6
หลังจากยอมตามใจดนุพงษ์เรื่องไปฮันนีมูนที่อัมพวา ก็ดูเหมือนผู้เป็นพ่อไม่มีทีท่าว่าจะกดดันพราวนภากับบุญชูเรื่องอยากอุ้มหลานอีก ผู้อำนวยการสาวเลยสบายใจขึ้นมาได้นิดหนึ่ง เพราะคิดว่าพ่อของเธอคงจะทำใจเรื่องที่เธอไม่ท้องเสียทีได้แล้ว
ทว่า...พราวนภาสบายใจได้เพียงไม่นาน อารมณ์คุณพ่ออยากอุ้มหลานก็กลับมาหลอกหลอนเธออีกครั้ง เนื่องจากหนึ่งในครูผู้หญิงของโรงเรียนตั้งท้องหลังจากแต่งงานได้ไม่นาน มันไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่ครูผู้หญิงในโรงเรียนของเธอตั้งท้อง และพ่อของเธอจะไม่ตื่นเต้นเลย ถ้าหากครูคนนั้นไม่ใช่นลิน ภรรยาของภาวิน เพื่อนรุ่นพี่ของพราวนภาที่พ่อของเธอค่อนข้างสนิทสนมคุ้นเคย
ลำพังแค่เมียของภาวินตั้งท้องก็ยังไม่เท่าไหร่ แต่ภาวินดันมีหลานชายวัยอนุบาลที่หน้าตาน่ารักน่าชังชื่อว่า น้ององศา ซึ่งภาวินส่งมาเรียนที่โรงเรียนพราวปัญญา องศาเป็นเด็กขี้อ้อน ทุกครั้งที่เด็กน้อยได้พบกับดนุพงษ์กับพรนภาก็มักจะวิ่งกางแขนเข้าไปหา พร้อมกับเรียกคนทั้งคู่ว่า...
“คุณตา คุณยายคร้าบ”
จากนั้นก็เอียงแก้มยุ้ยๆ ให้หอม อ้อนให้อุ้ม ทำให้พ่อกับแม่ของเธอตกอยู่ในสภาวะหลงเด็กจนหัวปักหัวปำมาก ในวันนี้ก็เช่นเดียวกัน ขณะที่ภาวินมารับหลานชายและภรรยากลับบ้าน ดนุพงษ์ก็กำลังเดินเข้าไปหาองศาอยู่พอดี
“คุณตาครับ องศากำลังจะมีน้อง ลุงภามบอกว่าน้องอยู่ตรงนี้ของครูลิน” องศาบอกพร้อมกับยื่นมือน้อยๆ ไปลูบที่ท้องของนลินที่ขณะนี้ยื่นออกมาเล็กน้อยจนพอดูออกว่ากำลังตั้งครรภ์
“ตารู้แล้วลูก ยินดีด้วยนะภาม”
“ขอบคุณครับคุณลุง” ภาวินรับคำยินดีด้วยรอยยิ้มกว้าง ดวงตาของเขาเป็นประกายเปี่ยมสุขจนเผลอพูดแซวเพื่อนรุ่นน้องที่วันนี้อยู่พร้อมหน้ากับสามีที่เพิ่งจะแต่งงานกันได้ไม่นาน
“ว่าไงเรา เมื่อไหร่จะท้องเสียที” พูดแซวพราวนภาเสร็จ ก็หันไปแซวบุญชูบ้าง “เร่งมือหน่อยสิ เดี๋ยวลูกคุณโตไม่ทันลูกผมนะบุญชู”
รอยยิ้มกับเสียงหัวเราะที่ผสานกันระหว่างภาวินกับดนุพงษ์ช่างเสียดแทงหัวใจของพราวนภากับบุญชูสิ้นดี
“เอ่อ...ผะ ผม...กำลังพยายามอยู่น่ะครับ” บุญชูตอบกลับไปแก้เก้อ
ใช่ เขาพยายามแทบทุกคืนที่ได้นอนร่วมเตียงกับพราวนภาเลยละ แต่พยายามหักห้ามใจที่จะไม่ล่วงเกินเธอมากกว่าที่จะพยายามทำให้เธอท้อง
“อยากได้ลูกสาวหรือลูกชายล่ะ ผมมีสูตรนะ ลูกคนนี้ผมตั้งใจให้เป็นผู้หญิง ก็ได้ผู้หญิงสมใจ”
ยัง ภาวินยังไม่ยอมจบ ยังแสดงความหวังดีที่จะแนะนำสูตรทำลูกแบบเลือกเพศตามธรรมชาติให้ ช่างไม่รู้เสียเลยว่ากำลังทำให้บุญชูและพราวนภาอยากจะหายตัวไปอยากตรงนั้น เพราะรับแรงกดดันไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว
“ผู้หญิงหรือผู้ชายก็ได้ ขอแค่มาเกิดเป็นหลานตา พ่อก็รักหมดนั่นแหละ”
คราวนี้ดนุพงษ์เป็นคนตอบแทนลูกสาวและลูกเขย ทำให้ทั้งสองได้แต่ยิ้มแห้งๆ พร้อมกับเออออตามที่ดนุพงษ์พูดไปก่อนอย่างไม่มีอะไรจะโต้แย้ง...
