5

บทที่ 5


5

 

“สวัสดีค่ะพี่ดา” บัวบูชาเอ่ยทักทายดารินทร์ เลขานุการหน้าห้องของกฤตนัย

“อ้าว น้องบัวมาพอดีเลย ขอบคุณมากๆ เลยนะจ๊ะที่ช่วยเป็นธุระเรื่องเอกสารประกอบการประชุมวันนี้ รายละเอียดแน่นมาก” ดารินทร์ เลขานุการสาวใหญ่เอ่ยกับเลขานุการรุ่นน้อง

“ยินดีค่ะพี่ดา มีอะไรที่บัวพอจะช่วยได้ พี่ดาบอกได้เลยนะคะ”

“งั้นเข้าไปตรวจความเรียบร้อยของห้องประชุมกันดีกว่า” ดารินทร์เดินนำบัวบูชาเข้าไปในห้องประชุมใหญ่สำหรับการประชุมผู้ถือหุ้นในช่วงบ่ายนี้

เมื่อใกล้เวลาเริ่มประชุม สองเลขานุการสาวจึงเดินออกมารอต้อนรับคณะผู้ถือหุ้นที่เริ่มทยอยเข้าห้องประชุม

“มากันแล้ว” ดารินทร์เอ่ยพลางพยักพเยิดให้บัวบูชามองตาม

ทางขวามือของห้องประชุมมีกลุ่มคนคณะใหญ่กำลังเดินเข้ามา โดยมีกองทัพบอดีการ์ดเดินล้อมหน้าล้อมหลัง จนแทบจะมองไม่เห็นคณะที่เดินอยู่ในวงล้อม เจ้าสัวก้องภพจูงมือคุณน้ำเพชรเดินนำหน้า โดยมีกฤตนัย กฤตภาส กฤตกร กฤตพจน์เดินเรียงแถวหน้ากระดานตามมา ปิดท้ายด้วยเตชินและผู้ติดตามของสี่เสือ

ดารินทร์และบัวบูชาประนมมือไหว้ต้อนรับคณะอย่างนอบน้อม

“สวัสดีค่ะท่านเจ้าสัว คุณน้ำเพชร คุณใหญ่ คุณรอง คุณกลาง คุณเล็ก คุณชิน” ดารินทร์กล่าว

“สวัสดีคุณดา ไม่ได้เจอกันตั้งนานยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ” เจ้าสัวก้องภพเอ่ยทักทายดารินทร์ แล้วผายมือไปทางบัวบูชา “แม่หนูคนนี้ฉันไม่คุ้นหน้าเลย มาใหม่หรือคุณดา”

“บัวบูชาคือเลขาฯ ส่วนตัวผมเองครับ เพิ่งมาเริ่มงานใหม่” คนที่รับหน้าที่ตอบคำถามเจ้าสัวก้องภพก็คือเตชิน เจ้านายสายตรงของบัวบูชานั่นเอง

“สวัสดีค่ะคุณท่าน” บัวบูชาประนมมือพร้อมกับย่อตัวไหว้อย่างนอบน้อม สองผู้อาวุโสรับไหว้พนักงานใหม่ด้วยรอยยิ้ม

“โหพี่ชิน มีเลขาฯ สวยน่ารักขนาดนี้ไม่บอกผมบ้างเลย สงสัยจะต้องเข้ามาคุยงานกับพี่ชินบ่อยๆ เสียแล้ว อยู่ๆ ก็อยากปรึกษาข้อกฎหมายขึ้นมากะทันหัน ผม กฤตพจน์ครับ ยินดีที่ได้รู้จักครับคุณบัวบูชา” คุณเล็กส่งสายตากรุ้มกริ่มพลางยื่นมือออกไปด้านหน้า หมายจะทักทายตามธรรมเนียมสากล

“สวัสดีค่ะคุณกฤตพจน์” แต่หญิงสาวกลับเลือกที่จะประนมมือไหว้อย่างเช่นเคย  

และนั่นก็ทำให้คุณน้ำเพชรแอบชื่นชมเธออยู่ในใจ เพราะโดยปกติท่านมักเจอแต่ผู้หญิงที่วิ่งเข้าหาบุตรชายของท่านทั้งสี่คน แต่เด็กคนนี้ไม่มีวี่แววจะสนใจบุตรชายคนเล็กที่พยายามจะเสนอตัวให้เลยแม้แต่น้อย

