3
“ฉันก็แค่จะถอดเสื้อคลุมให้” บูรัคตอบ ปัดชายเสื้อให้พ้นหัวไหล่
“เดี๋ยวๆ ก่อน” เธอรีบดึงสาบเสื้อกลับ จำกัดสายตาแค่ใบหน้า ไม่ต่ำกว่านั้น “คุณใช้อุปกรณ์นั่นเลยเถอะ จะได้ปิดจ็อบไวๆ” เธอรู้สึกอึดอัด เขาทิ้งน้ำหนักตัวทั้งตัวกดทับและส่วนนั้นกำลังบดเบียดกับกลางหว่างขา
“อะไร จะไม่ช่วยโหมโรงกันหน่อยเหรอ น้องชายฉันไม่คึกหรอกนะถ้าเธอไม่ช่วย”
เธอหน้าแดงก่ำกับบทสนทนาที่แสนจะสนิทชิดเชื้อนั้น “คุณก็ใช้มือของคุณเองสิ ไม่เห็นต้องมาแตะต้องตัวฉันเลย”
“ฉันบอกอยู่ ถ้าไม่ได้จับเพศตรงข้าม ฉันไม่มีอารมณ์”
เธอนิ่วหน้า ข่มความอาย “คุณจะจับอะไร”
“ก็แค่นม” บูรัควางมือแปะบนอกข้างหนึ่ง กวาดตามองใบหน้าสวยเฉี่ยวราวกับจะจับความรู้สึก
เธอเป็นส่วนผสมที่ดูย้อนแย้ง สาวมั่นแต่โก๊ะ ทำงานเรื่องเพศซึ่งท้าทายก๋ากั๋น แต่กลับไร้เดียงสาเรื่องบนเตียง อายุเลย 20 แต่กลับยังเวอร์จิน เธอมองมาที่เขาด้วยนัยน์ตาที่เบิกโพลง พยายามกระตุกมือเขาออกเป็นพัลวัน เขาขืนแรงต้านพลางจ้องนิ่งๆ พวกเขาห่างกันไม่ถึงคืบ ได้กลิ่นลมหายใจของกันและกัน
“นี่คุณ!” ได้แต่โอดครวญ ไม่ถึงวินาทีต่อมาก็ต้องกรี๊ดลั่นเมื่อจู่ๆ เขาฟุบหน้าลงมาบนหน้าอก โกยเต้าข้างหนึ่งเข้าปาก มืออีกข้างเลื่อนไปบีบเคล้นอกอีกข้างไปพร้อมกัน ถึงจะทำทุกอย่างผ่านชุดคลุม แต่มันแทบไม่มีความหมาย เพราะเธอรู้สึกถึงสัมผัสแนบชิด
บูรัคยังคงปลุกเร้าทั้งตัวเองและธารา
“เราตกลงกันแล้วนะว่าจะไม่ดูด” เธอโวยวาย
“ไม่จูบปากต่างหาก ไม่ใช่ไม่ดูดนม”
“นี่” เธอพูดไม่ออกกับความหัวหมอของเขา ไม่คิดเลยว่าผู้ชายที่ดูดี ดูมีสกุลรุนชาติ จะเหลี่ยมจัด
บูรัคอาศัยช่วงชุลมุนที่เธอไม่ทันระวังตัว ปัดสาบเสื้อออกจากกัน ปากสัมผัสก้อนเนื้อนุ่มๆ โดยปราศจากผ้าไหมขวางกั้น ร่างบางใต้ร่างเขาสะดุ้งเฮือกอย่างรู้สึกได้พลางขยุ้มกลุ่มผมเขา ไม่ชัดเจนว่าต้องการผลักไสหรือกดให้แนบชิด
ถึงตอนนี้ธาราไม่รู้เลยว่าเชือกคลายออก สาบชุดคลุมแยกออกจากกัน เนื้อตัวต่างสัมผัสแนบชิดกันและกัน ท่อนเนื้อแข็งขึงกำลังดุนน้องสาวเธออย่างหาทางเข้าปากถ้ำ
