‘นิพิทนัยศัพท์อักษร’ เป็นงานเขียนต่อเนื่องจาก ‘ศัพท์สรรพรรณนา’ ‘ภาษาสรรวรรณศัพท์’ และ ‘อักษรศัพท์พินิจฉัย’ ผู้เขียนเลือกคำที่ใช้กันอยู่ในชีวิตประจำวันมาอธิบาย โดยบอกความหมายของคำหลักและโยงไปถึงลูกคำ มีตัวอย่างการใช้คำนั้นในวรรณคดีเก่า วรรณกรรมปัจจุบันและวรรณกรรมท้องถิ่น เทียบกับภาษาไทยถิ่นต่างๆ และภาษาของกลุ่มชาติพันธุ์ไท รวมทั้งภาษาร่วมรากต้นทาง ‘ศัพท์อักษร’ ที่นำมา ‘นิพิทนัย’ นี้ มีทั้งคำ กลุ่มคำ สำนวนสมัยใหม่ คำชุด และคำศัพท์ที่ผู้เขียนทำให้น่าสนใจด้วยการนำคำที่ไม่น่าจะเกี่ยวข้องกันมาไว้คู่กัน ชวนให้ติดตามอ่านจนจบจึงจะเข้าใจ อาทิ
ตัวตึง เต็มคาราเบล
ท้องทิพย์ ไม่มีใครเก่งเท่าแม่เธอแล้ว
วัยรุ่น y2k คือดีย์ย์ย์
ภัยความมั่น หยุมหัว
จะแล้วไหม สุดติ่งกระดิ่งแมว
ไม่พูดเยอะ...เจ็บคอ พักก่อน...
ตัวแม่ ตัวมัม ตัวมารดา …กี่โมง?
ทำถึงมาก เทสต์ที่สร้าง ร่างที่เป็น
เห้ยแกร...หยุดดิ๊! อย่าหาทำ
ฯลฯ