22 MAY, 2022

ธารานิรมิต

คำโปรยหลังปก คืนนี้ข้าหนาว ข้าอ้างว้างเดียวดาย คินนี้ข้าฝืน สุดสะอื้นและอาลัย คืนนี้ข้าเศร้าใจ คนรักข้าจากไปไม่กลับคืน ใครจะมีรัก...และภักดี เท่าตัวข้านี้..ผู้บูชารักขื่นขม ใครเล่ายอมโศกตรม.. ปวดร้าวเกินทน... รอหนึ่งคนคู่เคียง คัมภีร์โบราณนำพาเขาและเธอมาพบกัน ความผูกพันที่ทำให้ ติชรินทร์ และ อลีนา ต้องพบเจอกับเรื่องราวลี้ลับเหล่านี้ อดีตชาติ...ความสูญเสีย... ความรัก...กำลังตามหาเขาและเธออีกครั้ง
ความรู้สึกหลังอ่าน
         ก่อนอื่นต้องขอบอกว่า เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านนิยายของ "สุชาคริยา" ทั้งๆ ที่ได้ยินได้ฟังเสียงร่ำลือในความสนุกของนิยายของสุชาคริยามานานมากแล้ว เรื่อง ธารานิรมิต นี้ ซื้อมานาน แต่ยังไม่ได้ฤกษ์อ่านซักที จนกระทั่งวันหยุดได้เอามาอ่าน อ่านแล้วหยุดไม่ได้เลยค่ะ สนุกมาก อ่านจบปุ๊บ ก็ต้องรีบมาเขียนรีวิวปั๊บเลยค่ะ ต้องยอมรับว่าด้วยฝีมือด้านภาษาการเรียงร้อยถ้อยคำที่สละสลวยของสุชาคริยา และโคลงกลอนที่ไพเราะมากๆ ซึ่งสอดแทรกในเรื่องเป็นระยะ ทำให้ตลอดช่วงเวลาของการอ่านเรื่องนี้ได้อารมณ์ละเมียดละไม อิ่มอุ่นด้วยไอรักตลอดทั้งเรื่อง


          เริ่มต้นเรื่องด้วยการกล่าวถึง "อลีนา" หรือ"ลูกแก้ว" ซึ่งเป็นข้าราชการทำงานที่หอจดหมายเหตุแห่งชาติ ได้พบกับ "เตชรินทร์" หรือ "เจ้า" ลูกครึ่งไทย-ดัชต์ ซึ่งเป็นผู้ค้นพบคัมภีร์โบราณ และนำมามอบให้หอจดหมายเหตุฯ เพื่อให้เป็นสมบัติของชาติ ทันทีที่ได้พบกัน ทั้งสองก็ได้พบเจอกับสิ่งที่มหัศจรรย์และน่าสะพรึงกลัวหลายครั้ง ซึ่งมาในรูปของความฝันทั้งยามหลับและยามตื่น แม้กระทั่งทำให้อลีนา และเตชรินทร์นอนหลับคล้ายเจ้าหญิง/เจ้าชายนิทราไปหลายวันก็มี เมื่อต่างก็ต้องเผชิญเหตุการณ์อันไม่อาจบอกได้ว่าเป็นเพราะเหตุใด อลีนา และเตชรินทร์ จึงจำเป็นต้องร่วมมือกันในการฝ่าฟันต่อสู้กับสิ่งเร้นลับนั้น ทั้งสองต่างเล่าความฝันและเรื่องประหลาดที่เผชิญให้กันและกัน เธอและเขาไม่รู้ว่าเรื่องราวเหล่านี้จะเป็นเรื่องดีหรือร้าย แต่มันก่อให้เกิดความรู้สึกหวาดหวั่นและเหมือนมีพันธสัญญาบางอย่างที่ผูกพันทั้งสองมาตั้งแต่อดีตกาล ทั้ง อลีนาและเตชรินทร์ต่างรู้ว่า การมีกันและกันอยู่เท่านั้นจึงจะช่วยไขปริศนาของสิ่งลึกลับที่กำลังเผชิญอยู่ได้ และทั่งคู่มั่นใจว่าจะไม่ทอดทิ้งกันไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

            ช่วงแรกๆ ของเรื่อง ผู้เขียนค่อยๆ ปล่อยปมอดีตของพระนาง ผ่านความฝันของอลีนาและเตชรินทร์ เป็นช่วงๆ ทำให้คาดเดาได้แค่ว่า ในอดีตทั้งพระเอกและนางเอกรักกันมาก แต่ต้องพลัดพรากจากกัน อ่านในช่วงแรกยังเดาว่า น่าจะเป็นเพราะคำสาปจากคัมภีร์โบราณ ซึ่งอาจมีอาถรรพณ์จากผลกรรมในอดีตชาติ ที่มาตามล้างแค้นในชาติปัจจุบัน แต่ในช่วงท้ายๆ เรื่อง จึงมีการค่อยๆ เฉลย โดยเล่าถึงอดีตภาคต้นสมัยสุโขทัย ที่เป็นต้นกำเนิดของความรักของทั้งคู่ และสืบเนื่องมาถึงสมัยอยุธยา ที่ทั้งคู่กลับชาติมาเกิดอีกครั้ง และทุกๆ ชาติต่างก็รักมั่นคงต่อกันอย่างลึกซึ้งจริงๆ ไม่ขอบอกเฉลยนะคะ อยากให้อ่านเอง ฟินด้วยตัวเองค่ะ ในช่วงคลายปมปริศนาท้ายเรื่อง ผู้เขียนได้บรรยายถึงความรักของ "เจ้า" และ "แก้ว" ที่เริ่มต้นตั้งแต่ในสมัยสุโขทัย ต้องขอบอกว่า ในช่วงที่บรรยายถึงการตายของแก้วในอดีตชาติ มันซาบซึ้งมากจริงๆ จนน้ำตาไหลออกมาเองอย่างหยุดไม่ได้ (ไม่เคยอ่านนิยายแล้วร้องไห้ขนาดนี้มานานมากแล้วค่ะ เพิ่งมีเรื่องนี้แหละที่บรรยายได้อย่างสะเทือนอารมณ์มากๆ จนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้)

           หลังจากอ่านจบ ต้องขอยกนิ้วให้สุขาคริยาเลยค่ะ ยอดเยี่ยมมาก ทั้งภาษา วิธีการถ่ายทอดเรื่องราวความรักอันยิ่งใหญ่ของเตชรินทร์และอลีนา และที่สำคัญผู้เขียนทำการบ้านมาดีในเรื่องประวัติศาสตร์และวัฒนธรรมไทยโบราณ จบจากเรื่องนี้แล้ว คิดว่าคงจะต้องรีบงัดเอานิยายของสุชาคริยาที่ซื้อเก็บไว้มาอ่านโดยเร็วแล้วล่ะค่ะ