ผิวเธอเรียบ นุ่ม และอบอุ่นราวกับผ้าไหมที่ถูกแดดอ่อนๆ ลูบไล้ หอมละมุนไปด้วยเจลอาบน้ำผสมกลิ่นกายเฉพาะตัว อกอวบอิ่มขนาดคัปซีอย่างที่เขาคาด ยอดอกสีทับทิมครัดเคร่งแข็งเป็นไต เสียงครางผะแผ่วทว่ารัญจวนดังจากเธอตลอดเวลาที่เขาใช้ลิ้นดุนเลีย สลับกับขบเม้มและดูดกลืนปานทารกหิวกระหาย
ใช่...เขาหิว จำไม่ได้แล้วว่าขึ้นเตียงกับสาวเวอร์จินครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ อาจจะสมัยไฮสกูล
บูรัคคลี่ยิ้มสมใจเมื่อเธออ่อนระทวย ไร้การต่อต้าน สองมือคว้าเขาเปะปะ มือหนึ่งป่ายไปตามใบหน้า มือเธอสั่นและเย็นนิดๆ ราวกับจะกล้าๆ กลัวๆ เธอลูบไล้หน้าผากระเรื่อยมายังริมฝีปากที่เขากำลังดูดดึงยอดอก ส่วนมืออีกข้างลูบไล้ต่ำลงไปกว่านั้นสู่ข้อมือของเขา แล้วเสียงหนึ่งก็ดังตามมา
“คลิก!”
บูรัคชะงัก ตัวแข็งทื่อเมื่อจังหวะที่กำลังเพลิดเพลินกับยอดอกและมือนุ่มที่กำลังลูบไล้เนื้อตัว เสียงกดล็อกกุญแจมือก็ดังขึ้น
“นี่มันอะไรกัน” บูรัคสบถ ธารากระชากโซ่ที่ยึดกุญแจมือไปผูกโยงกับหัวเตียง เธอกระชากอย่างไม่หวั่นว่าเขาจะหน้าคะมำหรือไม่
แม่ตัวแสบ...เขาบดกรามแน่น
เธอไปเอากุญแจมาจากไหน ร้ายกว่านั้นเธอรวบมือเขาล็อกด้วยกุญแจตอนไหนไม่รู้ตัวเลย เธอรวดเร็วและมือเบา เขารู้ตัวอีกทีก็เสียรู้แล้ว
บูรัคกำลังโกรธ โกรธมากด้วย ในชีวิตไม่เคยโกรธและอายเท่าครั้งนี้ เพราะทั้งเสียหน้าและเสียรู้ แถมเสียทีให้แก่ผู้หญิงตัวเล็กๆ ด้วย
“เริ่มสิ่งที่ควรจะเริ่มตั้งแต่นาทีที่แล้วไง...ทดสอบมาสเตอร์บอล” เธอให้เหตุผล
บูรัคคำราม บดกรามแน่น เธอมัดเชือกเสื้อคลุมแน่นหนา ลุกไปยังตู้บิลต์อิน หยิบท่อนสเตนเลสที่ใช้สำหรับถ่างขา เขาเริ่มรู้ชะตากรรมตัวเอง
“เธอต้องไม่ทำอะไรบ้าๆ อย่างนั้นนะ” เขาแหวออกไป น้ำเสียงแข็งกร้าวข่มขู่
“น้อยไปสิ ควรทำเป็นสิ่งแรกตั้งแต่เข้ามาในห้องนี้ด้วยซ้ำ” เธอพูดอย่างไม่แยแส หยิบท่อนสเตนเลสล็อกเท้าทั้งสองข้าง จำกัดสายตาแค่ข้อเท้าแกร่งที่มีไรขนอ่อนๆ ขึ้นปกคลุม ไม่ว่อกแว่กไปยังอวัยวะที่สูงเลยไป
ร่างเปลือยกำลังนอนทอดกายเกือบเต็มความกว้างของเตียง มือถูกตรึงด้วยกุญแจ ขาทั้งสองถูกล็อกด้วยท่อถ่างขาออกกว้างอย่างหมดสภาพ บูรัคหลับตาอย่างยอกแสยง หมดอาลัยตายอยาก
ไม่เคยอับอายและจนหนทางเท่านี้มาก่อน...แม่ตัวแสบ
