0

บทนำ

บทนำ

 

‘ความรัก’ ไม่ใช่ปัจจัยสี่ ไม่มีก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ามีแล้วก็ต้องรู้จักรักษาไว้ให้ดีที่สุด เพราะเมื่อมันจากไปแล้วไม่สามารถเรียกคืนกลับมาได้ง่ายๆ

ความรักนั้นไม่ได้หมายถึงแค่ความรักของหนุ่มสาวเพียงอย่างเดียว ยังรวมถึงรักแบบครอบครัว รักแบบพี่น้อง รักแบบผองเพื่อน แต่บางครั้งเมื่อคนเราเอาแต่หันมองคนอื่นและเอามาเปรียบเทียบกับตัวเอง มันก็กลายเป็นความว้าวุ่นใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับคนที่อ่อนไหวเรื่องนี้มากเกินไป แล้วไม่ใช่จะนำพาความวุ่นวายใจมาให้แค่คนคนนั้น ยังพาความลำบากมาให้คนรอบข้างด้วย เหมือนที่หล่อนเผชิญอยู่ในขณะนี้!

ภายในวัดชื่อดังแห่งหนึ่ง ถัดจากโบสถ์ของพระประธานมาทางทิศตะวันออก มีอาคารเล็กๆ อันเป็นที่ตั้งของเจ้าแม่ศักดิ์สิทธิ์ที่ขึ้นชื่อเรื่องการขอพรเรื่องเนื้อคู่

สองสาวนั่งอยู่บนพื้นพรมหน้าสถานที่สักการะเจ้าแม่ผู้ขึ้นชื่อเรื่องขอพรด้านความรัก รูปปั้นงามสง่าสีทองตั้งอยู่บนชั้นสูงที่มีกระจกติดไว้ทั้งสี่ด้านเพื่อความปลอดภัย ด้านข้างและตรงหน้ารูปปั้นมีชั้นวางดอกไม้และกระถางธูปเทียน แล้วก็เป็นโชคดีที่รอบกายสองสาวในตอนนี้ไม่มีคนอื่นเข้ามากราบไหว้ ทำให้ทั้งสองคนพูดคุยกันได้อย่างไม่ต้องเกรงใจใคร

“ถ้านับครั้งนี้ด้วย นี่ถือเป็นครั้งที่สามแล้วนะที่แกลากฉันมาขอพรให้มีแฟน”

รติยาพึมพำ ทำเอาคนเป็นเพื่อนที่อยู่ข้างๆ ถึงกับรีบบอก

“เออน่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย ไม่ได้หรือคบไม่ยืดก็ไม่ขอแล้ว”

“ก็พูดแบบนี้มาสองครั้งแล้ว” หล่อนเย้ากลับ กลั้วหัวเราะเล็กน้อย

“ครั้งนี้ได้และไม่เลิกกันชัวร์ๆ รับรอง ฉันมีลางสังหรณ์”

“ฉันก็เห็นแกชัวร์มาตั้งแต่สองครั้งที่แล้ว ไม่อยากให้มีครั้งที่สี่ตามมาอีก”

“ไม่ให้กำลังใจกันเลยนะไอ้รุ้ง” อารดาว่าแล้วตัดบท “ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายเชื่อสิ ถ้าได้มาแล้วเลิกกันอีกจะไม่ขอมีแฟนอีกไปสักระยะหนึ่งเลยคอยดู”

“นี่ถามจริงนะ แกเคยคิดบ้างไหมว่าทุกที่ที่แกไปขอพรน่ะ ที่จริงแล้วล้วนศักดิ์สิทธิ์สัมฤทธิผลทั้งนั้น แต่เป็นเพราะดวงชะตาของแกเองมากกว่าที่ยังไม่ถึงเวลามีแฟน ไม่ใช่ว่าขอแล้วจะได้และเป็นคนที่ใช่อะไรแบบนั้น”

“แล้วแกจะให้ฉันห่อเหี่ยวหัวใจเหรอ แกยังมีเวลาหาผัว แต่ฉันเนี่ยเวลาเหลือน้อยเต็มทีแล้วนะ ถ้ารอนานกว่านี้อายุสามสิบแล้วยังหาแฟนไม่ได้ มีหวังไม่ได้แต่งงานแน่ๆ” เจ้าตัวคนลากมาทำหน้าง้ำหน้างอใส่ “แล้วคนอื่นในกลุ่มเราก็มีแฟนกันหมดแล้วด้วย แกไม่สงสารฉันเหรอ” 

“แกลืมหรือเปล่าว่าฉันก็ยังโสด”

“แกมันข้อยกเว้น”

“เอ้า ซะงั้น”

คนโดนลากมาด้วยถึงกับร้องพลางทำหน้าเหลอใส่ แล้วจึงหันมองรูปปั้นเจ้าแม่ ก่อนจะเกิดอยากลองขอพรท่านขึ้นมาบ้าง อย่างเช่นขอให้ท่านช่วยให้หล่อนไม่ต้องตระเวนไปขอพรหาแฟนกับเพื่อนอีก!

หญิงสาวจึงพนมมือและหลับตาลง ตั้งสมาธิ ตั้งจิตอธิษฐานระหว่างที่อารดาไม่ได้หันมาสนใจ เพราะมัวแต่อธิษฐานขอแฟนอย่างใจจดใจจ่อ

‘เจ้าแม่ขา ลูกพาเพื่อนมาขอพรหาแฟน ถ้าเจ้าแม่จะกรุณาก็ช่วยประทานแฟนให้ทีนะเจ้าคะ ลูกจะได้ไม่ต้องถูกยายเพื่อนตัวดีลากไปลากมาแบบนี้อีก หรือถ้าเจ้าแม่จะข้ามขั้นเป็นประทานผัวมาให้เลยก็ได้นะเจ้าคะ ลูกเหนื่อยแล้วเจ้าค่ะ เพี้ยง!’ 

รีวิวผู้อ่าน

0 ผู้รีวิว

จัดเรียงตาม

ความคิดเห็น