บทนำ
ท่าอากาศยานนานาชาติฮ่องกง
เที่ยวบินตรงจากนิวยอร์กมาถึงฮ่องกงในช่วงเย็น ผู้โดยสารจากชั้นเฟิสต์ลาสค่อยๆ ทยอยออกมาตามลำดับ ถึงจะมีบริการดูแลบนเครื่องที่ยอดเยี่ยม แต่การนั่งๆ นอนๆ อยู่บนฟ้าเป็นเวลากว่าสิบหกชั่วโมงก็ไม่ใช่เรื่องสบาย คนส่วนใหญ่จึงอยู่ในสภาพอิดโรยอย่างเห็นได้ชัด
หญิงสาวผู้หนึ่งเดินใส่หูฟังผ่านกลุ่มคนจอแจโดยรอบ ใบหน้าเล็กถูกเงาจากหมวกแก๊ปบดบังไปเกินครึ่ง เห็นเพียงริมฝีปากแดงสดจิ้มลิ้มประดับอยู่บนใบหน้าขาวเนียน เสื้อยืดคอกว้างสีขาวดูหมองหม่นไปบ้างหากเทียบกับผิวกายขาวกระจ่างราวกับบรรจุหลอดไฟเอาไว้ข้างใน เสื้อโคตทรงยาวสีน้ำตาลอ่อนถูกพับและพาดเอาไว้ที่แขนข้างหนึ่ง กางเกงยีนเข้ารูปเผยให้เห็นขาเรียวเล็กซึ่งก้าวเดินบนรองเท้าบูตส้นสูงอย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว ท่าทางดูไม่เหมือนทั้งคนท้องถิ่นหรือนักท่องเที่ยว
หลังจากที่เธอไปรับกระเป๋าลากซึ่งมีอยู่ใบเดียวมาแล้ว ยิ่งใกล้ถึงประตูทางออกเท่าไร ผู้คนยิ่งแออัดเสียงดังมากขึ้นเท่านั้น และส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงเสียมากกว่า
หญิงสาวหยุดมองความโกลาหลเบื้องหน้า แฟนคลับสาวร่วมร้อยต่างยกโทรศัพท์ในมือเบียดเสียดแย่งกันถ่ายภาพชายหนุ่มร่างสูงโดดเด่นผู้หนึ่งซึ่งอยู่ไม่ไกลออกไปนัก ดวงตาเรียวยาวสงบนิ่งซึ่งมีไฝเม็ดเล็กๆ ประดับอยู่หางตาข้างขวาแปรเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนขึ้นมาทันที เสียงเรียกชื่อโดยรอบทำให้เธอรู้ว่า ‘พี่ชาย’ ออกมารับอย่างที่พูดจริงๆ
เมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้ต้องจากบ้านไปกว่าสิบปีก็ไม่โทษใคร นอกจากความไร้เดียงสาหน้ามืดของตัวเอง แต่เมื่อเวลาผ่านไปความเจ็บปวดจากเรื่องแต่หนหลังก็ไม่ควรค่าให้เอ่ยถึง ความอบอุ่นพลันแล่นขึ้นมาจนใบหน้าขาวกระจ่างปรากฏริ้วสีแดงเข้ม
ถึงจะอยู่ห่างออกไปเกือบสามสิบก้าว แต่ ‘เฉินเฟยหลิง’ กลับเห็นหญิงสาวผู้หนึ่งได้อย่างชัดเจน จากที่เจอกันรอบก่อน อีกฝ่ายไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลย รูปร่าง หน้าตา ทรงผม และรอยยิ้มอ่อนโยนละมุนละไมยังคงเหมือนเดิม ถ้าไม่ใช่ ‘น้องสาว’ แล้วจะเป็นใคร...
ดวงตาสีดำสนิทของชายหนุ่มพลันกะพริบถี่ ลืมแม้กระทั่งมารยาทพื้นฐาน ยกมือป้องปากตะโกนเสียงดังท่ามกลางฝูงชนนับร้อย
“ยายตัวเล็ก!”
การกระทำของดาราชายในดวงใจทำเอาเสียงจอแจทั้งหมดเงียบลงทันควัน สายตาเสียดแทงของบรรดาแฟนคลับพร้อมใจพุ่งตรงไปยัง ‘ยายตัวเล็ก’ คนปริศนา เมื่อเห็นว่าเป็นหญิงสาวดูไม่ธรรมดาผู้หนึ่ง โทรศัพท์ในมือต่างเปลี่ยนเป้าหมายมากดรัวเก็บภาพสะท้านวงการบันเทิงนี้ แต่ก็มีแฟนพันธุ์แท้บางส่วนที่อยู่นิ่งกับที่ พอนึกทบทวนจนทราบถึงสถานะของอีกฝ่าย พลันรีบเปิดทางให้คนที่อยู่กลางฝูงชนอย่างว่าง่าย
ร่างสูงโดดเด่นแหวกฝูงชนออกมา กึ่งเดินกิ่งวิ่งไปหาบุคคลร่างเล็กที่หยุดรออยู่ เขาดีใจจนพูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว อีกฝ่ายพลันคลายมือจากที่จับกระเป๋าและพุ่งเข้ามากอดเอวเขาอย่างแรงจนเซถอยหลังไปหลายก้าว ซุกใบหน้าบนอกกว้าง เอ่ยเสียงสั่นเครือ
“ยายตัวเล็กของเฮียกลับมาแล้วค่ะ”
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