“ถ้าคุณรู้ความลับผม คุณอาจเกลียดผมไปเลยก็ได้”
ภัตตาคารหรูกลายมาเป็นฉากในคดีฆาตกรรมหมู่ เมื่อผู้ทรงอิทธิพลสามคนเสียชีวิตกะทันหันจากการได้รับพิษ
อังกาบ นักพิษวิทยาสาวจากสถาบันนิติเวชศาสตร์ จึงต้องเข้ามาตรวจสอบต้นตอของพิษเพื่อช่วยตำรวจสืบหาตัวฆาตกร
ภูภักดิ์ เป็นนักจิตวิทยาที่เคยบำบัดจิตใจอันย่ำแย่ของอังกาบจนหายดี ปัจจุบันเขาเป็นคนรักของหล่อน แต่แล้วต้นรักที่หยั่งรากลึกในหัวใจสองดวงก็มีอันต้องสั่นคลอน เมื่อพฤกษ์ ชายหนุ่มปริศนาก้าวเข้ามาเป็นส่วนเกินโดยไม่มีใครเชื้อเชิญ
คดีฆาตกรรมนำพาหนุ่มสาวทั้งสามหวนคืนสู่ปมขัดแย้งในอดีตและความลับที่รอการเปิดเผย นับวันชีวิตของพวกเขายิ่งเกี่ยวพันแน่นหนาขึ้น ความรักกับความจริงกลายเป็นสิ่งที่ไม่อาจไปด้วยกันได้ สุดท้ายแล้วอังกาบจะทำเช่นไร เมื่อพบว่าชายหนุ่มที่หล่อนไว้ใจ แท้จริงคือคนแปลกหน้าที่หล่อนไม่เคยรู้จักตัวตน
ความรู้สึกหลังอ่าน
เป็นนิยายแนวชีวิตและสืบสวนที่สนุกมาก จริงๆผลงานของศตรัศมิ์จะออกมาแนวสืบสวนอยู่เเล้ว และนามปากกานี้ก็เชื่อใจได้
เนื้อเรื่องไม่ได้มีอะไรที่ทำให้ประหลาดใจหรือคาดไม่ถึง แต่สิ่งที่ทำให้น่าติดตามคือการเขียน การเรียบเรียงที่ทำให้สนุกและน่าติดตาม ปมต่างๆในเรื่องถึงมีเยอะแต่ก็ไม่ทำให้สับสน ในทางกลับกันการแก้ปมทำให้เราเข้าใจตัวละครมากขึ้น นิยายไม่ได้ถูกเขียนเพื่อเพิ่มความเครียดให้คนอ่านเลย ไม่ต้องเข้าใจวิทยาศาสตร์ก็อ่านได้ เพราะนักเขียนเน้นไปทางด้านอารมณ์ของตัวละครมากกว่า เชื่อเถอะว่าถ้าคุณอ่านเรื่องนี้แล้วจะไม่เกลียดสักตัวละครเลย มีแต่ความสงสารและเห็นใจมอบให้ตัวละครทุกตัว
การปูพื้นตัวละครทำให้ไม่รู้สึกว่าพระเอกของเราเหนือมนุษย์ นักเขียนยกเอาพื้นฐานครอบครัว การเลี้ยงดู และการศึกษามาทำให้พระเอกของเราจับต้องได้ และไร้ข้อกังขาว่าคนอะไรจะผ่านเรื่องราวพวกนี้มาได้ ส่วนนางเองกลายเป็นตวละครที่ชี้ให้เห็นถึงการยอมรับตัวเอง เป็นคนอ่อนแอที่ยอมรับตัวเองและให้โอกาสตัวเองสร้างภูมิคุ้มกันเพื่อการดำรงค์ชีวิตในโลกปัจจุบัน ต้องบอกว่าไม่ใช่แค่ตัวพระ-นาง แต่ทุกตัวละครมีลักษณะเฉพาะตัว เป็นงานเขียนที่ละเอียดอ่อนในแง่สร้างตัวละครจริงๆ
อีกส่วนที่ชอบมากคือนักเขียนไม่โกงเลย ทุกฉากเขียนหมด หมายถึงว่าอ่านไปตามเรื่องจะทำให้เขาคิด ตั้งข้อสังเกตุ และเนื้อเรื่องจะมาเฉลยในปมที่เราคิดไว้ ไม่มีแบบว่าฉากนี้เขียนเปิดๆปิดๆ เเง้มไม่หมด เปล่าเลยนักเขียนเขียนหมดอยู่ที่ว่านักอ่านจะสังเกตุและตามเนื้อเรื่องไปด้วยกันรึเปล่า (ต้องบอกว่าบางเรื่องที่เคยอ่าน จะเหมือนว่าฉากนั่นเขียนไม่หมด และมาขยายในบทต่อๆไป....แอบเซ็ง)
สำนวนการเขียนอ่านลื่นสบายมาก ไม่ติดขัดแม้จะเป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องการวิทยาศาสตร์ และขั้นตอนการสืบสวนสอนสวน มีแค่เรื่องเดียวที่ติดใจคือชื่อนางเอก เชยมากทีเดียวเมื่อเทียบกับตัวละครอื่นๆในเรื่อง แอบน้อยใจแทนนางเลย
ถ้าใครจะหยิบเล่มนี้มาอ่าน ขอให้อ่านจากหน้าแรกไปหน้าสุดท้าย อย่ากระโดดข้ามไปอ่านล่วงหน้านะ แล้วคุณจะรู้ว่านิยายเล่มนี้ให้ทั้งความสนุก ลึกลับ อึกอัด กดดัน และสงสาร ไปในขณะเดียวกัน
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