เมื่อถึงค่ำคืนที่ต้องอยู่กันสองต่อสองอีกครั้ง พราวนภาก็ยังคงคร่ำเคร่งอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์เช่นเคย แต่เธอไม่ได้ทำงานอย่างเช่นทุกคืนที่ผ่านมา เพราะมัวแต่หาข้อมูลคลินิกที่ให้คำปรึกษาสำหรับคนมีบุตรยาก
“หาข้อมูลอะไรอยู่เหรอครับ” บุญชูถาม เพราะเห็นว่าคืนนี้พราวนภาเข้านอนดึกกว่าทุกคืน
“หาคลินิกที่รับปรึกษาเรื่องมีบุตรยากน่ะ” พราวนภาบอกชายหนุ่มไปตามตรง
“มีบุตรยาก?” บุญชูทวนคำพูดของหญิงสาวอย่างนึกสงสัย เธอจะกลัวมีบุตรยากไปทำไม ก็ในเมื่อยังไม่เคยลองทำให้ตัวเองมีบุตรเลยสักครั้ง
“อื้อ” พราวนภาทำเสียงตอบ โดยที่สายตายังคงจับจ้องอยู่ที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ด้วยท่าทางจริงจังกว่าที่เคย
“เรื่องแค่นี้ทำไมต้องหาข้อมูลในอินเทอร์เน็ตด้วยครับ ทำอย่างกับไม่รู้ว่าการมีบุตรต้องทำยังไง” พูดแล้วก็ยิ้มทะเล้น เมื่อถูกทำตาเขียวใส่
“พูดแบบนี้หมายความว่ายังไง”
“ก็หมายความว่า เรายังไม่ได้เริ่มทำ แล้วจะรู้ได้ยังไงว่าเรามีบุตรกันยากหรือง่าย”
“นี่!!”
เสียงตวาดลั่นขึ้นมาพร้อมกับที่เจ้าตัวเขวี้ยงของซึ่งอยู่ใกล้มือที่สุดใส่ชายหนุ่ม บุญชูหลบของสิ่งนั้นได้ทันก่อนจะถามต่อ
“ตกลงคุณดาวอยากจะมีลูกจริงๆ เหรอครับ”
“อืม”
พราวนภาตอบพร้อมกับระบายลมหายใจออกมาหนักๆ ทำให้บุญชูรู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัวด้วยจินตนาการอันฟุ้งซ่าน แต่แล้วมโนอันเพริศแพร้วของชายหนุ่มก็จบสิ้นลง เมื่อหญิงสาวพูดถึงแนวคิดการทำลูกของเธอออกมาว่า...
“ฉันอยากจะหาวิธีมีลูกโดยที่ไม่ต้องมีเซ็กซ์น่ะ”
บุญชูได้ยินแล้วก็ขำพรืด ก่อนจะวิจารณ์แนวคิดอันแปลกประหลาดของพราวนภาว่ามันเป็นไปไม่ได้
“คนนะครับ ไม่ใช่ปลากัด ที่มองตากันแล้วท้องได้”
“ฉันรู้ ฉันก็เลยมาหาข้อมูลอยู่นี่ไง เผื่อว่านวัตกรรมสมัยนี้จะทำให้ฉันท้องโดยที่ไม่ต้องมีอะไรกับผู้ชายได้ เพราะฉันไม่ค่อยอยากจะอยู่ใกล้ผู้ชาย” พราวนภาเอ่ยด้วยสีหน้าจริงจัง
“ทำไมครับคุณดาว ไหนว่าคุณดาวไม่ได้เป็นทอม แล้วทำไมรังเกียจผู้ชาย”
“ฉันไม่ได้รังเกียจผู้ชาย แต่ที่ฉันไม่อยากเข้าใกล้ก็เพราะไม่ชอบอะไรหลายๆ อย่างในตัวของผู้ชายน่ะ”
“อย่างเช่นอะไรบ้างครับ”
“ก็อย่างเช่น...ขนรักแร้”
“ผมโกนได้”
“ขนหน้าอก”
“ผมไม่มีขนหน้าอก”
“กลิ่นตัว”
“ผมจะอาบน้ำให้สะอาดๆ”
“แล้วนายจะบอกฉันเพื่อ?”