“ใบบัวครับ นี่คือเจ้าสัวก้องภพและคุณน้ำเพชร ผู้ก่อตั้งโภคินอภิวัฒน์ครับ” เตชินแนะนำหญิงสาวให้รู้จักกับผู้อาวุโสทั้งสอง

“ส่วนนี่คือคุณกฤตภาสหรือคุณรอง น้องชายคนรองของท่านประธาน ส่วนคนนี้คุณกฤตกรหรือคุณหมอกลาง น้องชายฝาแฝดคนโต และสุดท้ายคงรู้จักแล้วนะครับ เพราะรีบแนะนำตัวเองเสร็จสรรพ คุณกฤตพจน์หรือเรียกว่าคุณเล็กก็ได้”

หญิงสาวประนมมือไหว้อีกครั้งด้วยกิริยาที่อ่อนช้อยเช่นเดิม

“งั้นเราเข้าห้องประชุมกันเลยนะครับ ทุกคนพร้อมแล้ว” กฤตนัยอมยิ้มเพราะความน่ารักของหญิงสาวตรงหน้า ก่อนที่จะเชิญทุกคนเข้าห้องประชุม

การประชุมผู้ถือหุ้นใช้เวลาตลอดช่วงบ่ายของวัน เพื่อรายงานผลประกอบการและแผนการดำเนินงานไตรมาสถัดไป โดยตลอดช่วงเวลาในการประชุมนั้น กฤตนัยแอบลอบมองโต๊ะที่ตั้งอยู่ข้างห้องตลอดเวลา จนคุณรองและคุณกลางอดที่จะมองตามไม่ได้

“ชักจะยังไงแล้วนะครับ” คุณหมอกลางโน้มตัวกระซิบกับพี่ชายคนรอง

“จะว่าแอบมองคุณดาก็คงไม่ใช่” คุณรองกระซิบตอบ เพราะจุดที่สายตาของพี่ชายคนโตให้ความสนใจนั้นมีเพียงสองคนเท่านั้นที่นั่งอยู่ คนแรกคือดารินทร์ และคนที่สองคือบัวบูชา

คุณรองและคุณกลางพยักพเยิดไปทางเตชิน และเมื่อเตชินมองตามการส่งสัญญาณของสองเสือก็พยักหน้าตอบช้าๆ คุณรองและคุณกลางหันกลับไปมองพี่ชายคนโตอีกรอบ และคำตอบที่ได้รับก็ยังคงเดิม แววตาอ่อนโยนยังคงทอดมองไปยังจุดเดิมจุดเดียวไม่ไหวติง

เสือหมายเลขสองและหมายเลขสามยิ้มกริ่มพร้อมกับยักคิ้วให้กัน ส่วนเสือหมายเลขสี่นั้นโดนคุณน้ำเพชรนั่งคุมขนาบข้าง จนไม่อาจละสายตาไปจับสังเกตใครได้เลย จึงได้แต่ตั้งใจนั่งฟังและอ่านเอกสารประกอบการประชุมอย่างเคร่งเครียด

หลังจากการประชุมผู้ถือหุ้นแล้วเสร็จลง ก็ถึงช่วงเวลาของอาหารมื้อค่ำที่ทางคณะผู้บริหารจัดไว้รับรองผู้ถือหุ้นทั้งหมด แน่นอนว่าบัวบูชาและดารินทร์ได้รับเชิญให้ร่วมงานในคืนนี้ด้วย งานนี้จัดเป็นแบบซิตดาวน์ดินเนอร์ นั่งโต๊ะละเจ็ดคน เจ้าสัวก้องภพและคุณน้ำเพชรร่วมโต๊ะกับผู้ถือหุ้นรายใหญ่ ส่วนคุณใหญ่ คุณรอง คุณกลาง คุณเล็ก เตชิน บัวบูชา และดารินทร์นั่งโต๊ะเดียวกัน

บทสนทนาในโต๊ะเต็มไปด้วยการหารือ แลกเปลี่ยนทัศนคติในแต่ละสายธุรกิจที่ตนรับผิดชอบ พี่น้องบ้านนี้มีอะไรมักจะหารือกันก่อนเสมอ ถึงแม้นว่าบางครั้งความคิดเห็นจะต่างกันไปบ้าง แต่คำตัดสินของคุณใหญ่ถือว่าเป็นคำขาดที่ทุกคนยอมรับและพร้อมที่จะทำตาม

