5
ผัว
ผัว
หายไปไหนของเขานะ
ณจันทร์มุ่นคิ้ว ชะเง้อชะแง้มองหาเกย์หนุ่มตามมุมต่างๆ ในชั้นล่างของไนต์คลับ เมื่อครู่ยังเห็นจู๋จี๋อยู่กับหนุ่มตาน้ำข้าวที่โต๊ะแหมบๆ ตอนนี้โต๊ะตัวเดิมกลับไม่มีแม้เงาของใครสักคน มีก็แต่เครื่องดื่มถูกวางทิ้งไว้รอพนักงานมาเก็บเท่านั้น
ครั้นคิดว่าพากันไปต่อที่อื่นก็ไม่น่าเป็นไปได้ เพราะทุกครั้งที่มาเที่ยวด้วยกัน ธนนท์ไม่เคยเทหล่อน ต่อให้ตกผู้ชายได้ก็จะอยู่สนุกด้วยกันไปอีกครึ่งค่อนคืน เว้นแต่มีความจำเป็นต้องปลีกตัวจริงๆ ธนนท์ก็จะไปส่งหล่อนขึ้นรถกลับคอนโดก่อน อย่างน้อยๆ ก็พอให้อุ่นใจว่ายังมีสติครบถ้วนตอนแยกกันกลับ ไม่ได้มีใครไปเมาเรื้อนอยู่ข้างถนนให้เป็นภาระสังคม
ณจันทร์ก้มลงเปิดกระเป๋าสะพายข้างทรงกลมใบเล็กๆ ที่ห้อยอยู่ตรงหน้าขา หยิบเอาสมาร์ตโฟนมาเปิดดูหน้าจอ แต่ก็ไม่เห็นว่าจะมีมิสคอลหรือข้อความแจ้งเตือนจากธนนท์ สุดท้ายจึงตัดสินใจเปิดไลน์เพื่อส่งข้อความไปหาอีกฝ่ายเสียเอง
อยู่ไหนอะ ผู้ชายฉุดไปแล้วเหรอ
หญิงสาวประชด ไม่คิดว่าจะมีใครล่อลวงเพื่อนซี้ของหล่อนไปได้จริงๆ ด้วยเหตุนี้จึงเลือกที่จะยังไม่โทร. หา เพราะเพลงในไนต์คลับค่อนข้างดัง การพิมพ์คุยทางข้อความจึงสะดวกกว่า
เมื่อเห็นระบบแจ้งเตือนว่าธนนท์อ่านแล้ว ณจันทร์ก็เริ่มใจชื้นขึ้นบ้าง
ฉี่ค่ะ! ชะนีไม่ต้องร้องนะ
อีกฝ่ายพิมพ์ปลอบโยนมาประหนึ่งรู้ตัวว่าต้องถูกงอนยันลูกบวชแน่ๆ หากเทเพื่อนกลับไปกับผู้ชายจริงๆ
ณจันทร์เห็นแล้วอดไม่ได้ที่จะหัวเราะคิก แต่ยังไม่ทันได้พิมพ์อะไรตอบ เสียงร้องเรียกของใครบางคนที่แทรกมากับจังหวะดนตรีอันครื้นเครงก็ทำให้หล่อนชะงักมือ
“น้องก้อย น้องก้อย!”
