เพราะอิสระที่เธอใฝ่หามาทั้งชีวิต...ทำให้มธุรส รัศมี ยื่นข้อเสนอกับ หันตรา ศิรากานต์...เธอขอเขาแต่งงาน!

นักเขียนสาวถ่ายทอดเรื่องราวผ่านตัวหนังสืออย่างไหลลื่นราวกับได้โลดแล่นในโลกภายนอกดังใจนึก

ทว่าความจริงแล้ว...เธอกลับถูกกักกันอยู่ในวงล้อมแห่งรักของคำว่าครอบครัว 

บรรณาธิการหนุ่มเป็นความหวังเดียวที่จะพาเธอออกสู่โลกกว้างโดยไม่เคยคิดเลยว่าพันธะวิวาห์ที่เธอได้ยื่นมันให้กับเขา

...อาจจะจองจำเธอไปทั้งชีวิตเช่นกัน!!!

ซื้อมาดองไว้อยู่นาน จนได้ฤกษ์หยิบมาอ่านสักทีตอนแรกคิดว่าต้องเป็นนิยายที่แบบ แนวดรามาแน่ๆ นางร้ายต้องแย่งชิงพระเอกไรประมาณนี้

แต่พออ่านแล้ววววววว น้านนนนนนนนนน คือวางไม่ลงอ่ะ เป็นเรื่องที่ อบอุ่น ละมุน เป็นความรักค่อยๆเริ่ม ค่อยๆเติบโต เหมือนต้นไม้ที่ค่อบๆเติบโต โดยมีคนดูแลเอาใจใส่ อย่างดี  อิจฉานางเอกมาก "คุณมธุรส" ทำไมถึงมีผู้ชายล้อมขนาดนี้ แล้วทุกคนทั้งรักทั้งห่วง และหวง โดนเฉพาะคุณสา "หันตรา"ที่เมียหายไปเสี้ยววินาทีไม่ได้เลยใจจะขาดรอนๆๆๆ

ไม่มีตัวอิจฉาที่มาแย่งชิงกันอ่ะ แต่เป็นอารมณ์แบบ ถึงผิดหวังในความรักแต่ก็อยากให้คนที่เรารักมีความสุข คือรักแบบปกป้อง รักแบบทนุถนอม ไม่ว่าจะ...คุณสา(คุณฮั่น) ที่เอาใจใส่ใจ ถึงแม้ว่าจะโกรธ จะหึงหวงแต่ก็มีสติ มีเหตุมีผล, คุณกานต์ แอบรักมานานเฝ้าทนุถนอมมาตลอดถึงจะแห้วแต่เขาก็ยังปกป้องคนที่เขารัก, นายเมธน้องชายตัวแสบที่เอาแต่จะขัดขวางพี่เขยแต่ที่นางทำไปเพราะนางรักนางหวงพี่สาวมากกกกก นางจึงอยากปกป้องพี่สาวให่ดีที่สุดเพื่อคนที่ดีที่สุด ก็นะ 

      มธุรส(น้ำผึ้ง)คือ "นางอันเป็นที่รัก" เป็นคนสำคัญของทุกคนและอีกคนคือ คุณวาด เป็นผู้หญิง เก่ง แกร่ง มั่นใจ ฉลาด และมีสติ อะไรที่ไม่ใช่ของเรายังไงก็ไม่ใช่ของเรา ถึงคุณฮั่นจะหลุดไป แต่นางก็ไม่คิดจะไปแย่งชิง ถึงแม้จะเสียดาย ถึงแม้จะอยากได้ แต่นางก็มีสติมากพอ ที่จะไม่ลดเกียรติไปแย่งชิงมา นางทำแค่ยินดี และทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด

รัก ขอแค่ได้รัก รักในแบบของเรา รักในแบบของเขา มันต่างกัน..แต่เหมือนกันตรงที่ ....รักคือความรู้สึกดีๆที่อยากให้คนที่เรารักยิ้มได้อย่างมีความสุขไม่ใช่เพื่อใคร ....แต่เพื่อตัวเธอเอง....