22 MAY, 2022

เพลงดอกปีบ

กรรมที่ผูกรั้งไว้แต่อดีตชาติ ดึงให้หญิงสาวในยุคดิจิทัล ต้องหาทางย้อนกลับไปแก้ไข

ขิมโบราณที่รอคอยเธออยู่ที่เรือนไม้หลังเก่า เป็นดั่งสะพานที่พาเธอย้อนอดีต ทุกครั้งที่สัมผัส ความลับแห่งความรักและความชังจะปรากฏขึ้นตรงหน้า ทว่ายิ่งเข้าใกล้ความจริงเท่าไร หนทางในการแก้ไขกลับคล้ายยิ่งปิดตายเท่านั้น ชีวิตที่ราวกับต้องคำสาป ไม่อาจรักใครและไม่อาจให้ใครรัก ทำให้ ศศิรดา ตัดสินใจออกค้นหาคำตอบและหนทางแก้ไขคำกล่าวของภิกษุลึกลับว่าด้วยการตามหาขิมโบราณที่มีถ้อยคำบางอย่างสลักไว้ ทำให้เธอพาตัวเองก้าวสู่ 'เรือนคุณหลวง' โรงเรียนสอนดนตรีไทยที่อวลไปด้วยกลิ่นอายแห่งอดีต ขิมโบราณรอคอยเธออยู่ที่นั่น และพลันที่ได้สัมผัสมัน เรื่องราวแห่งอดีตก็ฉายชัดอยู่ต่อหน้า...

เรื่องราวแห่งความรักความแค้น คำสัญญาและคำสาปแช่ง รวมทั้งเรื่องราวของชายหนุ่มผู้มีแววตาและรอยยิ้มอันคุ้นใจ แม้สังหรณ์ลึกๆ จะบอกว่าเธอกำลังเข้าใกล้จุดหมาย ทว่าหนทางในการแก้ไขคำสาปในอดีตกลับยิ่งดูคล้ายห่างไกลออกไปทุกที ศศิรดาจะทำเช่นไรหากการแก้ไขบ่วงกรรมนี้... มิใช่เพียงการรับรู้ความจริง


ความรู้สึกหลังอ่าน

เปิดเรื่องแปลกแต่น่าสนใจ
ศศิรดา หญิงสาวที่เหมือนเป็นกาลกิณีสำหรับชายที่เข้ามาเป็นคู่รักทุกคนเพียงตกลงคบหา 7 วันก็มีอันเป็นไปรวมถึงเมื่อเธอรักใครจะรู้สึกเจ็บที่หัวใจราวมีใครเอามีดมากรีด
เธอเป็นผู้หญิงต้องคำสาปที่ไม่อาจมีรักได้
การเรียน “ขิม” ของศศิรดาและความสัมพันธ์กับคุณภูมิไทยครูผู้สอนมีความน่าสนใจว่าทั้งคู่สัมพันธ์อย่างไรในอดีต
เป็นแนวพีเรียดย้อนยุคค่ะเรื่องราวความน่าสนใจและซาบซึ้งอยู่ที่คู่รักในอดีต ดอกปีบลูกสาวเจ้าพระยากับคุณหญิง รักกับนายเส็งที่มักเจียมตัวว่าเป็นเพียงคนชั้นต่ำรักและอุปสรรคของทั้งคู่อ่านแล้วซาบซึ้งตรึงใจ ออกดราม่า เพราะเด็ดดอกฟ้าในยุคสมัยที่รังเกียจทั้งคนจีน+จน
สำนวนดี  พล็อตไม่ได้แปลกมากมาย แต่การดำเนินเรื่อง ตลอดจนวิธีนำเสนอ ถ่ายทอดอารมณ์พีเรียด ละมุนละไม ทำให้บิวท์ให้คนอ่านคล้อยตามได้เป็นนิยายแนวพีเรียดย้อนยุคที่อ่านแล้วรู้สึกอิน ฉากสนทนาของหนุ่มสาวยุคโบราณทำได้ดีอ่อนหวานน่ารัก ระคนขมขื่น
ซึ้งง่ายๆ กับถ้อยสนทนาจากใจของหนุ่มผู้ต้อยต่ำกับภรรยาผู้สูงศักดิ์
“พี่เร่งทำขิมตัวนี้ให้แม่ปีบ ด้วยอยากจะมอบไว้เป็นสิ่งของแทนใจพี่อยากสลักข้อความสัญญารักให้แม่ปีบบนฝาขิมนี้เหลือเกินเสียดายก็แต่ที่พี่เขียนหนังสือไม่เป็น”
“พี่เส็งอยากจะสลักว่าอะไรเล่าจ๊ะ ดอกปีบเขียนให้ก็ได้”
โถ พ่อคุณ แม่คุณ ช่างน่ารักจริงๆ
ชอบสำนวนและลีลาในเรื่องค่ะ สลักเสลาสมเป็นนิยายแนวพีเรียด
แม้จะเล่มบางๆ แต่อ่านแล้วประทับใจ รู้สึกรู้สาไปกับตัวละครวิบากของชีวิตรัก ความรัก ความแค้น อาฆาตที่ผูกพยาบาทสาปแช่งไว้ จนตามมาถึงชาติปัจจุบัน มีเรื่องให้ลุ้น ให้รอคอยคำตอบ ใครเป็นใคร อะไร ทำไม 
เชิญชวนหามาอ่าน แล้วจะชอบเหมือนกับทุกๆรีวิวที่เจ้าของบ้านอ่านตามแล้วมาชวนต่อค่ะ

รีวิวโดย พุดน้ำบุศย์

(http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=tankrub&month=03-2015&date=28&group=11&gblog=64)