เจ้าของชื่อมองไปทางต้นเสียง ไม่นานก็เห็นคนกลุ่มหนึ่งกำลังโบกไม้โบกมือเรียกอยู่จากโต๊ะสูงสำหรับยืนดื่มใกล้ๆ เวที ณจันทร์จำได้ว่าเป็นรุ่นพี่ที่เคยร่วมงานกันเมื่อครั้งยังทำนิตยสาร ความดีใจที่ได้มาเจอกันโดยบังเอิญจึงทำให้หล่อนรีบตรงไปหา
“พี่อุ้ม พี่แอ๊ว...” หญิงสาวโผเข้าไปกอดทันที เพราะตั้งแต่สำนักพิมพ์ปิดตัวก็ยังไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกเลย เพียงแค่เห็นข่าวคราวอยู่บ้างตามสเตตัสบนเฟซบุ๊ก และรู้ว่าทุกคนล้วนได้งานใหม่กันแล้ว “บังเอิญจังเลยค่ะ มากันนานแล้วเหรอคะ”
“เพิ่งมาๆ แล้วน้องก้อยล่ะมานานหรือยัง มาคนเดียวเหรอ”
“มากับเพื่อนค่ะ แต่นางไปเข้าห้องน้ำ” ณจันทร์ตอบพลางเก็บสมาร์ตโฟนลงในกระเป๋าสะพายข้างใบโปรดให้เรียบร้อย เป็นเวลาเดียวกับที่บริกรในร้านเอาเครื่องดื่มหลายแก้วมาเสิร์ฟ
“ขอเพิ่มอีกหนึ่งที่ค่ะ” สาวรุ่นพี่ที่ยืนสนทนาอยู่กับณจันทร์สั่งบริกรเพิ่ม เพราะเห็นว่าไหนๆ ก็บังเอิญเจอกันทั้งทีจึงอยากถือโอกาสนี้เลี้ยงรุ่นน้องด้วย
เมื่อบริกรพยักหน้ารับแล้วหมุนตัวไปทางบาร์น้ำ รุ่นพี่สาวรูปร่างอวบนิดๆ ก็หันมาชักชวนณจันทร์
“เดี๋ยวดื่มให้พี่ก่อนนะ วันนี้วันเกิดพี่เอง”
“อ้าว วันเกิดพี่อุ้มเหรอคะ” ณจันทร์ยินดีด้วย “สุขสันต์วันเกิดค่ะ มีความสุขมากๆ ขอให้เจอเนื้อคู่ไวๆ ได้โบนัสปลายปีเยอะๆ นะคะ อ้อ! ขอให้ถูกหวยทุกงวดด้วยค่ะ”
“อั๊ยย่ะ! พูดจาดี กินฟรีทั้งคืน” อีกฝ่ายหยอดมุกก่อนจะหัวเราะร่วน พาให้ณจันทร์กับรุ่นพี่อีกสี่ห้าคนในโต๊ะหัวเราะไปตามๆ กัน
ทั้งกลุ่มนั่งคุยกันอีกไม่กี่ประโยค บริกรก็นำเครื่องดื่มที่เพิ่งสั่งเพิ่มมาเสิร์ฟตรงหน้าณจันทร์
“เดท อิน ดิ อาฟเตอร์นูน ครับ” เป็นชื่อค็อกเทลที่ทำเอาณจันทร์สตัน เพราะมันคล้ายจะบอกเป็นนัยว่า...ตกบ่ายตายหยังเขียด
“เอ้าๆ ครบแล้ว มาดื่มกันหน่อย” เจ้าของวันเกิดยกแก้วค็อกเทลสีอำพันในมือตัวเองขึ้น “แต่ตอนนี้ไม่เดท...เพราะงั้นลุย!”
ณจันทร์ขำ หยิบแก้วเครื่องดื่มของตนไปชนกับแก้วพี่ๆ
“เชียร์ส!”
