22 MAY, 2022

ใต้เส้นฟ้าจรดดาว

นี่คือการเดินทางของคนเก้าคน...ที่ไม่ได้นำหัวใจใส่ในกระเป๋าไปด้วย การเดินทาง...ที่ทำให้เธอได้รู้จักเขา ผู้ซึ่งสอนให้เธอเรียนรู้ว่าความรักนั้นมีอยู่จริง เมื่อเพื่อนในกลุ่มกำลังจะมีครอบครัว ทริปสละโสดจึงถูกจัดขึ้น โดยมีจุดหมายปลายทางที่ประเทศมาดากัสการ์ นงวนา หญิงสาวผู้ผิดหวังในความรัก ตัดสินใจหลบหนีผู้คนและความอับอาย ขอตาม จินต์กวี ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องร่วมทริปมาด้วย ขณะเดียวกัน วาริช นักเขียนสารคดีหนุ่มโสดหัวใจเย็นชา ที่ตกเครื่องก็ขอติดตามไปด้วยในวินาทีสุดท้าย ด้วยสภาพอากาศอันแปรปรวนและความลึกลับบางอย่างเหนือน่านน้ำมหาสมุทรอินเดีย ทำให้เครื่องบินเช่าเหมาลำที่มีผู้โดยสารเพียงแปดชีวิตประสบอุบัติเหตุตกลงกลางป่าดิบชื้นบนเกาะปริศนา ผู้รอดชีวิตทั้งหมดจึงต้องหาทางออกจากป่าเข้าสู่ตัวเมืองเพื่อขอความช่วยเหลือ ทว่าการผจญภัยครั้งนี้ไม่ง่าย เมื่อสิ่งที่พวกเขาต้องเผชิญเป็นอันตรายจนถึงชีวิต! แม้บนเกาะจะเต็มไปด้วยสิ่งน่าอัศจรรย์และภยันตรายให้ทุกคนร่วมฟันฝ่า ทว่าที่นี่ก็ทำให้เธอเรียนรู้ชีวิตจากคำพูดของวาริชว่า...ความรักนั้นมีอยู่จริง
ความรู้สึกหลังอ่าน
          เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ทำให้รู้จักนักเขียนนาม “ไอมาลิน” เรื่องนี้เป็นแนวแฟนตาซี ผจญภัยในมิติเร้นลับที่สนุก ตื่นเต้น ลุ้นระทึกตลอดเรื่อง ต้องลุ้นว่าตัวละครทุกตัวจะรอดพ้นจากสัตว์ประหลาดต่างๆ ในป่าลึกได้อย่างไร

          ผู้เขียนได้กำหนดโครงเรื่องให้คน 9 คน ร่วมเดินทางไปยังเกาะมาดากัสการ์ เกาะใหญ่ใกล้ทวีปแอฟริกา ด้วยเครื่องบินเช่าเหมาลำ ทุกคนหวังว่าจะได้ไปเที่ยวในดินแดนอันน่าสนใจ แต่ปรากฏว่าเครื่องบินตกก่อนจะถึงที่หมาย โดยสถานที่ที่เครื่องบินตกนั้น กลับกลายเป็นอีกดินแดนหนึ่งที่ไม่น่าจะมีอยู่บนโลกนี้ เป็นดินแดนที่อยู่ในอีกมิติหนึ่ง ที่ทำให้พวกเขาได้พบเจอสิ่งลี้ลับและสัตว์ประหลาดมากมายที่อาจเคยมีอยู่จริงในโลกดึกดำบรรพ์ แต่ในยุคปัจจุบันเราไม่เคยได้พบเจออีกแล้ว ท่ามกลางภยันตรายทั้งปวง ทำให้พวกเขาได้เรียนรู้ถึงแก่นแท้ของกมลสันดานของเพื่อนแต่ละคน ธาตุแท้ของความเห็นแก่ตัว ความเสียสละ ความจริงใจ ความปลิ้นปล้อนหลอกลวง ได้ถูกตีแผ่ออกมา ผู้เขียนผูกเงื่อนปมของเรื่องไว้หลายจุด และค่อยๆ คลี่คลายทีละน้อย จนชัดเจนในท้ายเรื่อง

           “นงวนา” นางเอกของเรื่องอกหักจากการที่ถูกคู่หมั้นทิ้งไปในวันแต่งงานเนื่องจากไปทำผู้หญิงอีกคนท้อง เธอจึงตัดสินใจร่วมเดินทางในทริปปาร์ตี้สละโสดนี้กับ”จินต์กวี” ซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ ส่วนพระเอก คือ “วาริช” เป็นนักเขียนสารคดีอิสระที่พลาดเครื่องบินของตน และต้องเข้ามาร่วมทริปกับคนอีก 8 คนในเครื่องบินเช่าเหมาลำเครื่องนี้ เขาเป็นคนที่เตรียมพร้อมมาอย่างดี จึงกลายเป็นผู้นำในสถานการณ์คับขันที่ทุกคนร่วมเผชิญ

