เป็นมรดกวัฒนธรรมอย่างหนึ่ง อาศัยการเล่าด้วยปาก เรียกว่า มุขปาฐะ ให้ความรู้ ความเพลิดเพลิน คุณธรรม สร้างสรรค์จินตนาการ และสะท้อนภาพวิถีชีวิตชาวบ้านในอดีตได้อย่างน่าสนใจ นิทานส่วนใหญ่สะท้อนภาพวิถีชีวิตชาวบ้านไทยมุสลิมในจังหวัดชายแดนภาคใต้ รองลงมาเป็นวิถีชีวิตของชาวไทยพุทธและชาวไทยเชื้อสายจีน ลักษณะสำคัญของนิทานคือ เล่าด้วยถ้อยคำธรรมดาเป็นภาษาร้อยแก้ว เล่ากันด้วยปากสืบทอดกันมา และไม่ปรากฏว่าผู้เล่าเป็นใคร นิทานมีรูปแบบที่หลากหลาย เช่น นิทานปรัมปรา นิทานท้องถิ่น เทพนิยาย นิทานเกี่ยวกับสัตว์ และนิทานตลกขบขัน ตัวอย่างนิทานในเล่ม เช่น แมงคาเรือง ช่างไม้กับช่างเหล็ก ชะนีน้อย แหวนไข่นก เป๊าะดาแฮ พระยาตั๊กแตน ฯลฯ