22 MAY, 2022
กฤษณามันตรา
“มนุษย์เอย...บาปในใจของเจ้าคืออะไร...ความโลภโมโทสันสินะ...”
อุษณิษา หญิงสาวผู้มีจิตสัมผัสวิญญาณ
ไปเป็นแขกรับเชิญร่วมถ่ายทำรายการเรื่องเล่าพิศวงที่โกลกาตา
ขณะอยู่บนถนนแคบๆ ข้างวิหารพระแม่กาลี
จู่ๆ กลิ่นหอมประหลาดก็นำทางไปยังร้านโกโรโกโสแห่งหนึ่ง
หญิงสาวซื้อตุ๊กตาหุ่นกระบอกแขนหักที่ทำจากไม้กฤษณาซึ่งอยู่ในร้านนั้นติดมือมาด้วย
แต่แล้วเมื่อเป็นเจ้าของมัน ชีวิตเธอก็พลิกผันแทบจะทันที!
ตุ๊กตาที่อุษณิษาได้มา แท้จริงคือร่างต้องสาปของจอมโจรกฤษณะ...
จอมโจรผู้โหดเหี้ยมในตำนานเมื่อห้าร้อยปีก่อน
เมื่อปีศาจหนุ่มคืนร่างเดิมได้ หญิงสาวจึงถูกบีบบังคับให้ต้องอุทิศตัวเองเป็น 'อาหาร'
ยอมให้เขา 'เสพปราณ' ด้วยความหิวกระหาย
ความวุ่นวายยังไม่จบเพียงเท่านั้น ยังมีตัวอันตรายตามมาอีกโขยงใหญ่
ต้องหนีตายหัวซุกหัวซุน เพราะทั้งหมดล้วนพุ่งเป้ามาที่ขุมทรัพย์ของตุ๊กตาเธอ!
ความใกล้ชิดและเนื้อแท้ของหัวใจก่อเกิดความรักอันงดงาม
ทว่ามนุษย์เช่นเธอกับปีศาจเช่นเขา...จะลงเอยกันได้หรือ
ฤๅคำตอบของหัวใจทั้งคู่...จะรออยู่ในกาลข้างหน้า
ขอองค์กาลีมาตาโปรดเป็นพยาน
หัวใจดวงนี้ของกฤษณะจะมีไว้เพื่อรักสตรีนางเดียว
คือเจ้า...เจ้าเท่านั้น อุษณิษา
จากนี้...ตราบสิ้นอนันตกาล
ความรู้สึกหลังอ่าน
หลังอ่านหรือระหว่างอ่านจะรู้สึกเขินมากระหว่างการโต้ตอบกันของ 'กระจิ๋วหลิว' และ 'นายตัวดำ' คือแบบกรีดร้องด้วยความรู้สึกขวยเขินออกมาหลังครั้งมาก เพราะเนื้อเรื่องน่ารัก ทุกอย่างน่ารัก การเล่าเรื่องของนักเขียนทำให้เหมือนเข้าไปยืนดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น (เหมือนนางเอกเข้าไปในหัวพระเอกเลย) ได้เรียนรู้เกี่ยวกับวัฒนธรรม การบูชา เคารพเทพเจ้าของฮินดู เหมือนได้ไปเที่ยวด้วยตัวเองเลย แต่รู้สึกว่ายังไม่ค่อยเข้าใจถึงบาปของกฤษณะอย่างลึกซึ้ง ซึ่งอาจจะเกี่ยวแค่คำนิยามของ 'จอมโจรกฤษณะ' ที่เกี่ยวข้องกับ 'โลภะ' ว่าเขาเป็นโจรหรือเปล่า
แต่เมื่อชื่อว่าเป็นหนึ่งในชุดของ 'บาปปรารถนา' ทั้ง 7 ประการ ก็อยากจะติดตามอ่านเล่มที่เหลือมากๆ
อยากให้อ่านด้วยตัวเองจริงๆจะได้รู้ว่าสนุกมากแค่ไหน
ปล. นี่เป็นการรีวิวหนังสือครั้งแรกนะคะ แต่มีโอกาสอ่านหนังสือมาหลายเรื่องแล้วในชีวิต การรีวิวไม่กล่าวถึงความสละสวลวยของสำนวนภาษาที่ใช้แต่ง แต่อาจเน้นไปทางการสื่ออารมณ์ของเนื้อเรื่องมากกว่า แต่ทั้งนี้ก็ถือเป็นมือใหม่ที่ลองรีวิวหนังสือ ถ้าผิดพลาดประการใด ต้องขออภัยมา ณ ทีนี้ด้วย