            “จินต์กวี” เองก็มีปมในใจในการร่วมเดินทางมาในครั้งนี้ เขาต้องการมาตามอดีตคนรักที่หายสาบสูญไปในเกาะนี้เช่นกัน และในอดีตเขามีความเกี่ยวพันเป็นรักสามเส้ากับ “การัณย์” และ “เกสรี” คู่รักที่กำลังจะเข้าสู่ประตูวิวาห์ ซึ่งได้ร่วมเดินทางมากับคณะนี้ด้วย นอกจากนี้ยังมี “ภากร” จอมเจ้าชู้ และ “เมรี” คุณหนูไฮโซ เป็นคู่กัดกันมาตลอด แต่ที่จริงแล้วลึกๆ พอจะเดาได้ว่าทั้งคู่เคยรู้สึกดีต่อกัน แม้ว่าจะไม่ได้มีการเล่าออกมาอย่างชัดเจนก็ตาม

            แม้ว่าคำโปรยหลังปกสามารถบรรยายเนื้อหาหลักของเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน แต่หลังจากอ่านเรื่องนี้แล้วคิดว่าหัวใจหลักของเรื่องมันมีมากกว่าคำโปรยหลังปก เรื่องนี้สะท้อนจิตใจเบื้องลึกของมนุษย์ได้ดีมาก คนเราเมื่ออยู่ในภาวะคับขัน จะแสดงความเป็นตัวตนที่แท้จริงออกมามากที่สุด คนที่คิดว่ารักกันมากพร้อมจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป สุดท้ายอาจเผยธาตุแท้ความเห็นแก่ตัวเพื่อเอาชีวิตรอดเพียงลำพัง คนที่คิดว่าไม่ได้เรื่องได้ราว ไม่เป็นโล้เป็นพาย ในสถานการณ์คับขันกลับกลายเป็นคนที่ช่วยเราได้มากที่สุด คนที่คิดว่าเกลียดกัน แต่ในที่สุดก็พบว่าคือคนที่ดีต่อเรามากที่สุด คนที่เพิ่งพบเจอกัน แต่เมื่อต้องมาอยู่ในสถานการณ์เสี่ยงตาย กลับเป็นคนที่ยอมทุ่มเททั้งชีวิตเพื่อเรา คนที่เราคิดว่ารู้จักเขามาทั้งชีวิต แต่กลับมีมุมมืดที่เราไม่เคยรู้แอบซ่อนอยู่

            เรื่องนี้ไม่ได้มีฉากหวานซึ้งมากมาย ส่วนใหญ่เป็นฉากผจญภัย แต่เป็นอีกเรื่องหนึ่งที่อ่านแล้วรู้สึกชอบมากๆ ค่ะ ชอบวิธีการเล่าเรื่อง วิธีการถ่ายทอดความรู้สึกนึกคิดของตัวละครที่มีความลุ่มลึก วิธีการผูกปมและคลายปมของเรื่อง และที่ประทับใจมากๆ คือ ความรักของวาริชและนงวนา พระเอกและนางเอกของเรื่อง เป็นความรักที่น่าเชื่อ เป็นความรักที่มีที่มาที่ไป มีพัฒนาการ แม้ทั้งคู่จะเพิ่งรู้จักกัน แต่ด้วยสถานการณ์ที่ต้องเผชิญการเสี่ยงตายด้วยกันหลายครั้งหลายครา ทำให้ความรักก่อตัว ผูกพัน และค่อยๆ ฝังรากลึกอย่างรวดเร็วและลึกซึ้ง ทั้งคู่ไม่ได้พูดคำรักหวานๆ แบบน้ำตาลเรียกพี่ แต่ใช้คำพูดถ่ายทอดความรู้สึกระหว่างกันได้อย่างอบอุ่น หนักแน่น และลึกซึ้งมากกว่าคำว่ารักค่ะ ชอบประโยคที่วาริชเผยความรู้สึกของตนให้กับนงวนาเป็นครั้งแรก “ผมมีความปรารถนามากมายในโลกของผม...แต่ยังมีอีกหนึ่งความปรารถนาที่อยู่ๆ กลับเพิ่มขึ้นมา...ผมอยากให้คุณได้กลับบ้านอย่างปลอดภัย” มันสะท้อนถึงความเสียสละที่แม้ชีวิตก็ให้ได้ เพื่อให้คนที่เรารักปลอดภัย...ฟินมากกก ขอชื่นชม “ไอมาลิน” กับผลงานชิ้นนี้ และขอแนะนำให้ลองอ่านดูค่ะ