22 MAY, 2022

ขวัญยิหวา

การไปเที่ยวออสเตรเลียเมื่อเกือบสี่ปีที่แล้ว ทำให้ชีวิตของผู้ชายรักอิสระอย่าง ‘สรวิศ’ เปลี่ยนไปอย่างคาดไม่ถึง เมื่อเขาพบหญิงสาวแปลกหน้าเมาไม่ได้สติในคลับ ด้วยเห็นว่าเป็นคนไทย เขาจึงพาเธอกลับห้องพักในโรงแรม ทั้งสองคนไม่มีอะไรกัน และควรจากกันเพียงเท่านั้น แต่เพราะปัญหาส่วนตัวทำให้เธอตามเขาไปเที่ยวแบบแบ็กแพ็ก โดยเขารู้เพียงว่าเธอชื่อ ‘พาขวัญ’ แล้วคืนหนึ่งความสัมพันธ์ก็ไปไกลกว่าแค่เพื่อนร่วมทาง จากนั้น...ทั้งคู่ก็ไม่ได้พบกันอีกเลย วันนี้พวกเขาได้พบกันอีกครั้ง เธอปรากฏตัวพร้อมกับเด็กหญิงตัวน้อยที่ชื่อ ‘ยิหวา’ เมื่อเขาเริ่มระแคะระคาย เธอก็ยืนยันว่ามีครอบครัวใหม่แล้ว แต่ดูยังไง หน้าของเด็กคนนั้นก็เหมือนเขามาก มีเพียงทางเดียวเท่านั้นที่จะรู้ความจริง...นั่นคือต้องพิสูจน์!
ความรู้สึกหลังอ่าน

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของ “เจ้าเอย” ที่ได้อ่านค่ะ อ่านจบบอกได้เลยว่า ถูกใจและติดใจค่ะ แม้ว่าพล็อตเรื่องเป็นแนววันไนต์แสตนด์ นางเอกมีลูกติดท้อง กลับมาเจอกันกับพระเอกอีกครั้งหลังผ่านไปหลายปี พล็อตแนวนี้ไม่ได้แหวกแนวมากมาย แต่ “เจ้าเอย” สามารถนำเสนอเรื่องราวได้อย่างมีเสน่ห์มาก

เรื่องราวเริ่มจาก “สรวิศ” หรือ “เสือ” หนุ่มแฝดคนน้องของตระกูลศิลป์ศุภา เป็นเสือเพลย์บอยตัวพ่อที่แสนเจ้าชู้ แต่สุดท้ายยอมสยบราบคาบให้กับ “พาขวัญ” ทั้งสองเจอกันที่ออสเตรเลีย เจอกันครั้งแรกเธอเมาและอาเจียนใส่เขา เขาพาเธอไปนอนที่โรงแรมของตน แต่ไม่ได้มีอะไรกัน ต่อมาเขาเจอเธออีกครั้ง โดยได้เข้าไปช่วยเหลือเธอจากการถูกกล่าวร้ายโดยแม่ของเธอ ที่หาว่าเธอเป็นชู้กับสามีใหม่ของแม่ พาขวัญจึงขอติดตามเสือไปท่องเที่ยวด้วยกัน และแล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่ทำให้ทั้งคู่มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันในคืนหนึ่ง เช้าวันรุ่งขึ้นพาขวัญหนีจากเขาไปอย่างไร้ร่องรอย เขารู้สึกเหมือนโดนฟันแล้วทิ้ง พยายามตามหาหญิงสาวอยู่นานแต่ก็ไม่พบ เธอจากเขาไปเหลือทิ้งไว้เพียงรอยจารในความทรงจำ

4 ปีผ่านไป เสือได้เจอกับหนูน้อยชื่อ “ยิหวา” ในวัยสามขวบกว่าที่โรงพยาบาลที่เขาพาแม่มาตรวจสุขภาพ ยิหวาเป็นเด็กที่น่ารักทำให้เขารู้สึกเอ็นดูมาก อีกทั้งยังสังเกตว่าเด็กน้อยมีหน้าตาคล้ายกับเขามาก ซึ่งต่อมาเขาได้รู้ว่าเด็กน้อยเป็นลูกสาวของพาขวัญหญิงสาวที่เขาไม่เคยลืม สร้างความสงสัยว่าเด็กหญิงยิหวาอาจเป็นลูกสาวของเขาที่เกิดจากความสัมพันธ์กับเธอในคืนนั้น ด้วยเกรงว่าเสือจะมาพรากยิหวาไปจากตน พาขวัญจึงตัดสินใจพาลูกสาวหนี แต่มีหรือที่เสือจะยอมพลาดปล่อยเธอไปอีกครั้ง เขาตามหาเธอจนเจอแถมแกล้งทำหน้ามึนขออยู่กับเธอด้วยซะเลย เพื่อพิสูจน์ว่ายิหวาเป็นลูกสาวของเขาจริงหรือไม่ แต่ไม่ว่าผลจะเป็นเช่นไร เสือตัวนี้ก็มุ่งมั่นแน่วแน่ที่จะต้องล่าเอาทั้งลูกและแม่ของลูกกลับมาเป็นครอบครัวเดียวกันให้จงได้!

