22 MAY, 2022

หวงรัก

เมื่อน้องชายตัวดีปฏิเสธการถูกคลุมถุงชน ทำให้พี่ชายต้องสวมรอยแทนแบบไม่เต็มใจ แต่ชายหนุ่มหารู้ไม่ว่า...ว่าที่เจ้าสาวที่เขาต้องไปดูตัวนั้นดันไม่ใช่ตัวจริงเหมือนกัน เพราะผู้ใหญ่หวังใช้การแต่งงานเป็นเดิมพันทางธุรกิจ ทำเอา 'สิทธิพร' และ 'มาธวี' ในฐานะผู้เดือดร้อนออกฤทธิ์ไม่ยินยอมอย่างหนักหน่วง สิทธิพรที่หวงแหนชีวิตโสดยิ่งกว่าสิ่งใดจึงดิ้นจนได้ 'วิธวินท์' พี่ชายต่างบิดาเป็นตัวแทนให้อย่างจำยอม และหลานสาวนอกตระกูลอย่าง 'ฐิตา' ก็ถูกดึงเข้ามารับหน้าที่แทนมาธวีที่ไม่อยากได้ผู้ชายจับจดมาเป็นสามี แผนซ้อนแผนจึงเกิดขึ้น เมื่อคู่ดูตัวกำมะลอตัวมีความตั้งใจตรงกันว่าจะทำให้งานแต่งเป็นอันล้มเลิกโดยไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว แต่แผนการของหญิงสาวกลับตรงใจชายหนุ่มจนเขาต้องการตัวเธอจริงๆ เธอจะถอนตัวได้อย่างไรเมื่อเขาใช้หัวใจตีตราว่าเธอต้องเป็น 'ของ' ของเขา แล้ว และบังเอิญว่าเขาเป็นคนขี้หวงเสียด้วย
ความรู้สึกหลังอ่าน
สวัสดีค่ะ วันนี้ผลไม้กวนมีเรื่องสนุกๆ มารีวิวอีกแล้วค่า เรื่องที่ว่านี้คือ ‘หวงรัก’ ของคุณ ‘ยาใจ’ ค่ะ เพราะความรักที่ดีต้องเริ่มจากครอบครัว...

เรื่องนี้เป็นเรื่องดราม่าเล็กๆ ภายในครอบครัวคนจีนสิบกว่าชีวิตค่ะ ตอนแรกอ่านหลังโปรยปกแล้วไม่คิดว่าจะมีเรื่องราวอะไรเกิดขึ้นเยอะขนาดนี้ 555+ แบบพลอตสลับตัวดูตัวนี่เห็นเกลื่อนมากกก แต่หนังสือเล่มนี้มีอะไรมากกว่าที่คิดค่ะ (ยิ้ม) แล้วก็ทำให้เราได้ร่วมลุ้นไปกับตัวละครในแต่ละสถานการณ์เลยค่ะ โดยส่วนตัวผลไม้กวนก็เป็นลูกหลานคนจีนเหมือนกันค่ะ เรื่องพิธงพิธีหรือชีวิตความเป็นอยู่ในเรื่องเลยพอรู้เรื่องบ้างแต่ก็ไม่ได้ดราม่าเท่าในนิยายแน่นอน 555+

เปิดเรื่องมาจะกล่าวถึง ‘เองตระกูล’ ซึ่งเป็นตระกูลนางเอกก่อนค่ะ (ตอนแรกอ่านแล้วแอบงงชื่อตัวละครมากค่ะ เพราะชื่อจะคล้ายๆ กัน ขนาดหนังสือมีผังให้นะคะ 5555 แต่พออ่านไปเรื่อยๆ ก็จะจำได้เองค่ะ) ครอบครัวนางเอกทำธุรกิจเกี่ยวกับเฟอร์นิเจอร์ค่ะ ตัวนางเอก ‘ฐิตา นรารักษ์’ เป็นคุณหมออยู่ในโรงพยาบาลรัฐ เบื้องหน้าก็เหมือนไม่ได้เข้ามาช่วยธุรกิจของครอบครัวเท่าไร ส่วน ‘เบื้องหลัง’ นั้นก็มีนิดหน่อยค่ะ นางเอกเนี่ยจะเป็นคนนิ่งๆ ติดเย็นชายิ่งโดยเฉพาะกับ ‘เสี่ยณัฐกร’ ผู้ซึ่งเป็นลุงใหญ่และเป็นประมุขของบ้าน นางเอกและน้องสาวน้องชายรวมสองคนจะถูกเรียกเป็น ‘หลานนอก’ ค่ะ เพราะ ‘ณัฐฐา’ แม่ของนางเอกซึ่งเป็นน้องสาวของเสียณัฐกรได้แต่งงานออกจากบ้านไป จนหลังจากสามีตายเลยได้ขอกลับเข้ามาอยู่ในบ้านอีกครั้งค่ะ จริงๆ นางเอกเองก็ไม่ได้อยากอยู่บ้านเพื่อปะทะกับลุงตัวเองตลอดหรอกค่ะ อยากพาแม่กับน้องๆ ย้ายออกไปอยู่ที่อื่นมากกว่า แต่แม่ของนางเอกไม่ยอมเพราะคำว่า ‘สายใย’ นี่แหละค่ะ