เมื่อทุกคนเริ่มดื่ม ณจันทร์ก็ลองจิบเบาๆ ดูก่อนเพราะตัวเองดื่มมาสองแก้วแล้ว ชื่อค็อกเทลที่รุ่นพี่เลี้ยงฟังดูเหมือนจะแรง แต่หล่อนก็พบว่าดื่มไม่ยากอย่างที่คิด รสชาติออกขมนิดๆ ทว่าหนักไปทางหวานนุ่มๆ คล้ายแชมเปญมากกว่า
แม้ปกติณจันทร์จะไม่เคยสั่งค็อกเทลชนิดนี้ เพราะสั่งแต่พวกคอสโม ยินสลิง หรือไม่ก็พิงก์เลดี้ แต่ก็ดื่มตามคนอื่นๆ ได้ไม่ยากนัก
“เอ้า! สายตื๊ดพร้อมยัง”
เสียงดีเจดังมาจากบนเวที บรรดานักท่องราตรีทั้งหลายจึงส่งเสียงตอบรับอย่างสนุกสนาน เพราะจังหวะช้าๆ ของเพลงแนวอาร์แอนด์บีค่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นจังหวะเพลงแนวอีดีเอ็ม ซึ่งรุ่นพี่หลายคนในโต๊ะที่ณจันทร์มายืนอยู่ด้วยต่างก็ไม่รอช้าที่จะยกแก้วในมือขึ้นส่งเสียงชอบใจ
“เฮ!”
“ถ้าพร้อมแล้วเรามาสนุกกันต่อเลยกับเพลงนี้...เพลงที่มีงูออกมา!”
จังหวะตื๊ดๆ ของเพลง Burn it Down ดังขึ้น ดีเจที่ยืนรีมิกซ์เพลงอยู่บนเวทียกมือขึ้นโยกนำเพื่อสร้างความคึกคัก และเมื่อรุ่นพี่ในกลุ่มเริ่มโยกตัวไปตามจังหวะ ณจันทร์ก็สนุกไปกับพี่ๆ เพราะช่วงนี้เครียดกับต้นฉบับมาหลายวันแล้ว
Where did you come from? I wanna know...
The way that you’re moving, it’s hard to move on.
หญิงสาวเต้นเป็นท่างูตามคลิปดังในโซเชียล โดยไม่รู้เลยสักนิดว่ามีสายตาคู่หนึ่งจากโต๊ะริมระเบียงบนชั้นลอยมองอยู่ตลอดเวลา เพราะยามอยู่ท่ามกลางแสงสีของไนต์คลับเช่นนี้ ผิวขาวผุดผาดของหล่อนโดดเด่นสะดุดตาพอๆ กับสีผมที่ไม่ค่อยจะมีใครเขาทำกัน
Senorita, I wanna get to know ya.
You got that kind of flavor...
That I just wanna taste and come back around.
รามิลยิ้มมุมปากเล็กน้อย มองปราดเดียวก็รู้ว่านางแมวป่าของเขาเป็นสายตื๊ดตัวจริง ยิ่งใส่เสื้อเชิ้ตเอวลอยแบบนี้ ยิ่งเห็นชัดว่าเอวดี มีก้น และขาสวย เขาไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเจ้าตัวถึงกล้าใส่กางเกงสั้นจนเกือบจะเห็นแก้มก้นขนาดนั้น เพราะมันไม่มีส่วนไหนที่น่าอายเลย
Baby, I’m burning up like fire.
You’re hotter than Dubai.
