ออกผจญภัยไปกับ เจ้าบ่าวของเซ็คเม็ต โดย ชญาน์พิมพ์

บทสัมภาษณ์

เจ้าบ่าวของเซ็คเม็ตกับเจ้าสาวของอานูบิสเวลาเขียนมีความยากง่ายแตกต่างกันอย่างไรคะ “ยากทั้งคู่ ไม่มีส่วนไหนที่ง่ายเลยค่ะ (หัวเราะ) แต่ถ้าเทียบกัน เจ้าสาวของอานูบิสง่ายกว่านิดหนึ่ง เพราะตัวละครเอกของเรื่องอย่างนูร์ อยู่ในรูปลักษณ์ความเป็นชายมาแต่แรก ในขณะที่ราชิด เป็นราชิดาในร่างหญิงมาก่อน แถมยังเป็นชาวับตี ไร้อารมณ์ความรู้สึก กวนประสาทหน้าตาย แต่งตัวจัดจ้าน เวลาเขียนถึงจะต้องพยายามตั้งสติว่า หน้าของพ่อราชิดเนี่ย เป็นหน้ากากทองคำ แสดงอารมณ์ความรู้สึกอะไรไม่ได้มากนัก ต้องแสดงผ่านคำพูดแทน ที่แน่ๆ คือตรรกะความคิดของตัวละครจะไม่ค่อยสนใจโลกมากนักเพราะอยู่มานานเป็นพันปี เห็นพระอาทิตย์ขึ้นและตกมาเป็นหมื่นเป็นล้านครั้ง จะปล่อยวางหลายๆ อย่างได้เร็วกว่านางเอกที่คิดแค้นที่ถูกฆ่าตายอย่างอนาถในชาติก่อนอยู่ตลอดเวลา”


ในเรื่องนี้ชอบตัวละครตัวไหนมากที่สุดคะ “แน่นอนว่าต้องชอบราชิดที่สุด เพราะความกวนประสาทที่เขียนเอง หัวเราะเอง จริงๆ เขาเป็นตัวละครที่อินดี้มากนะคะ ถ้าเขียนออกนอกเส้นที่เขาควรเป็น จะตัน เขียนต่อไม่ได้ทันที เหมือนเขาจะไม่ยอมไปตามทางที่เขียนไว้ให้ค่ะ ต้องไปตามที่ตัวละครอยากให้เป็น ตัวละครอีกตัวที่ชอบมากๆ ก็คือหยางจิน ชอบมากถึงขนาดที่เขาจะมีเรื่องของตัวเองเป็นเรื่องแยกต่างหากเลยทีเดียว แต่คิดว่าคงไม่ใช่แนวพารานอร์มอลนะคะ จะกลับไปสู่แนวมาเฟียที่โตขึ้นมาจากที่เคยเขียนค่ะ”


พี่ทอฟฟี่คิดว่าผลงานเรื่องเจ้าบ่าวของเซ็คเม็ตนี้ นอกจากให้ความสนุกแล้ว ให้ข้อคิดอะไรบ้างคะ “ข้อคิดในเรื่องจะเป็นเรื่องของการปล่อยวางและให้อภัยค่ะ ถ้าเทียบกันระหว่างราชิดกับเจกิตาน์แล้ว เจกิตาน์เป็นตัวละครที่สั่งสมความแค้นแน่นอกไว้เยอะมาก การไม่ปล่อยวางทำให้ชีวิตไร้ความสุข ต่อให้สมองจำไม่ได้ วิญญาณเบื้องลึกก็จำได้ ในขณะที่ราชิด ปล่อยวางและให้อภัยมากกว่าเจกิตาน์ อาจเพราะเขาจำเรื่องที่ควรเคียดแค้นไม่ได้ด้วยละค่ะ แต่เมื่อรู้ เมื่อจำได้ เขาก็เลือกที่จะปล่อยวางทุกอย่างไว้เบื้องหลัง และรับสภาพพร้อมที่จะเดินหน้าต่อไปโดยไม่คร่ำครวญใดๆ ทั้งสิ้น เป็นความกล้าหาญอย่างหนึ่งของตัวละครเลยละค่ะ”


