บทนำ

บทนำ

เกิดมาทั้งที ต้องใช้...ให้คุ้ม

ดอกสร้อยสุภาษิตได้กล่าวไว้...

มดเอ๋ย มดแดง
 เล็กๆ เรี่ยวแรง แข็งขยัน
 ใครกล้ำกราย ทำร้าย ถึงรังมัน
 ก็วิ่งพรู กรูกัน มาทันที
 
 สู้ได้ หรือมิได้ ใจสาหัส
 ปากกัด ก้นต่อย ไม่ถอยหนี
 ถ้ารังเรา ใครกล้า มาราวี
 ต้องต่อตี ทรหด เหมือนมดเอยฯ

ลืมสิ้นแล้วว่าเคยอ่านกลอนดังกล่าวจากหนังสือเล่มใด ‘แม้นวาด’ รู้เพียงว่าเธอต้องดำรงตนตามปรัชญานั้น เป็นมดแดงสาวสมบุกสมบัน ไม่เคยหมิ่นสตางค์นิดน้อย ไม่เคยคอยวาสนา มุมานะบากบั่น เตือนตัวเองทุกคืนวัน จำเอาไว้ว่าเราเคยจนขนาดไม่มีข้าวสารมากรอกหม้อ ชีวิตวัยเด็กรอดมาได้ด้วยเงินเดือนคนพิการของปู่วัยชรา

จะว่ามีหัวทางการค้าก็ใช่ เธอบอกกับปู่ว่าเราจะปล่อยให้กระดาษล้ำค่าหมดไปเปล่าๆ ไม่ได้ จำต้องหาทางต่อยอดสร้างมันขึ้นมาใหม่ ลงทุนซื้อของมาค้าขาย ร้านมดแดงแรงฤทธิ์ถือกำเนิด เริ่มจัดจำหน่ายตั้งแต่หมูปิ้ง ลูกชิ้นทอด ไก่ย่าง ขยับขยายหาสินค้ามาวางเรียงราย ของอุปโภคบริโภคใด ขอเพียงลูกค้าเอ่ยปาก แม้นวาดจัดให้

ทว่าเมื่อยุคสมัยเปลี่ยนไป โลกโซเชียลมีบทบาทกับมนุษย์แทบทุกด้าน ไม่เว้นแม้แต่การจับจ่ายใช้สอย แม้นวาดเองก็รีบปรับตัว ไม่มัวลีลาเอ้อระเหย เธอตั้งกล้องไลฟ์สดหาทรัพย์ เรียกลูกค้าด้วยลีลาสุดเร้าใจ ยอดคนชมแต่ละคราร่วมแสน รวยเละจนถูกสื่อตั้งฉายาว่า ‘แม่ค้าเงินล้าน’ นางพญาแห่งโลกออนไลน์ ที่ไม่ว่าจะขยับเขยื้อนไปทางไหน หยิบจับสิ่งใด ก็มักจะกลายเป็นประเด็นร้อนฉ่าอื้อซ่า 

ทว่า...คนที่คล้ายว่าจะใช้ชีวิตเพื่อคิดคอนเทนต์ตลอดเวลาอย่างเธอ แท้จริงแล้วก็มีหลายด้านหลากมุม มีโลกส่วนตั๊วส่วนตัวที่ไม่ต้องการเปิดเผย

และความลับนั้นก็มาในรูปลักษณ์หล่อล่ำเกาหลี หนุ่มขาวจั๊วะแดนโสมที่เธอยอมกัดฟันซื้อมาบำเรอราคะในราคาหกหลัก!