ในขณะที่หนุ่มๆ กำลังหารือข้อธุรกิจกันอยู่นั้น ดารินทร์ก็หยิบสมาร์ตโฟนออกมาถ่ายรูปอาหารและขอเซลฟี่กับบัวบูชาอย่างเงียบๆ แต่ถึงจะแอบทำแบบเงียบแค่ไหน คนที่จับจ้องใบหน้างามตลอดเวลาก็ย่อมเห็น  

กฤตนัยแอบถ่ายภาพบัวบูชาตอนที่เธอกำลังยิ้มไว้ในสมาร์ตโฟนส่วนตัว โดยใช้วิธีง่ายๆ คือแกล้งหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาแล้วแสร้งเช็กอีเมลตอบงานหน้านิ่งๆ ก็เท่านั้น แค่นี้ก็ไม่มีใครจับพิรุธได้แล้ว แต่หารู้ไม่ว่าเหนือเสือใหญ่จอมวางแผนก็ยังมีเสือรองเสือกลางและทนายหน้าหล่อที่แอบจับตามองอาการของกฤตนัยตลอดเวลาเช่นกัน

“น้องบัวคะ พี่ดาจะอัปเดตรูปลงในโซเชียล อยากจะแท็กน้องบัวด้วย แต่ลืมไปว่าเรายังไม่ได้เป็นเพื่อนออนไลน์กันเลย พี่ดาขอแอดหน่อยค่ะ”

“ได้ค่ะพี่ดา พิมพ์หาชื่อบัวเป็นภาษาอังกฤษนะคะ เดี๋ยวบัวกดให้ค่ะ”

“โอเค รับแอดพี่ด้วยนะคะ”

“รับแล้วค่ะ” บัวบูชาหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเปิดโปรแกรมยอดฮิต และกดยืนยันการเป็นเพื่อนกับดารินทร์พร้อมกับส่งรอยยิ้มหวานไปให้

“ผมขอแอดด้วยสิครับคุณดา คุณใบบัว” คุณเล็กหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเพื่อขอแอดเป็นเพื่อนกับสองสาว

“ทีนี้เราก็เป็นเพื่อนกันแล้วนะครับ โอ้โห เพื่อนเยอะเหมือนกันนะครับเนี่ยสองสาว” คุณเล็กร้องเสียงดังเมื่อเปิดเข้าไปดูโพรไฟล์ของทั้งสอง

เสียงร้องและบทสนทนาของน้องชายคนเล็กเรียกความสนใจจากใครบางคนที่ไม่เคยสนใจโลกโซเชียลเน็ตเวิร์กมาก่อนในชีวิต กฤตนัยพยายามชะเง้อคอยาวด้วยความอยากรู้อยากเห็น จนคุณรอง คุณกลาง และเตชินต้องแอบหันหน้าออกนอกวงสนทนา เพื่อเก็บเสียงหัวเราะเอาไว้ไม่ให้คนฟอร์มจัดระแคะระคาย ณ จุดนี้ทั้งสามอยากจะตะโกนดังๆ ว่า ‘ความลับไม่มีในโลก เสือใหญ่อาจจะปิดใครในโลกนี้ก็ได้ แต่ปิดคนคนใกล้ตัวไม่ได้’

“ส่วนมากก็เพื่อนตอนเรียนกับเพื่อนที่ทำงานค่ะ หลายๆ ที่เลยมีเยอะ ปกติบัวจะไม่รับแอดคนที่ไม่รู้จักนะคะ บัวจะดูก่อนว่ามีเพื่อนร่วมกันไหม ถ้าหากมีค่อยรับเป็นเพื่อนค่ะ” บัวบูชาตอบ

 “คุณแม่น่าจะไปห้องน้ำ” คุณหมอกลางเอ่ย ตามองไปยังโต๊ะที่บิดาและมารดานั่งอยู่ เดิมทีชายหนุ่มกำลังจะลุกขึ้นไปประคองมารดา แต่คิดอะไรบางอย่างออก ดังนั้นจึงแกล้งนั่งอยู่เช่นเดิม