“เธอจะทำอะไร” บูรัคกระชากเสียงถามเมื่อจู่ๆ เธอคว้ามาสเตอร์บอลจ่อน้องชายเขา เขาหลับตาปี๋ เบือนหน้าหนี
“สวมให้ไง คุณควรดีใจ ในชีวิตฉันถึงจะคิดค้นเจ้านวัตกรรมพวกนี้ แต่ยังไม่เคยสวมให้ใครมาก่อน”
“น้องชายฉันยังไม่แข็ง” แถมหดและเหี่ยวด้วยหลังถูกใส่กุญแจมือและจับถ่างขา “แล้วเธอก็หลับตา หันหน้าหนียังงั้น เดี๋ยวก็ได้ครอบผิดครอบถูกหรอก”
“กลัวเจ็บหรือไง ไม่ต้องกลัวหรอก มันทำจากวัสดุพิเศษที่เสมือนจริง เพราะงั้นสวมไปแล้ว คุณจะรู้สึกประหนึ่งกำลังถูกช่องคลอดผู้หญิงบีบรัด”
บูรัคบดกราม คนพูดทำยังกับช่ำชองทั้งที่ของจริงก็ยังไม่เคยได้สัมผัส นึกอยากให้เป็นน้องสาวเธอที่สวมครอบเขา ไม่ใช่เจ้าวัตถุจืดชืดไร้หัวจิตหัวใจนั่น
“โอเคๆ ฉันจะไม่โกหก ครั้งแรกอาจจะเจ็บอยู่บ้างสำหรับคนไม่เคยลอง แต่แค่นิดเดียว พอเริ่มชินก็จะรู้สึกดียังกับหนุ่มที่เพิ่งเสียน้ำครั้งแรก”
“ทำรู้ดี เคยเสียน้ำมาแล้วรึไง”
เธอโบกมือว่อน “ถึงไม่เคย ฉันก็มีข้อมูล อย่าลืมว่าคุณเป็นไทป์สุดท้ายที่ฉันกำลังเทสต์” เธอหมายความว่ามาสเตอร์บอลชิ้นนี้ผ่านการทดสอบมาแล้วกับผู้ชายหลากหลายประเภท และเขาเป็นประเภทสุดท้าย
“เอาละ...เห็นแก่คุณที่ไม่เคยใช้เซ็กซ์ทอย เดี๋ยวฉันจะใช้เจลช่วยแล้วกัน”
บูรัคบดกราม เธอทำยังกับรังเกียจเนื้อตัวเขาด้วยว่าทำหน้าขยะแขยงตลอดเวลาที่ปาดเจลจากกระปุก แล้วปาดส่งๆ มาตามแก่นกาย ถูกบ้าง ผิดบ้าง แต่ส่วนมากโดนต้นขาเสียมากกว่า
ความจริงบูรัคเข้าใจผิด เธอไม่ได้ขยะแขยงแต่เขินมากกว่า เธอเลือกทางสายนี้ จะขยะแขยงได้ไง แถมอาการเขินของเธอก็เกิดกับเขาคนเดียวด้วย
“มอริส!” เขาเริ่มหมดความอดทน
“อะไร” เธอลืมตามองหลังจากหลับตาปี๋ จำกัดสายตาแค่ใบหน้าเรียวซึ่งหล่อคมเข้มปานเทพบุตร
“ถ้าลำบากใจ ก็ถอดกุญแจให้ฉัน เดี๋ยวฉันจัดการตัวฉันเอง” เขาพูดอย่างใจเย็น น้ำเสียงหว่านล้อมเต็มที่ ขอแค่เธอใจอ่อนยอมปล่อยเขาเป็นอิสระ รับรองแม้แต่ความสาวเธอก็จะไม่เหลือแน่ สัญญาจะจัดหนักยันเช้า เอาให้ครางทั้งคืน
“โอเคๆ คุณพูดถูก ฉันควรเป็นมืออาชีพมากกว่านี้ มันก็แค่งาน ก็แค่อวัยวะหนึ่งของร่างกาย คิดเสียว่าเป็นไส้กรอกเหี่ยวๆ ที่ไร้รสชาติก็แล้วกัน”