“เอ่อ...เปล่าครับ” บุญชูได้แต่ทำเสียงอึกอักที่เสนอตัวให้พราวนภาอย่างโจ่งแจ้งไปหน่อย
“แต่จะว่าไป นายก็ไม่มีกลิ่นตัว แล้วก็ไม่มีขนหน้าอกยุ่บยั่บอย่างที่นายบอกจริงๆ นั่นแหละ บางทีฉันอาจจะ...” พราวนภากวาดสายตามองเรือนร่างบุญชูตั้งแต่หัวจดเท้าอย่างพิจารณาเป็นครั้งแรก
“อาจจะอะไรครับ” ครูพละหนุ่มรู้สึกร้อนผะผ่าวไปทั้งตัว เพราะไม่เคยถูกพราวนภามองมาด้วยสายตาคล้ายจะสำรวจสรีระของเขาแบบนี้มาก่อน
“ฉันอาจจะทำใจมีลูกตามธรรมชาติกับนายได้น่ะสิ”
“ว่าไงนะครับ” บุญชูแทบจะไม่เชื่อหูตัวเอง เมื่อครู่นี้ คนที่พูดออกมาว่าอยากจะมีลูกตามธรรมชาติกับเขาคือพราวนภาจริงๆ หรือ...
“ฉันพูดจริงนะ แบบว่า วันไนต์สแตนด์ไง”
บุญชูได้แต่กลอกตามองบนให้ความคิดประหลาดของผู้อำนวยการสาว จะให้เขาเป็นสามีข้ามคืนกับเธอได้อย่างไร ก็ในเมื่อเขาและเธอเป็นสามีภรรยากันจริงๆ ถึงแม้ว่าจะเป็นการแต่งงานแบบหลอกๆ ก็เถอะ แต่ชายหนุ่มต้องนอนข่มอารมณ์ความต้องการตอนที่อยู่กับเธอมาหลายคืนแล้ว ความไว้ใจที่หญิงสาวมีให้ตัวเขาเป็นเหตุผลเดียวที่ทำให้บุญชูยับยั้งชั่งใจได้
แต่ถ้าหากว่ามี ‘เฟิสต์ไนต์’ มันจะไม่ใช่แค่ ‘วันไนต์’ ที่เขาต้องการเธออย่างแน่นอน
“อย่าพูดเป็นเล่นสิครับ เราแต่งงานกันแล้ว มันจะเป็นวันไนต์สแตนด์ได้ยังไง”
“ฉันจะหย่ากับนายทันทีถ้าฉันท้อง ถือว่านายเป็นอิสระ ภารกิจของเราจบแค่นี้”
“คุณดาว!”
บุญชูตวัดเสียงอย่างลืมตัว พร้อมกับมองเธอด้วยแววตาตัดพ้อที่พราวนภาไม่สนใจความรู้สึกของเขาเลย หญิงสาวทำราวกับว่าจะฟันเขาแล้วทิ้ง ถ้าได้สิ่งที่เธอต้องการแล้ว
“เป็นอะไรของนาย ทำเสียงแข็งใส่ฉันทำไม ถ้าไม่พอใจที่ถูกฉันบังคับให้ทำลูกให้ฉันก็บอกกันดีๆ ก็ได้นี่”
“มันไม่ใช่อย่างนั้นครับ เพียงแต่ผมคิดว่านี่ไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา”
“โอ๊ย! ฉันไม่ใช้วิธีนี้เป็นวิธีแรกหรอกน่ะ ก็แค่คิดเอาไว้เฉยๆ ฉันรู้หรอกน่ะว่านายไม่เต็มใจ”
บุญชูอยากจะบอกเหลือเกินว่าเขาโคตรจะเต็มใจ แต่ก็กลัวว่าความไว้ใจของพราวนภาที่มีให้เขาจะจบสิ้นลงไปด้วย จึงได้แต่ปล่อยให้พราวนภาคิดว่าเขาบริสุทธิ์ใจกับเธอ ทั้งที่ตอนนี้เขาอยากจะยกมือแล้วบอกกับหญิงสาวว่า เขาพร้อมแล้วที่จะทำลูกให้เธอ พร้อมมากด้วย
“นอนกันเถอะ ฉันง่วงแล้วละ อย่าเพิ่งคิดเรื่องนี้ให้รกสมองเลย” พราวนภาพูดปนเสียงหาว เธอปิดคอมพิวเตอร์พร้อมกับลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจอย่างไม่เก็บอาการ เดินตรงไปที่เตียงพร้อมกับทิ้งตัวลงนอนด้วยท่าทางผ่อนคลาย
หญิงสาวยังคงดูเป็นตัวของตัวเองมากๆ เวลาอยู่กับชายหนุ่ม ช่างไม่รู้ตัวสักนิดเลยว่าเรื่องที่คุยกับบุญชูเมื่อสักครู่นี้ทำให้เขายังตกอยู่ในอารมณ์วาบหวาม และยังพาตัวเองกลับเข้าสู่สภาวะปกติไม่ได้ ให้เขากลับไปร่วมเตียงกับเธอตอนนี้น่ะหรือ มันอันตรายเกินไป เพราะถ้าเขาหักห้ามใจไม่ได้ขึ้นมาก็จะเกิดปัญหาตามมาอีกมากมาย
| ความคิดเห็น |
|---|
ผู้ผลิตและผู้จัดจำหน่ายหนังสือคุณภาพ