นิทานพื้นเมืองต่างๆ ที่ปรากฏทั่วไปนั้นนับว่าเป็นวัฒนธรรมของชาติอย่างหนึ่ง ซึ่งเป็นมรดกตกทอดแก่คนรุ่นหลัง บ่อเกิดของนิทานนั้นมีมาหลายทาง เช่น เกิดจากชาดก เกิดจากนักปราชญ์และผู้เฒ่าผู้แก่เล่าให้ลูกให้หลานฟัง ฯลฯ จุดประสงค์ของผู้ที่ผูกนิทานต่างๆ ขึ้นมาก็เพื่อจะให้ความเพลิดเพลินและอบรมบ่มนิสัยของกุลบุตรกุลธิดาให้อยู่ในโอวาท และมีความประพฤติอันดีงาม เพราะในเนื้อหาของนิทานนั้นโดยมากมักแฝงไว้ด้วยคติสอนใจ มีอุทาหรณ์ประกอบด้วย คนโบราณจึงมักใช้นิทานเป็นเครื่องมือในการอบรมสั่งสอนเด็ก