“บัวไปดูคุณท่านก่อนนะคะ” บัวบูชามองตาม ก่อนที่จะขอตัวเดินเข้าไปหาผู้อาวุโสโต๊ะหน้า

“ดิฉันช่วยนะคะคุณท่าน” บัวบูชาเอ่ยกับคุณน้ำเพชร

“ขอบใจมากจ้ะ คนแก่ก็แบบนี้ เดินเหินลำบาก” คุณน้ำเพชรอมยิ้ม แล้วจึงเอื้อมมือจับแขนหญิงสาวเอาไว้

“คุณท่านยังไม่แก่เลยนะคะ ยังดูดีและสวยมากด้วยค่ะ” บัวบูชาตอบเสียงใส

“สวยสู้สาวๆ แบบหนูไม่ได้แล้วละ” คุณน้ำเพชรส่งยิ้มอ่อนโยนพลางชวนหญิงสาวพูดคุยเรื่องต่างๆ ขณะเดินออกไปด้านนอก

ภาพที่บัวบูชาเดินประคองคุณน้ำเพชรนั้น เป็นภาพที่กฤตนัยเคยวาดฝันเอาไว้ ว่าอยากจะมีใครสักคนมาคอยดูแลบิดาและมารดา วันนี้บัวบูชาเข้ามาเติมเต็มความฝันนั้นให้ชัดเจนยิ่งขึ้น ใจหนึ่งอยากจะรุกให้มากกว่านี้ แต่อีกใจก็กลัวว่าไก่จะตื่นแล้วหนีเตลิดไปเสียก่อน จึงขอตั้งหลักวางแผนให้รัดกุม แล้วค่อยปิดประตูตีใบบัวทีเดียวให้อยู่หมัด

 

หลังจากอาหารมื้อพิเศษเสร็จสิ้นลงก็ถึงเวลาแยกย้ายกลับบ้าน ทันทีที่ประตูรถปิดสนิท กฤตนัยก็รีบหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมา เพื่อเปิดดูรูปที่เขาแอบถ่ายบัวบูชาตอนเซลฟี่กับดารินทร์เอาไว้ ชายหนุ่มเผลอยิ้มกว้างตามใบหน้าเปื้อนยิ้มของคนในภาพ รอยยิ้มที่สดใสส่งผลให้คนมองรู้สึกสุขใจตามไปด้วย

“นายใช้แอปพลิเคชันนี้เป็นหรือเปล่าพนา สมัครให้ฉันที” กฤตนัยว่าพลางส่งสมาร์ตโฟนให้คนสนิท

“แอปนี้หรือครับนาย” ชื่อแอปพลิเคชันที่เปิดบนหน้าจอทำให้คนรับต้องถามย้ำเพื่อยืนยันความถูกต้อง เพราะร้อยวันพันปีเจ้านายของเขาไม่เคยสนใจโลกโซเชียลเน็ตเวิร์กเลยแม้แต่น้อย

“อืม” ผู้เป็นนายตอบรับในลำคอ “ฉันจะเอาไว้อ่านข่าวกับดูข้อมูลคู่แข่ง เห็นใครๆ ก็บอกว่าข่าวสารในนี้อัปเดตรวดเร็วดี เอาชื่อนี้เป็นชื่อโพรไฟล์นะ ฉันจดไว้ให้แล้ว” กฤตนัยอธิบายด้วยเหตุผล ใช่ เขาเป็นคนมีเหตุผล แต่บางครั้งก็ไม่จำเป็นต้องบอกเหตุผลที่แท้จริงเสมอไป

“เรียบร้อยครับนาย ทีนี้ก็เหลือแต่แอดเพื่อน นายจะแอดใครบ้างครับ”

“นายมีของเจ้าเล็กหรือเปล่า”

“มีครับ ผมเป็นเพื่อนกับคุณเล็กด้วย”

“งั้นส่งคำขอไปที่เจ้าเล็ก แล้วก็ของนายกับเดชา อ้อ ของเตชินด้วยนะ”

พนาก้มหน้ากดสมาร์ตโฟนตามคำสั่งของผู้เป็นนายอย่างรวดเร็ว

“เรียบร้อยครับนาย” พนาว่าพลางส่งสมาร์ตโฟนคืนให้

“อืม ขอบใจมาก” กฤตนัยรับสมาร์ตโฟนมากดดูโพรไฟล์ของคุณเล็กเป็นคนแรก เพื่อที่จะหาดูโพรไฟล์ของใครอีกคน