เขาบดกรามกรอด แม่ตัวแสบ ฉับพลันสะดุ้งสุดตัว หน้าบิดเบ้ สะกดกลั้นเสียงครางแทบไม่อยู่
ไม่ใช่เจลเย็นๆ ที่กำลังส่งผลต่อเขา แต่เป็นมือนุ่ม ลื่น และอบอุ่นที่กำลังลูบไล้ไปตามความยาวของแก่นกาย ขนตามตัวลุกชัน ราวกับมีกระแสไฟฟ้าวิ่งจากมือเธอมาสู่ตัวเขา แข็งทื่อขยับตัวไม่ได้ อย่างเดียวที่รู้สึกได้คือกายแกร่งที่กำลังบวมเป่ง แข็งขึง และเหยียดขยายออกเต็มความยาวและกำลังสร้างความทรมานให้แก่เขา
บูรัคบดกรามแน่น เหงื่อเม็ดเล็กๆ ผุดเต็มหน้าและตามตัวซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับอากาศ
เธอพยายามแล้วที่จะไม่มอง ทว่าก็อดใจไม่ได้ เขาเหมือนสิ่งมหัศจรรย์ เมื่อกี้ยังหลับใหล หดตัวและเหี่ยว แต่บัดนี้กลับเหยียดขยายและบวมเป่ง ส่วนหัวกำลังบานออกราวกับดอกเห็ด สีแดงระเรื่อ งดงามและน่าทึ่ง เธอไม่เคยจับส่วนลี้ลับของเพศตรงข้าม แต่ด้วยสายงานทำให้เธอผ่านตามานักต่อนักแล้ว ทุกขนาด ทุกประเภทและแทบทุกเชื้อชาติ เธอเห็นมาหมดแล้ว แต่ไม่เคยมีของใครที่ทำให้รู้สึกทึ่งและตื่นเต้นได้เหมือนของเขา
บอกไม่ถูกว่าทำไมถึงรู้สึกอย่างนั้น แค่เห็นก็สามารถจินตนาการได้ว่าผู้ชายอย่างเขาเหมาะกับเซ็กซ์ทอยประเภทไหน เธอนึกพลางลูบไล้ท่อนเนื้อด้วยใจที่สงบมากขึ้น รู้สึกประหนึ่งกำลังรังสรรค์ผลงานหัตถศิลป์ชิ้นเอก
บูรัคครางกระเส่าโดยไม่รู้ตัว มือเธอราวกับเทพ ก่อเกิดสัมผัสเซ็กซี่และรัญจวน ให้ความรู้สึกสุขล้ำอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เขาไม่ใช่ประเภทที่จะแตะฝั่งฝันด้วยมือง่ายๆ แต่กำลังจะเกิดขึ้นแล้วกับเธอ
“ธารา” เป็นครั้งแรกที่เขาเรียกชื่อต้นของเธอ น้ำเสียงนุ่มนวล อ่อนหวาน
“คะ?” เธอเงยหน้ามอง
“รีบจัดการธุระของเธอเถอะ ฉันว่าฉันแข็งพร้อมใช้งานแล้วละ”
เขายังไม่อยากทำตัวเองขายหน้าต่อหน้าเธอ หยาดใสๆ ของน้ำหล่อลื่นเอ่อถะถั่งส่วนหัวที่เต็มไปด้วยปลายประสาทและเขาเชื่อว่าเธอจะสัมผัสได้ในไม่ช้า เขาได้แต่หวังว่าเซ็กซ์ทอยจะช่วยยับยั้งความรู้สึกหรรษาที่เกิดจากมือเธอได้
