“ลุงๆ มาแต่งงานกันไหม...สินสอดไม่ต้อง 

งานแต่งไม่จำเป็น ขอแค่ทะเบียนสมรสใบเดียวพอ” 

เหตุผลร้อยแปดถูกนวินดาหยิบยกขึ้นมาหว่านล้อมเขตพนา 

แต่ลุงหมีกลับคิดว่าหล่อนป่วนแถมยังไล่ไปเล่นไกลๆ เสียอย่างนั้น 

ก็ในเมื่อขอดีๆ แล้วเล่นตัว เด็กแสบจึงต้องงัดไม้เด็ดมาจัดการ 

เพราะงานนี้อย่างไรก็ต้อง ‘บีบ’ ให้ยอมเซย์เยสเท่านั้น 

แต่พอเหยื่อยอมกระโดดลงหลุมที่หล่อนขุดไว้ง่ายๆ แถมยังลากหล่อนลงมาด้วยแบบนี้ 

เห็นทีเขาคงรู้ทันแผนบีบน้ำตาและมารยาฉบับนางร้ายยุคสี่จีของหล่อนแน่แล้ว 

พุทโธ่เอ๋ย...อุตส่าห์วางแผน ‘จับหมี’ ไฉนเลยกลับถูกหมีตะปบเสียเอง 

ทั้งยังรู้สึกเหมือนผึ้งตัวน้อยๆ อย่างหล่อนจะดิ้นไม่หลุดจากอุ้งมือหมีเสียด้วย!

นี่เป็นเรื่องแรกที่ได้อ่านผลงานของ"ผักบุ้ง"ค่ะ หลายคนอาจสงสัยว่ายังไม่ได้อ่าน แต้มรักหรอ และ... ใช่ค่ะ คิดถูกแล้ว เรายังไม่ได้อ่านแต้มรักเลย

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านคำโปรยแล้ว ก็จดเข้าลิสต์เลยค่ะ ด้วยความที่เป็นสาย "โคกินหญ้าอ่อน" อยู่แล้ว เลยไม่ต้องเสียเวลาคิดอะไรมาก เพราะ ในคำโปรย นางเอกเรียกพระเอกว่า "ลุง" 

เรื่องนี้ พระ-นาง ค่อนข้างจะทันกันค่ะ แต่เขตพนา(หมี)จะเจ้าเล่ห์มากกว่า เพราะ เขตพนาเป็นดอกเตอร์ ส่วนนวิน-ดา(น้ำผึ้ง)เป็นแค่เด็กที่พึ่งจะจบ ม.6 และพึ่งจะอายุ 18 ด้วยค่ะ เลยจะเป็นความเจ้าเล่ห์แบบเด็กๆ ยังไงก็คงไม่เจ้าเล่ห์เท่าเขตพนา ที่เป็นถึงดอกเตอร์

เรื่องนี้ถึงไม่ได้อ่านแต้มรัก(เรื่องแรกของชุด)มาก่อน แต่ก็สนุกเหมือนกันค่ะ อ่านไปอ่านมา ชักอยากรู้แล้วสิ ว่าในแต้มรัก พี่หมี กับ พี่หมึก จะหวงน้องมดขนาดไหน 

อ่านเรื่องนี้ แล้วยิ้มตลอดเลยล่ะค่ะ ยิ้มตามความเจ้าเล่ห์แบบเด็กๆของน้ำผึ้ง ยิ้มตามความหวานของพระ-นาง ยิ้มตามความเป็นปลาหมึกตากแห้งของพี่หมึก ยิ้มตามความหวงน้องของ 2 เขต(เขตพนา กับ เขตชล)555

พอแต่งงานแล้ว พี่หมีของเรา(เดี๋ยวๆ) เอ่อ... เปลี่ยนใหม่ก็ได้ค่ะ เป็นพี่หมีของน้ำผึ้ง เปลี่ยนบุคลิกไปเลยล่ะค่ะ จากในบทแรกๆที่คิดว่าจะเงียบๆขรึมๆ สมกับภาพลักษณ์ที่เป็นถึงอาจารย์ในมหา'ลัย กลับกลายเป็น พี่หมีผู้แสนจะเจ้าเล่ห์ และ หื่น(จริงๆนะ)

เห็นอย่างนี้ คิดว่าหวานๆ ไม่มีอะไร แต่ก็มีตัวร้ายเหมือยกันนะคะ ร้ายถึงขนาดจะข่มขืนนางเอก ร้ายถึงขนาดเผาสวนมะม่วงนางเอก ร้ายถึงขนาดจ้างคนไปขับรถชนพี่หมีของเรา(พอๆ) ของน้ำผึ้งดีกว่าเนอะ 

บอกเลยค่ะ ว่าตอนนี้อยากได้แต้มรักมากกก และอยากให้กล่อมรัก(เรื่องของพี่หมึก)ออกเร็วๆ เพราะ ตอนนี้เราจะคลั่งตายอยู่แล้ว(เว่อร์ๆ)