ความรักจะมีอยู่จริงไหม แม้นวาดไม่รู้ แต่โลกีย์นั้นไซร้ มีอยู่จริงแท้ แม้นวาดแน่ใจ จะ ‘ไส้กรอก’ สัญชาติไหน เธอขอลองให้ครบครัน สำเริงสำราญให้หนำใจ ก่อนจะต้องกลายเป็นภรรยาตามกฎหมาย จดทะเบียนกับ...นังตุ๊ดอาภัพ

เปล่า ระหว่างเราหาใช่ลื่นไหลทางเพศ เธอไม่ได้อยากมีผัวออกสาว แต่เพราะเห็นแก่ที่อีกฝ่ายเป็นโรคร้าย ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะรักษาหายขาดไหม จะตายวันตายพรุ่งก็มิอาจทราบได้ นังตุ๊ดกลัวว่าสมบัติที่เก็บหอมรอมริบมาจะตกเป็นของครอบครัว เครือญาติที่ไม่เคยช่วยเหลือ แถมยังไล่มันออกจากบ้าน จนนังตุ๊ดต้องระหกระเหินมาขออาศัย ช่วยแม้นวาดขายของงกๆ ถ้าเธอคือคนที่แหกปากตกเงินจากกระเป๋าลูกค้า นังตุ๊ดก็เสมือนผู้จัดการที่คอยเคลียร์ทุกอย่างให้เข้าที่เข้าทาง ใครต่างก็บอกว่าเราสองคนเหมือนหยินและหยาง จับมือกันสู่ความมั่งคั่ง จนกระทั่งวันที่หมอแจ้งข่าวช็อกตุ๊ดตะลึง ภัยสุขภาพมาเยือน เข้าจู่โจมแบบไร้สัญญาณเตือน 

‘ฮือ...มดแดง กูยังไม่อยากตาย กูยังไม่มีผัวเป็นตัวเป็นตนเลย’

ย่ะ จวนจะลาโลกอยู่รอมร่อ นังตุ๊ดก็ยังไม่วายพะว้าพะวังถึงผัวที่ยังหาไม่เจอ รำพันคร่ำครวญจนลืมเสียสนิท ว่าแม้นวาด...

ก็ยังไม่มีผัวเป็นตัวเป็นตนเหมือนกันนะคะ!

ให้แต่งงานกับหล่อน แม้นวาดทำได้ ทว่าลึกๆ ก็เสียดายร่างกาย โดยเฉพาะส่วนล่าง เธอยังไม่ได้แนบแน่นกับบุรุษสักเท่าไหร่ แถมยังไม่ชัวร์ว่าจะต้องเป็นภรรยาตามกฎหมายนั้นอีกนานแค่ไหน ก่อนจะจดปลายปากกาผูกมัดร้อยพันธะ มันจะผิดอะไร หากเธออยากสนุกกับราคะให้สุด เกิดมาทั้งที ก็ต้องใช้...ให้คุ้ม 

แต่ครั้นจะให้ออกเดต ‘คุยๆ’ กับชายใด ก็ขี้รำคาญ จะจีบกับใครให้มากความไปทำไม ในเมื่อเรามีเงินมากพอ เราก็ต้องใช้เงินแก้ปัญหา และ ‘มินโฮ’ ก็โผล่มาเป็นตัวเลือกแรก ประเดิมรสกามด้วยซุนแด ไส้กรอกสัญชาติเกาหลี มีกิมจิรสเปรี้ยวเป็นของเคียง ละเลงซอสโคชูจังแต้มเตียง

“อือ...”

เสียงพร่าสะท้านรัญจวน ร่างเปลือยอ้อนแอ้นสะดุ้งซ่าน เมื่อเขาปัดผมยาวสไลด์สีบลอนด์ชมพู ปลายนิ้วลูบไล้รอยสักลายนกฟีนิกซ์แดงเพลิงสยายปีกเต็มแผ่นหลัง แววตาเขาลุกโชนมาดมั่น มีศึกระหว่างประเทศเป็นเดิมพัน 

จะไส้กรอกสัญชาติไหน ก็ ‘ดุดัน’ สู้ไส้กรอกเกาหลีไม่ได้!

นายทัด เปรียญ ผู้แต่ง