Together we can burn this motherfucker down!1
จังหวะเพลงที่ถูกรีมิกซ์โดยฝีมือดีเจดูเหมือนจะเอาใจสายตื๊ดเป็นพิเศษ เพราะมันสนุกสนานแบบเน้นจังหวะดนตรีมากกว่าเพลงต้นฉบับ ซึ่งหญิงสาวเองก็ยักย้ายส่ายสะโพกแบบเต็มที่ไม่มีกั๊ก เพราะเดือนๆ หนึ่งจะได้มาเที่ยวปลดปล่อยสักครั้ง ยิ่งดื่มค็อกเทลที่รุ่นพี่เลี้ยงเพลินๆ ยิ่งคึก เช่นเดียวกับเจ้าของวันเกิดที่คึกหนัก ทั้งโยก ทั้งยกแก้วซดเป็นระยะๆ แถมยังสั่งเหล้าไทยแรงๆ มาเพิ่มเพราะดื่มได้มันกว่าค็อกเทลที่เหมาะแก่การละเลียดไปทีละน้อย
“อะน้องก้อย เต็มที่ๆ” สาวร่างท้วมเจ้าของวันเกิดชงเหล้าผสมโซดาน้ำแข็งมาเพิ่มให้ เพราะเห็นว่าค็อกเทลในแก้วของณจันทร์พร่องไปจนจะหมดอยู่แล้ว
“ไม่ไหวแล้วค่ะพี่อุ้ม” หญิงสาวรีบยกมือปฏิเสธ เพราะตอนนี้ก็เริ่มจะมึนๆ นิดหนึ่งแล้ว หากดื่มมากกว่านี้มีหวังขับรถไม่ไหวแน่
หล่อนเป็นผู้หญิงลั้ลลาก็จริง แต่ก็ถือคติที่ว่าหากคิดจะดื่มควรดื่มนิดๆ พอให้เลือดลมเดิน เพราะดื่มมากเกินจะเป็นลำยอง
“เดี๋ยวก้อยต้องขับรถกลับคอนโดอีก กลัวเมา”
“เพิ่งแก้วเดียวจะรีบเมาไปไหน”
“เดี๋ยวต้องไปจัดกับเพื่อนอีกไง” ณจันทร์อ้างเพื่อนพลางเข้าไปกอดสาวรุ่นพี่ในเชิงประจบ หมายจะถือโอกาสนี้ปลีกตัว เพราะขืนอยู่ต่อมีหวังถูกคะยั้นคะยอให้ดื่มอีกแก้ว “พี่อุ้มมีความสุขมากๆ น้า ก้อยขอตัวก่อนค่ะ ไม่รู้เพื่อนก้อยออกจากห้องน้ำมายัง เดี๋ยวนางหาก้อยไม่เจอ”
“โอเคๆ ไว้ค่อยนัดเจอกันนะ น้องรัก”
“ค่า...” หญิงสาวจือปากทำท่าหอมแก้มอีกฝ่าย ก่อนจะผละตัวออกจากโต๊ะมาตามทางเดินในผับพร้อมกับความโล่งใจ ไม่คิดว่าค็อกเทลรสชาติหวานแบบนุ่มๆ ที่รุ่นพี่สั่งมาเลี้ยงจะมีพลังทำลายล้างสูงขนาดนี้เลย สงสัยจะผสมแอลกอฮอล์ชนิดเข้มข้นแน่ๆ ตอนนี้หล่อนถึงรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบหมุนติ้ว ทั้งๆ ที่ไม่ได้ดื่มเกินปริมาณที่เคยดื่มประจำ
ณจันทร์สะบัดศีรษะไล่อาการมึนงงเล็กน้อย หมายจะเดินกลับไปทางโต๊ะที่เคยเห็นธนนท์นั่งอยู่กับหนุ่มตาน้ำข้าว ทว่าจู่ๆ กลับมีชายหนุ่มคนหนึ่งก้าวมาขวางในระยะประชิด เล่นเอาหล่อนเซจนเกือบจะล้มหากว่าเขาไม่จับมือไว้
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ เดินไหวไหม”
“ไม่เป็นไรค่ะ” ณจันทร์ค่อยๆ ดึงมือกลับ สังเกตว่าชายหนุ่มที่ถือแก้วเครื่องดื่มสีอำพันตรงหน้ามองหล่อนด้วยแววตากรุ้มกริ่ม ท่าทางไม่ค่อยน่าไว้ใจ แต่หล่อนก็ยังเลือกจะรักษามารยาทด้วยการยิ้มน้อยๆ “ขอตัวนะคะ”
