสมองนะ คงไม่เอาลูกสาวเราไปเป็นภรรยาเพื่อเลี้ยงไปจนแก่หรอก” คนเป็นสามีตอกกลับภรรยา
เขารู้ว่าผู้ชายในตระกูลซาโกเยฟนั้นเจ้าชู้มากรักทุกคน แต่ว่าสิ่งหนึ่งที่มีมากกว่าความเจ้าชู้คือความรับผิดชอบในหน้าที่การงาน เพื่อนสนิทอย่างแอนตันกว่าจะหยุดอยู่ที่แม่ของลูกก็โลดโผนกับสาวงามมากมาย และเมื่อเลือกจะหยุดชีวิตโสด แอนตันก็คัดสรรสาวที่ทั้งสวยและเก่ง ไม่ใช่จับเอาใครก็ได้มาเป็นภรรยาคู่ชีวิต
เวโรนิก้าไม่มีสิ่งใดคู่ควรกับการเป็นสะใภ้ตระกูลซาโกเยฟสักอย่าง และได้ข่าวว่าตอนนี้คีริลล์ควงอยู่กับ เอเดียน่า เจนเน่อ ทายาทของแบรนด์บอนนี่ ผู้หญิงคนนั้นเพียบพร้อมเหมาะสมกับการเป็นภรรยาของชายหนุ่มมากกว่าลูกสาวของเขา
“แต่ไม่ว่ายังไงก็ตาม คุณต้องทำให้ลูกสาวเราได้แต่งงานกับคีริลล์” คริสเตียน่าบีบบังคับสามีทั้งน้ำเสียงและแววตา ตลอดเวลาที่ครองคู่ใช้ชีวิตร่วมกันมา โบริสตามใจภรรยาตลอด
“เรื่องนี้คงยากแล้วละ เพราะคีริลล์ไม่ใช่ผู้ชายที่จะยอมให้พ่อแม่จูงจมูก”
“คุณรู้ไหม เวโรนิก้าต้องการคีริลล์มาก ถ้าลูกไม่สมหวังคงร้องไห้ฟูมฟาย คุณจะทนเห็นภาพนั้นได้หรือไง” คนเป็นภรรยาเล่นบทโศกหวังกล่อมให้สามียอมทำตาม
“แค่เรื่องบริษัทผมก็เครียดมากพอแล้ว ไม่อยากเอาเรื่องไร้สาระแบบนี้มารกสมอง”
“อะไรนะ! นี่คุณพูดว่าเรื่องของลูกเป็นเรื่องไร้สาระงั้นรึ ถ้าบริษัทมันหนักหัวคุณนักก็ขายๆ ไปบ้างสิ บอกไว้เลยว่าฉันกับลูกไม่มีทางไปทำงานแน่นอน ถ้าคุณเหนื่อย ไม่ไหวก็ขายไปซะ”
“นี่คุณคิดได้แค่นี้หรือไง บริษัทของตระกูลผมตกทอดมากี่รุ่น ผมไม่มีวันยอมให้ล้มละลายในรุ่นผมแน่นอน” น้ำเสียงโบริสแข็งกร้าว นึกโกรธภรรยาคู่ชีวิต คริสเตียน่าไม่เห็นคุณค่าบริษัทเก่าแก่ของตระกูลเขา ที่ทำเงินเลี้ยงดูทุกคนในตระกูลให้สุขสบาย
“ถ้าไม่อยากล้มละลาย ก็เรียกลูกสาวนอกรีตของคุณมาดูแลต่อสิ เชอะ มันคงจะกลับมาหรอกนะ” เมื่อถูกสามีตวาดใส่อย่างที่ไม่เคยทำมาก่อน คริสเตียน่าก็ระเบิดอารมณ์สวนกลับ เอ่ยถึงบุตรสาวคนโตของโบริสที่เกิดจากภรรยาคนไทยอย่างกราดเกรี้ยว และเชื่อมั่นว่า ‘นาตาชา’ ไม่มีวันกลับมาดูดำดูดีตระกูลยูราซอคแน่นอน
ร่างที่ยืนประจันหน้าภรรยาทรุดนั่งบนโซฟา หางตาเห็นคู่ชีวิตเดินหนีขึ้นชั้นสอง สองมือเหี่ยวย่นกำแน่นอย่างเจ็บปวด เขาไม่เคยเอ่ยถึงบุตรสาวคนโตมาร่วมสิบปี และไม่อยากให้ใครเอ่ยถึง เพราะได้ฟังคราใดความรู้สึกผิดก็อัดแน่นท่วมท้นจนไม่อยากจะเห็นความสุขสบายของภรรยากับลูกสาวคนเล็ก ซึ่งนาตาชาไม่เคยได้รับ แต่เพราะทิฐิเขาจึงไม่ติดต่อลูกสาวคนโตซึ่งทะนงตนไม่ต่างจากลัดดา นาตาชาได้เลือดแม่มาเต็มร้อย
“จะทำอย่างไรดี” โบริสพึมพำอย่างเคร่งเครียด มองความเงียบเหงารอบกายแล้วน้ำตาซึม นี่คือบทลงโทษจากพระเจ้าหรือไร
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