 “สาวๆ แกจะเยอะไปไหนเจ้าเล็ก” คนใจร้อนส่ายหน้าบ่นพึมพำกับตัวเอง เพราะจำนวนเพื่อนหลายพันที่น้องชายมีทำให้เขาต้องใช้เวลามากพอสมควรในการค้นหาชื่อหญิงสาวเพียงหนึ่งเดียวที่เขาอยากติดตาม

 “เจอแล้ว” ชายหนุ่มอมยิ้มเพราะภาพรอยยิ้มหวานที่บัวบูชาใช้เป็นรูปโพรไฟล์ โดยไม่รอช้า เขากดส่งคำขอเป็นเพื่อนไปทันที แล้วก็เฝ้ารอให้เธอมากดยืนยันรับเขาเป็นเพื่อนอย่างใจจดใจจ่อ

...

กฤตนัยร้อนใจจนนอนไม่หลับ หยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาดูทุกๆ ห้านาที “ทำอะไรอยู่นะบัวบูชา ช้าจริง” ว่าพลางนอนกลิ้งไปมาอยู่บนเตียง

“เธอนี่ทำฉันเสียศูนย์ไปหมดเลยนะ ไม่เป็นอันทำการทำงานอะไรเลยช่วงนี้” ชายหนุ่มแยกเขี้ยว แสร้งต่อว่ารูปแม่ยิ้มหวานที่แอบถ่ายเก็บไว้

 

ทางฝั่งบัวบูชาเมื่อกลับถึงบ้าน เธอก็รีบอาบน้ำแล้วเข้าไปสวดมนต์ในห้องพระ กว่าจะเสร็จภารกิจก็เกือบเที่ยงคืน หญิงสาวทอดกายลงบนที่นอน แล้วจึงหยิบสมาร์ตโฟนขึ้นมาเปิดแอปพลิเคชันยอดฮิตที่เธอติดมากกว่าสิ่งใด ข้อความเตือนแรกคือดารินทร์แท็กรูปที่ถ่ายคู่กันมา หญิงสาวอมยิ้มก่อนที่จะกดไลก์และคอมเมนต์ใต้ภาพไปว่า ‘อาหารอร่อยมาก บัวทานจนพุงกางเลยค่ะพี่ดา อิอิอิ’

จากนั้นจึงเปิดดูข้อความเตือนที่สอง นั่นคือเมนูการขอเพิ่มเป็นเพื่อน บัวบูชาเปิดดูโพรไฟล์หนึ่งที่มีคุณเล็กเป็นเพื่อนกับฝ่ายนั้น

“เฮ้ย!” หญิงสาวผุดลุกขึ้นนั่งพลางชั่งใจว่าจะรับหรือไม่รับดี เพราะรูปโพรไฟล์ก็ไม่ได้ใช้รูปคน แต่กลับใช้รูปดอกบัวหลวง ซึ่งไม่ได้เข้ากันเลยกับชื่อโพรไฟล์ที่ว่า ‘เสือใหญ่’

หญิงสาวชั่งใจสักพักก่อนที่จะตัดสินใจกดปุ่ม ‘ยืนยัน’

“ลองดูละกัน ลองมีเพื่อนเป็นเสือดูสักคน” หญิงสาวกล่าวก่อนที่จะวางสมาร์ตโฟนลงข้างเตียง เพื่อเตรียมตัวพักผ่อน

 

ส่วนอีกด้านหนึ่งของเมืองกรุง ทันทีที่ได้ยินเสียงแอปพลิเคชันดังขึ้น กฤตนัยก็รีบขยับตัวไปคว้าสมาร์ตโฟนขึ้นมาดูทันที

“รับแล้ว” ชายหนุ่มตะโกนเสียงดังลั่นห้อง จากนั้นจึงค่อยๆ กดเลื่อนดูภาพถ่ายของบัวบูชาที่ลงไว้ทั้งคืน จนเผลอหลับไปพร้อมกับภาพเจ้าของรอยยิ้มหวานบนโลกออนไลน์

รีวิวผู้อ่าน

0 ผู้รีวิว

จัดเรียงตาม

ความคิดเห็น