“เดี๋ยวพี่ไปส่งที่โต๊ะนะครับ” เขาก้าวตามมาประกบทั้งยังทำเหมือนจะโอบประคองช่วยเหลือ ณจันทร์เหลือบไปเห็นเข้าเสียก่อนจึงรีบเบี่ยงตัวหลบ หัวคิ้วขมวดมุ่นเข้าหากันนิดๆ เพราะไม่ชอบ และมองออกว่าอีกฝ่ายตั้งใจแต๊ะอั๋งมากกว่า
“ไม่เป็นไรจริงๆ ค่ะพี่” หล่อนพยายามปั้นหน้าให้เป็นปกติ ก่อนจะแสร้งยิ้มน้อยๆ เพื่อเลี่ยงการปะทะหรือยั่วยุให้เกิดอารมณ์ “แฟนหนูขี้หึง”
ไม้นี้แหละ...ได้ยินเข้าเป็นต้องถอยทุกราย
“แฟน?” ชายหนุ่มเลิกคิ้ว มุมปากขยับยิ้มขบขัน “พี่ว่า...คนที่มากับน้องทีแรกดูไม่ค่อยเหมือนแฟนกันเลยนะครับ ถ้าบอกว่าเป็นเพื่อนสาวยังน่าเชื่อมากกว่า”
ซวยแล้วไหมล่ะ! ลงอีหรอบนี้เห็นทีว่าจะแอบเล็งมานาน
“ก็...ไม่ได้หมายถึงคนนั้นอะค่ะ” หล่อนแถไปเรื่อยๆ พลางหัวเราะเล็กน้อยเป็นการกลบเกลื่อน “ถ้ายังไง...หนูขอตัวก่อนนะคะ ยืนคุยกับคนอื่นนานๆ เดี๋ยวแฟนหนูมาเห็นเข้า...มีหวังเข้าใจผิดแย่”
ฝ่ายนั้นดูเหมือนจะไม่ปักใจเชื่อง่ายๆ พอหล่อนขยับกายเตรียมจะเดินหลบฉาก เขาก็ขยับตัวตามมายืนขวางเอาไว้เช่นเดิม
“เข้าใจผิดสิดี พี่จะได้มีโอกาสบ้าง” ชายหนุ่มยิ้ม ตาหวานระยับยามมองเนินอกสวยจนณจันทร์ชักเริ่มหมดความอดทน “พี่ชื่อ...”
“ผู้หญิงเขาไม่เล่นด้วยก็ควรจะให้เกียรติผู้หญิงหน่อยนะครับ”
เสียงหนึ่งดังขึ้นทางด้านหลังณจันทร์ หล่อนประหลาดใจนิดๆ เกือบคิดว่าตัวเองหูฝาด แต่ครั้นหันไปมองทางต้นเสียงก็ถึงกับตะลึง แทบไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำว่าจะเห็นมนุษย์ลุงขี้เก๊กก้าวมาร่วมวงสนทนา
“มึงเกี่ยวอะไรวะ!” ชายหนุ่มที่กำลังก้อร่อก้อติกณจันทร์ไม่สบอารมณ์นัก เพราะไม่ชอบให้มีคนมาขัดจังหวะเวลาต้อนเหยื่อ ทั้งยังทำเหมือนอยากมาสอนมารยาททางสังคมให้เขา ทั้งๆ ที่ตัวเองไม่เกี่ยว “อย่าเสือกไม่เข้าเรื่อง รู้ไหมว่าพ่อกูเป็นใคร”
รามิลแค่นหัวเราะเบาๆ ในลำคอ เพราะคนที่ชอบหลบอยู่หลังพ่อแบบนี้คงไม่พ้นพวกลูกแหง่เท่านั้น
“ไม่รู้สิครับ ไม่เห็นปักชื่อนามสกุลบอกบนอกเสื้อ” เขาแกล้งมองไปยังอกเสื้อแบรนด์ดังที่อีกฝ่ายสวมใส่และทำราวกับว่ามันคือชุดนักเรียน เล่นเอาคนถูกด่าอ้อมๆ ว่า ‘เด็ก’ ถึงกับหน้าชา ความโกรธแล่นขึ้นเป็นริ้วๆ จนง้างกำปั้นขึ้น
“ปากดีนักนะมึง!”