โครงเรื่องหลักถือว่าเป็นแนวฟีลกู้ด ไม่ได้มีปมซับซ้อนมากมาย การเล่าเรื่องใช้ภาษาง่ายๆ ไหลลื่น หากมีชั้นเชิงและจังหวะจะโคนที่เหมาะสมไม่เยิ่นเย้อ ทำให้การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างน่าติดตาม และทำให้ผู้อ่านฟินและอมยิ้มได้แทบตลอดทั้งเรื่อง แม้ว่าจะมีบางฉากที่ต้องคอยลุ้นเครียดไปกับตัวละครบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทำให้อรรถรสของความฟีลกู้ดจางไปเลย

จุดเด่นของเรื่องนี้อยู่ที่การสร้างตัวละครที่มีเสน่ห์มากๆ โดยความประทับใจในเรื่องนี้ต้องขอยกความดีความชอบให้กับตัวเอกของเรื่องคือ “น้องยิหวา” ค่ะ หนูน้อยยิหวาเป็นตัวละครที่ทำให้ผู้อ่านหลงรักในความน่ารัก สดใส เฉลียวฉลาดแต่เป็นไปอย่างไร้เดียงสา เป็นโซ่ทองคล้องใจ เชื่อมใจให้พ่อและแม่กลับมารักกัน ตัวละครนี้รักสุดๆ เลยค่ะ ส่วนบุคลิกของพระเอก ‘พี่เสือ’ เป็นคาซาโนว่าจอมเจ้าชู้ แต่เมื่อเทใจให้กับพาขวัญแล้ว เขาก็รักมั่นคงและชัดเจนต่อความรู้สึกของตัวเอง ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากๆ เวลาอยู่กับลูกสาว แต่เมื่ออยู่กับพาขวัญ กลับมีความตีมึน หื่น แซ่บ ตลอด (แบบนี้สามีแห่งชาติเลยค่ะ) ส่วน ‘พาขวัญ’ เป็นผู้หญิงที่มีปมจากภูมิหลังของครอบครัว ภายนอกดูเปราะบางน่าทะนุถนอม หากแท้จริงแล้วเธอเป็นคนที่มีจิตใจเข้มแข็งมาก แต่ไม่ใช่ใจแข็งแบบมีทิฐินะ เธอเป็นคนที่มีเหตุมีผลและหนักแน่นทางอารมณ์พอควร คาแรกเตอร์ของพระ-นาง จึงดูคลิกกันมากๆ เลย

ผู้เขียนได้สร้างเงื่อนปมของเรื่องอยู่บ้าง ทำให้เรื่องราวที่ดูเหมือนจะราบเรียบ กลับมีมิติมากขึ้น เงื่อนปมหลัก คือ ใครเป็นคนสร้างข่าวลือกลั่นแกล้งพาขวัญจนทำให้แม่ของเธอเข้าใจผิดและเกิดความดราม่าระหว่างแม่และลูก การคลายปมว่าใครคือคนร้ายตัวจริงค่อยๆ คลี่คลายในช่วงท้ายแม้ว่าจะพอเดาทางได้ไม่ยาก แต่ไม่คาดคิดว่าจุดจบจะเป็นแบบนี้ แอบรู้สึกว่าแรงอยู่บ้าง ทำให้รู้สึกหน่วงและกระชากอารมณ์ได้พอควรเลยล่ะ แต่หากผู้เขียนเพิ่มบทบาทของตัวละครที่เป็นคนร้ายที่อยู่เบื้องหลังทั้งหมดมากขึ้น โดยให้มีบทบาทแทรกมาเป็นระยะๆ และสร้างเรื่องราวให้เห็นแรงจูงใจที่ชัดเจนมากขึ้น ก็จะทำให้ผู้อ่านเชื่อกับปมที่สร้างมามากขึ้น อย่างไรก็ตามจุดนี้ก็ไม่ได้เป็นจุดที่ทำให้เรื่องราวด้อยความสนุกลงค่ะ

โดยรวมถือได้ว่าเรื่อง “ขวัญยิหวา” เป็นนิยายอีกเรื่องหนึ่งที่ประทับใจมากๆ ไม่ผิดหวังเลยค่ะ