ชอบฉากไหนมากที่สุด เพราะอะไรคะ “ชอบฉากที่ราชิดกลายเป็นปีศาจร้ายค่ะ ตอนที่เขียนฉากนั้นเป็นช่วงเวลาที่เห็นภาพอะไรชัดเจนมาก ชอบความลูกผีลูกคน ความกระหายเลือด ณ ตอนนั้นมาก อาจจะเป็นคนซาดิสต์มั้งคะ (หัวเราะ)”


ชุดนี้มีสามเล่มเนอะ อยากให้บอกเล่าถึงวิวาห์ฮอรัสซึ่งเป็นเล่มจบของชุดนี้หน่อยค่ะ “ถ้ายังจำกันได้ นูร์มีลูกชายคนโตชื่อ ‘โฮริ’ เด็กน้อยช่างพูดช่างเจรจาใช่ไหมเอ่ย หนุ่มน้อยคนนี้แหละค่ะที่จะมาเป็นพระเอกในเรื่องวิวาห์ฮอรัส ลองคิดดูว่ามีพ่อเป็นร่างผ่านของอานูบิส และมีชาวับตีกวนโอ๊ยอย่างราชิดคอยเลี้ยงดู โตขึ้นมาจะแสบขนาดไหน ในเรื่องนี้คิดว่าจะยกเรื่องของฮอรัสกับฮาธอร์ มาเขียนค่ะ ตอนที่เขียนพรางคิมหันต์ เคยเขียนถึงอักษรไฮโรกลิฟที่เป็นพระนามของเทพีฮาธอร์เอาไว้ว่า เป็นนกเหยี่ยวในกรอบสี่เหลี่ยม นกเหยี่ยวเป็นสัญลักษณ์ของเทพฮอรัส เทพแห่งท้องนภาผู้รักอิสระเหนือสิ่งอื่นใด ลองคิดดูสิคะว่ายอมเดินเข้ากรงไปอยู่ในพระนามของเทพีฮาธอร์ได้ ต้องรักกันมากเพียงไหน ก็ต้องมาดูกันละค่ะว่านางเอกแบบไหนที่จะต้อนโฮริให้เข้ากรงทองได้ ”


อยากฝากอะไรถึงผู้อ่านบ้างไหมคะ “ขอบพระคุณนักอ่านทุกท่านที่ให้การสนับสนุนกันเสมอมาค่ะ ถ้าไม่มีทุกๆ ท่าน ก็คงไม่มีชญาน์พิมพ์ในวันนี้ ทุกท่านกระตุ้นให้นักเขียนออกผจญภัย ไปดูโลก แล้วนำกลับมาร้อยเรียงเขียนเป็นเรื่องต่างๆ การได้แบ่งปันประสบการณ์ที่ได้พานพบเป็นตัวหนังสือแบบนี้คือสิ่งที่ดีที่สุดที่นักเขียนจะทำเพื่อตอบแทนนักอ่านได้ ขอบพระคุณจากใจจริงๆ ค่ะ เรามาผจญภัยไปด้วยกันแบบนี้ไปจนสุดทางนะคะ รักทุกคนจริงๆ ค่ะ”


ติดตามความสนุกใน เจ้าบ่าวของเซ็คเม็ต ได้แล้ววันนี้ ที่ร้านหนังสือชั้นนำทั่วประเทศ หรือสั่งซื้อออนไลน์ได้ที่เว็บไซต์สถาพรบุ๊คส์ www.satapornbooks.com และร่วมรีวิวหนังสือ และพบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ นักอ่าน ได้ที่ แฮชแท็ก #เจ้าบ่าวของเซ็คเม็ต