“เดี๋ยวค่ะๆ พี่ใจเย็น” ณจันทร์รีบสาวเท้ามาขวาง ยกมือห้ามทัพประหนึ่งกรรมการห้ามมวย และยังนับเป็นโชคดีที่เขายั้งมือเอาไว้ หล่อนจึงไม่รอช้าที่จะหันกลับไปกอดแขนรามิล “ป๋าขา...อย่าโมโหหึงเลยนะคะ เรื่องเข้าใจผิดเล็กๆ น้อยๆ เอง”
รามิลหันมามองหล่อน สีหน้าดูคาดไม่ถึงว่าจู่ๆ จะถูกโมเมเป็นป๋าแบบนี้ ในขณะที่คู่กรณีหนุ่มเองก็ได้แต่ยืนง้างกำปั้นค้างกลางอากาศ กะพริบตาปริบๆ อย่างไม่อยากเชื่อ
“ป๋า?”
“ค่ะพี่” ณจันทร์ยืนยันด้วยการกระชับกอดแขนป๋าแน่นกว่าเดิม ก่อนจะหันไปแนะนำเขาให้หนุ่มคู่กรณีรู้จักเสียเลย “คนนี้แหละ...แฟนหนู”
“เหรอ”
เสียงเรียบๆ นั้นดังมาจากรามิล เล่นเอาณจันทร์ถึงกับหน้าเสีย หันขวับไปมองคนตัวโตที่ไม่ยอมเออออห่อหมกไปกับหล่อน ทั้งที่ยื่นมือมายุ่งเองแท้ๆ
“โอเค...” ณจันทร์ทอดเสียง ถ้าไม่ยอมรับมุกว่าเป็นแฟนก็เป็นมากกว่าแฟนไปเลยละกัน “ผ สระอัว ผัว...ไม่งอนนะคะที่รัก”
คนคิดพลอตเก่งมิวายแกล้งจุ๊บอากาศใกล้ๆ ริมฝีปากเขา ก่อนจะหันไปยิ้มหวานให้ชายหนุ่มที่เกือบจะวางมวยกัน
“หนูขอตัวไปเคลียร์กับผัวก่อนนะคะพี่ พอดีผัวหนูเพิ่งกลับมาจากจับพวกก่อการร้ายที่ชายแดน นานๆ เจอกันที เขาเลยชอบคิดว่าหนูจะนอกใจอยู่เรื่อย ผัวแก่ก็ขี้หึงแบบนี้แหละ” เป็นอีกครั้งที่ณจันทร์ทำเอาคนข้างกายอึ้ง เพราะคำว่า ‘แก่’ แค่พูดเบาๆ ก็เจ็บ แต่ดูเหมือนหล่อนจะไม่รู้สึกว่าตัวเองพูดอะไรผิดเลย หลังจากโม้ใส่คู่กรณีเป็นตุเป็นตะแล้วจึงหันมายิ้มระรื่น “ไปค่ะป๋าขา ไปก่อการ ‘รัก’ กันดีกว่าเนอะ”
ณจันทร์เน้นหนักตรงคำว่า ‘รัก’ ก่อนจะลากแขนเขาออกจากผับหน้าตาเฉย
รามิลหัวเราะหึในลำคอ ชักไม่แน่ใจเสียแล้วว่าคิดถูกหรือผิดที่เข้ามาช่วยนางแมวป่า เพราะดูเหมือนว่าเขาจะทำคุณบูชาโทษเสียแล้ว
เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม! กล้าดียังไงมาหาว่าเขาแก่ อายุแค่สามสิบเก้า...ไม่ใช่เก้าสิบสาม หากจะเรียกให้ถูกต้องเรียกวัยมากประสบการณ์ นี่ถ้าเป็นเมียจริงๆ ละก็...โดนดีทั้งคืนแน่!