ส่วน ‘วิธวินท์’ พระเอกเองแม้จะเป็นประธานบริษัท ‘เมฆาดีไซน์’ แต่เขาก็คิดอยู่ตลอดค่ะว่านี่มันไม่ใช่ ‘ของ’ ของเขาแต่เป็นของ ‘สิทธิพร’ น้องชายต่างพ่อซึ่งใช้นามสกุลคุณตาของเขาต่างหาก (พระเอกใช้นามสกุลพ่อที่เป็นชาวต่างชาติค่ะ) พระเอกเคยบอกน้องว่า ‘เขารู้สึกผิดที่การมาอยู่ของเขาทำให้น้องอ่อนแอ’ เอาจริงๆ เราอ่านแล้วสงสารพระเอกตรงที่เขารู้สึกว่าตัวเขาไม่มี ‘บ้าน’ ที่เป็นของเขาจริงๆ เลย มาอยู่กับแม่ๆ ก็มีลูกใหม่ ฝั่งพ่อก็มีลูกใหม่ ดังนั้นเขาจึงเป็นคนที่ ‘หวง’ ของมากค่ะ ยิ่งของที่จับต้องได้นี่ยิ่งหวงเลย 5555

เรื่องมันเริ่มจาก ‘เจ้าสัวอนวัช’ อยากจะให้หลานชายคนเล็กคือสิทธิพรทำการทำงานเป็นผู้เป็นคนเลยไปขู่ (?) เสี่ยณัฐกรว่าอยากให้หลานสาวคนโตมาแต่งงานกับหลานชายเขา ซึ่ง ‘มาธวี’ ที่เป็นหลานคนโปรดและเสี่ยณัฐกรให้เป็นหลานสาวคนโต (นับนางเอกเป็นหลานนอกค่ะ) ไม่ยอม เลยมีการสลับตัวกันค่ะ

พออ่านมาถึงตรงนี้เราว่าเรื่องจริงๆ มันมาจากเสี่ยณัฐกรมากกว่าค่ะ แรกๆ อาจจะเอื่อยๆ เพราะต้องปูพื้นฐานเรื่องของแต่ละครอบครัว แต่พอมีเรื่องไปดูตัวแล้วก็นั่งลุ้นๆ มากกค่ะ เพราะมันมีหลายเรื่องตามมาอีกเป็นกระบุง (นางเอกญาติเยอะ 5555) อ่านไปก็น้ำตาซึมไปกับนางเอกหลายรอบค่ะ สงสารนางที่ทำดีเท่าไรก็เหมือนไม่ได้รับให้เข้าไปเป็นคนในครอบครัว ชอบที่นางเอกฉลาดและไม่ยอมคน (โดยเฉพาะลุงตัวเอง 555)

เราอ่านแล้วโมโหเสี่ยณัฐกรหลายรอบมากกก แบบลำเอียงอย่างเห็นได้ชัดละไม่ค่อยมีเหตุผลเลย มักจะเอาความคิดตนเป็นใหญ่เพราะตัวเองอาวุโสสุด อ่านเรื่องนี้แล้วได้ข้อคิดเกี่ยวกับเรื่องในครอบครัวกลับไปใช้ได้จริงๆ เลยค่ะ

ชอบหลายประโยคในหนังสือมากค่ะ เช่น ‘เราเกิดมา ของขวัญอย่างแรกที่เบื้องบนมอบให้มาคือครอบครัว’ อ่านแล้วคิดถึงครอบครัวมากเลยค่ะ หรือจะเป็นฉากหวงนางเอกของของพระเอกที่ทำให้กรี๊ด ฟิน จิกหมอนคนเดียว (แม้กระทั่งกับพี่ชายนางเอกก็ไม่เว้น) ‘’ถ้าไม่ได้เป็นแฟนกัน แล้วเราจะ...กันได้หรือครับ” (ไม่เรทน้า 555) หรือ ‘คนของผม...ถ้าจะมี ก็ไม่ใช่คนเก่าหรือคนใหม่ แต่จะเป็นคนเดียว ตลอดมา และตลอดไป’

เอาเป็นอ่านจบจะกรี๊ดพี่แกมากๆ เลยค่ะ 555 แม้ปมเรื่องส่วนใหญ่จะเป็นเรื่องครอบครัว แต่ก็บทกุ๊กกิ๊กพ่อแม่แง่งอนสอดแทรกไม่ทำให้รู้สึกว่าดราม่ามากเกินไป สำนวนก็ลื่นไหลดี อาจจะมีงงเรื่องบทสรุปครอบครัวที่แลจบง่ายไปหน่อย โดยรวมก็ถือว่าโอเคค่ะ อ่านจบอยากจะให้มีคน ‘หวง’ บ้างเลยค่ะ

ผลไม้กวน
20.06.15