“โอเคค่ะ ครั้งแรกจะเจ็บหน่อยนะคะ เพราะหนามเตยมันถี่และวงรอบค่อนข้างแคบ ถึงจะออกแบบด้วยวัสดุนุ่มพิเศษ แต่ด้วยวงรอบที่เล็กและแคบมากก็เลยจะรัดแน่นหน่อย แต่ไม่ต้องห่วงนะคะเราจะเริ่มจากระดับการสั่นที่เบาที่สุดก่อน” เธออธิบายตามหลักวิชาการ พลางปาดเจลหล่อลื่นไปตามวงหนามเตย
บูรัคกัดฟัน เหงื่อแตกพลั่กจากการสะกดกลั้น เขาไม่เข้าใจศัพท์แสงวิชาการของเธอ รู้แต่ว่าน้ำเสียงกระเส่าและเซ็กซี่ของเธอกระตุ้นเร้าความกำหนัดได้ดีพอๆ กับนมสวยๆ ของเธอ
เสียงครางกระเส่าหลุดจากเขาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นได้อีกต่อไป เนื้อตัวคันยิบๆ ราวกับมีแมลงไต่ยั้วเยี้ยตามตัวแต่ไม่อาจทำอะไรได้ด้วยมือเท้ายังไม่เป็นอิสระ มันเกิดขึ้นตลอดเวลาที่ธาราค่อยๆ ดันมาสเตอร์บอลเข้ามาสวมครอบส่วนหัว เธอเสือกเข้ามาเรื่อยๆ กระทั่งมิดด้ามในที่สุด
คับและแน่นอย่างที่เธอว่า
“หืม...”
“เจ็บเหรอ” เธอเงยหน้ามองอย่างตกใจ บูรัคกำลังคำรามอย่างน่ากลัวและขยับตัวอย่างอึดอัด “ฉันบอกแล้วครั้งแรกก็จะเจ็บแบบนี้แหละ”
บูรัคกัดฟัน เหงื่อแตกพลั่ก เขาเจ็บ แต่คนละความหมายกับเธอ
“โอเคไหม ทำไมเหงื่อแตกขนาดนั้นล่ะ” เธอมองเขาอย่างกังวล เขาเหงื่อแตกพลั่กมากกว่าหนุ่มทดลองทุกคน
“ถ้าเธอปรานี ก็ช่วยจูบฉัน”
“อะไรนะ?”
“เธอได้ยินแล้ว ฉันอยากได้จูบจากเธอ”
“แต่นั่นอยู่เหนือข้อตกลง”
“เธอใส่กุญแจมือ ล็อกข้อเท้าฉัน ก็อยู่นอกข้อตกลงเหมือนกัน”
เธออึ้ง มองเขาอย่างระแวง
“ก็แค่จูบ มือฉันถูกล็อกอยู่แบบนี้ฉันทำอะไรได้หรือไง ไม่ต้องกังวลหรอกน่า”
“สัญญาได้มั้ยถ้าฉันจูบคุณ คุณต้องไม่จูบตอบ”
บูรัคทำเสียงจึ้กจั๊กอย่างขัดใจ “เร็วๆ เถอะ อะไรก็แล้วแต่ที่เธอต้องการ”
เขาร้อน ต้องการสัมผัสจากเธอ ของเล่นของเธอสร้างความปั่นป่วนและปลุกเร้าความต้องการดิบเถื่อนในตัวเขาเกินไป
ความไม่มั่นใจวิ่งผ่านนัยน์ตาคู่สวยวูบหนึ่ง ก่อนค่อยๆ ก้มหน้าลงมาจดริมฝีปากกับเขา
บูรัคหลับตาซ่อนความรู้สึก ครางอย่างถูกใจเมื่อรู้สึกได้ถึงแรงกดทับบนริมฝีปาก ทว่าเร็วเกินกว่าเขาจะทันแย้มริมฝีปากจูบตอบ เธอก็ผละห่างเรียบร้อยแล้ว
“เร็วไป แม่ตัวแสบ”
ธารากรีดร้องลั่นเมื่อคนที่อ้างว่าถูกใส่กุญแจมือจับเธอพลิกลงไปนอนเบื้องล่าง ตัวเขาตามมาทาบทับติดๆ
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